عاقبت « قذافی » آن اهریمن خونخوار رفت
حاکمی جبار بود آن حـــاکم جبار رفت
لیبی از لوث وجودش پاک شد بارنگ خون
خون آزادی پرستان کز درو دیوار رفت
خون ابنای وطن را ریخت با لبخند کبــر
عاقبت گریان و ترسان آن سیه کردار رفت
درد خون آشامی اش بیمار و مجنون کرده بـود
شکر یزدان را که آن دیوانه ی بیمار رفت
لذتی مستانه می برد از بسی کشتار خــلق
آن سیه مست تبه خو، عامل کشتار رفت
نفت کشور را به یغما داد و قدرت را خرید
آبروب فروخت وینک خوار و بی مقدار رفت
کرد جاری سیل خون از بی گناهان دلیـر
عاقبت در کام این سیل خروشان، خوار رفت
مدت چل سال و افزون کوس قدرت می نواخت
دیدی آخرآن تهی مغز سبک رفتار رفت
کر و فری داشت در پیکار با آزادگـــا ن
لیک با ننگ شکست از عرصه پیکار رفت
یک جهان زر داد و با اصرار دوزخ را خرید
در پی فحشا برون از پرده ی اسرار رفت
کشت از اولاد وطن چندین هزار از مرد و زن
لاجرم از هر کران با لعنت بسیـــار رفت
بود سالار سپاهی از خدا برگشتگـــــان
راست در قعر جهنم آن سپه سالار رفت
ننگ بار آورد و لعنت در تواریخ عـــــرب
رهبری گم کرده ره بود و به ننگ و عار رفت
هرکه بامردم ستیزد خون خود ریزد «ادیب»
عاقبت گویند شکر حق که آن خونخوار رفت
تهران دوم شهریور ۱۳۹۰
ادیب برومنــد
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
