این جا هوا مرده است
مرده ی جاوید را نفس نکشیم.
کرم های خاکی ی کور
تن درخت را می جوند
و مورچه های قرمز جنگل
خورشید را به خانه می کشند.
در من توان هست هنوز
بر این طناب وُ آب بگذرم
بر دریا ایستادم
آب فرو رفت.
اجساد زنده ی در من
دیری ست مرده اند
بر سنگِ خاکجای من خواهند نوشت
این مرده امروز مرده است.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
