«...این که از پای فرو می‌افتد،
این که بر دار نگون‌سار شده‌ست،
این که با مرگ درافتاده است،
این هزاران و هزاران که فروافتادند
این منم، این تو، آن همسایه، آن انسان، این ماییم
ما همان جمع پراکنده، همان تنها، آن تنهاهاییم...» (۱)
در روز دهم ژوئيه یادبود جان‌باختگان جنبش سبز ایران از طرف کانون ره‌آورد در شهر آخن - آلمان برگزار شد.
سخنرانان این برنامه را که عنوان آن «نه، این قافله را سر باز ایستادن نیست»، انتخاب شده بود، آقای عبدالکريم لاهيجی، نايب‌رئيس فدراسيون بين‌المللی جوامع حقوق بشر و رئيس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران به همراه خانم‌ها خديجه مقدم و منصوره شجاعی، دو تن از فعالان حقوق زنان و از بنيان‌گذاران کمپين يک ميليون امضاء تشکیل می‌دادند.
مراسم با خواندن شعری از فریدون مشیری به نام «ما، همان جمع پراکنده»، توسط مجری برنامه آغاز شد و پس از آن پیام کانون ره‌آورد به‌مناسبت این روز خوانده شد. در بخشی از این پیام آمده است: "...مبارزه مردم ایران در راه آزادی پیچیده‌تر از گذشته است. نسل جدید فغالان اجتماعی و سیاسی در ایران با درس‌آموزی از انقلاب ۵۷ و تاریخ ایران و دیگر ملل، خشونت‌گریز است می‌خواهد از ظرفیت‌های قانونی تا آن‌جا که ممکن است استفاده کند...» (متن کامل این پیام را با کليک این‌جا بخوانید)
برنامه با نمایش عکس‌ها و فیلم‌هایی از سهراب اعرابی که توسط برادرش سهیل اعرابی تهیه شده بود ادامه پیدا کرد و حاضران را بسیار تحت تأثیر قرار داد. برخی از اين تصاوير در جايی منتشر نشده بود.
سپس سهیل اعرابی برگ‌هایی از نوشته‌ها و خاطرات سهراب در مورد دو موضوع «انقلاب مشروطه» و «اتحاد» را بازگو کرد. وی سخنان خود را با این جمله که «سهراب به ایران عشق می‌ورزید»، پایان داد.
سهيل اعرابی، برادر سهراب اعرابی
سخنران نخست برنامه خانم خدیجه مقدم بود. خانم مقدم سخنان خود را با یادی از جنبش دانشجویی هجدهم تیر آغاز کرد. وی عنوان نمود که جوانان از طیف‌های مختلف مسلمان، لیبرال، چپ و غیره تا کنون متحمل بیش‌ترین هزینه شده‌اند. ایشان همچنین از تجربیات جنبش زنان سخن گفت و این‌که آن‌ها با تفکرات متفاوت، برای خواسته‌های مشترک خود بر سر یک میز نشسته و به توافق می‌رسیدند. وی در بخش دیگری از سخنان خود به تشریح مبارزه مادران عزادار و مادران صلح پرداخت و به نقش بزرگ پروین فهیمی، مادر سهراب در شکستن سکوت خانواده‌های دیگر جان‌باختگان اشاره نمود.
خانم مقدم همچنین با یاد کردن از مبارزات صلح‌جویانه‌ی هاله سحابی، خواستار صبور بودن و تلاش برای تعمق بخشیدن هر چه بیشتر جنبش و تحمل عقاید و نظریات گوناکون از سوی همه گروه‌های فکری شد.
خديجه مقدم
وی تأکيد نمود که جنبش سبز ايران در واقع جنبشی رنگين‌کمانی است و همه بايد به نقش و حقوق خود و ديگر انديشه‌ها در آن واقف باشند.
خانم خديجه مقدم همچنين تأکيد نمود که مردم ايران از جمله زنان مبارزه‌ای ضدخشونت را آغاز کرده‌اند و برای رسيدن به اهداف خود از راه‌های مسالمت‌آميز استفاده می‌کند.
در قسمت بعدی، پس از نمايش عکس‌هايی از هاله و عزت‌الله سحابی، سخنران ديگر برنامه، خانم منصوره شجاعی سخنان خود را در متنی زيبا و دلنشين به سمع حاضرين رساند. «امروز می‌خواهم به ياد جان‌باختگان واقعه‌ی اخير و جنبش سبز مردمی سخن بگويم. و چه تلخ و عاصی می‌شوی هر بار که سخن در بيان وقايع تاريخی کشور بگشايی و آن تاريخ و آن واقعه پر باشد از ياد جان‌باختگانِ سربلندی که سربلندی يک ملت‌اند و اندوه‌شان تلخی خاطرات آن ملت. مثلا همين امروز از سالگرد واقعه هيجدهم تير و از دانشجويان از دست‌رفته بگويم، يا از داغی داغ‌های دو ساله‌ی خردادی و از چهل روز اندوه برخاک افتادن هاله؟... از هم‌دردی‌های خواهرانه با فيروزه صابر در سوگ برادر، آن زندانیِ مرگ هدی صابر؟ و امروز در ميان شما دوستان هجرت‌کشيده چگونه می‌توانم لب ببندم بر آن‌چه در سال‌های ۶۰ و ماه نحس شهريور ۶۷ گذشت؟...»
منصوره شجاعی
خانم منصوره شجاعی نيز بر جنبه‌ی مسالمت‌آميز و ضدخشونت مبارزات کنونی تأکيد نمود. (متن کامل اين سخنرانی را با کليک اينجا بخوانيد)
بخش دوم برنامه با رقص کوتاهی توسط مينا خانی آغاز شد. اين رقص که توسط خود او طراحی شده است، بخشی از رقص‌هايی است که در نمايش‌نامه‌ی «جشن» (Das Fest) به کارگردانی آقای رضا جعفری در ماه نوامبر در آخن به‌روی صحنه خواهد رفت.
پس ازآن دکتر عبدالکريم لاهيجی به سخنرانی پرداخت. ايشان در ابتدا با اشاره به اين‌که حکومت‌های ايدئولوژيک نمی‌توانند دگرانديش را بپذيرند و هميشه شديدترين نوع خشونت را به بشريت وارد کرده‌اند، به دو وجه مشترک مردم ما اشاره کرد: «انسان بودن و ايرانی بودن»، که بر پايه‌ی آن «حقوق بشر» و «حقوق شهروندی» را بايد برای مردم قائل بود.
مينا خانی
وی سپس به تشريح پديده‌ی «مصونيت از مجازات» پرداخت و با نام بردن از قتل‌های زنجيره‌ای، ۱۸ تيرماه، وقايع کهريزک، عاشورای پس از دهمين دوره‌ی انتخابات رياست جمهوری، قتل هاله سحابی و... عنوان نمود که خشونت‌های اعمال شده نشان‌دهنده‌ی اين است که نه تنها جايی برای حسابرسی نيست، بلکه آمران و عاملان آن‌ها پاداش نيز دريافت کرده‌اند.
وی در ادامه به انتقاد از شعار «اجرای بدون تنازل قانون اساسی» پرداخت و دليل آن را مشروط بودن آزادی‌های مندرج در قانون اساسی به «عدم مغايرت با قوانين اسلامی» دانست. آقای لاهيجی عنوان نمود که به‌جای آن بايد شعارهای آزادی بيان، آزادی اجتماعات، برابری حقوق زن ومرد و ... براساس اسناد و ميثاق‌های بين‌المللی حقوق بشر، مبنا قرار گيرد.
آقای لاهيجی سپس در پاسخ به سئوال حاضران، از آغاز فعاليت گزارشگر ويژه شورای حقوق بشر- آقای احمد شهيد- گزارش کوتاهی ارائه نمود و به اين نکته اشاره کرد که در مقابله با اين اقدام، جمهوری اسلامی دست به نيرنگ دعوت از خانم ناوی پيلای، کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، زده است که نهادهای حقوق بشری ايرانی می‌کوشند مانع سفر ايشان شوند. وی همچنين در پاسخ به لزوم اتحاد گروه‌های فعال خارج از ايران اظهار نمود که اعتقاد به يکی شدن آن‌ها ندارد ولی اين تشکل‌ها می‌توانند در موارد مشخص با يکديگر همکاری کنند.
عبدالکريم لاهيجی
قديمی‌ترين فعال حقوق بشر در کشورمان در مورد انتخابات مجلس نهم در ايران نيز اظهار نظر کرد و گفت هيچ‌کدام از دوره‌های انتخابات در جمهوری اسلامی ايران از آغاز تا کنون آزاد و بدون تقلب برگزار نشده است.
عبدالکريم لاهيجی در پايان سخنان خود گفت در مرحله‌ی کنونی برای تأثيرگذاری بر وقايع ايران همه‌ی نيروها می‌بايست شعار «آزادی همه‌ی زندانيان سياسی» را مطرح سازند و حول آن همکاری کنند.
پس از پايان سخنرانی‌ها، خديجه مقدم، منصوره شجاعی و عبدالکريم لاهيجی به اظهار نظرهای شرکت‌کنندگان در مراسم گوش فراداده و به سئوالات آنان پاسخ گفتند.
تصاويری از اين مراسم را در زير مشاهده می‌کنيد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱) شعر از فريدون مشيری
http://www.rahaward.org/archives/2011/07/post_7506.php
