تغییر برای برابری - شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد قطعنامه ای را برای نقض حقوق بشر در جهت گیری جنسی و هویت جنسیتی صادر کرده است. این قطعنامه توسط آفریقای جنوبی با حمایت برزیل و سی ونه کشور دیگر از سراسر جهان ارائه شد و با 23 رای موافق, 19 رای مخالف و 3 رای ممتنع تصویب شد. رای دهندگان همگی اعضای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد بوده اند.
سازمان بهداشت جهاني در تاريخ 17 مي 1990 تصميم به حذف همجنسگرايي از ليست اختلالات رواني گرفته است. از اين تاريخ، 17 مي هر سال به عنوان روز جهاني مبارزه با هوموفوبيا (همجنسگرا ستيزي) در نظر گرفته شده است. سازمان ها و اجتماعات در بيش از 70 كشور جهان در سال جاري بر روي توسعه و آموزش در برابر هوموفوبيا و ترنس فوبيا تمركز كرده اند.
روز جهاني مبارزه با هوموفوبيا به طور رسمي در پارلمان اروپا و دولت هاي: اسپانيا، بلژيك، هلند، فرانسه، ايتاليا، برزيل، انگلستان و كشورهاي ديگر شناخته شده است. فعالان حقوق بشر در ايران و هم پيمانان آنها در 17 مي 2011 كمپيني با نام " ما همه جا هستيم" را براي بحث و صحبت آشكار و جسورانه در برابر همجنسگرا ستيزي آغاز كرده اند.
به رسميت شناختن اين روز توسط سازمان بهداشت جهاني شش سال پس از طرح اوليه ي اين ايده در سال 2004 اتفاق افتاد. دو سال بعد، در سال 2006، گروه برجسته اي از كارشناسان بين المللي حقوق بشر در نشستي در "يوگياكارتا" در اندونزي به طرح مجموعه اي از اصول و قواعد بين المللي مرتبط به هويت و گرايش جنسي در پاسخ به خشونت و سوءاستفاد ي گسترده از حقوق بشر پرداختند.
حاصل اين نشست "اصول يوگياكارتا" بود: يك راهنماي جهاني براي حقوق بشر كه بر استاندارهاي لازم حقوقي اي تاكيد ميكند كه تمام كشورها بايد با آن منطبق شوند. اين استانداردها وعده ي آينده اي متفاوت را مي دهند كه در آن تمام مردم دنيا آزاد و برابر در حقوق و كرامت انساني به دنيا مي آيند و مي تواند حقوق برابر و ارزشمند انسان ها را تحقق ببخشد. "اصول يوگياكارتا" توسط يك گروه متشكل از گروهي از كارشناسان حقوق بشر از كشورها و مناطق مختلف با پيش زمينه ها و عقايد مختلف به اتفاق آراء به تصويب رسيد. اين سند طرحي براي اسناد بين المللي تهيه كرده است كه هر اصل آن يك راهنماي با ارزش براي بنا كردن يك چهارچوب قانوني است. با وجود بخش هاي نه چندان صريح متن تصويب شده، حاشيه ها و تبصره هاي متن مي توانند به عنوان يك راهنماي با ارزش براي پايه ريزي يك چهارچوب قانوني عمل كنند.
متن كامل " اصول يوگياكارتا" به هر شش زبان سازمان ملل متحد در سايت موجود است و به شكل فشرده در اينجا نيز به اشتراك گذاشته شده است.www.yogyakartaprinciples.org
اصول يوگياكارتا
( اصول نهايي تدوين شده ي يوگياكارتا در 26 مارس 2007 در ژنو به عنوان يك منشور جهاني براي حقوق همجنسگرايان در شوراي حقوق بشر سازمان ملل متحد آغاز شد.)
اصل 1- حق برخورداي جهاني از حقوق بشر
اصل 2- حق برابري و عدم تبعيض
اصل 3- حق شناخته شدن پيش از قانون
اصل 4- حق زندگي
اصل 5- حق امنيت شخصي
اصل 6- حق برخورداري از حريم شخصي
اصل 7- حق آزادي در برابر محروميت خودسرانه ي آزادي
اصل 8- حق برخورداري از محاكمه ي منصفانه
اصل 9- حق برخورداري از رفتار انسان دوستانه در زمان بازداشت
اصل 11- حق حفاظت از تمام اشكال استثمار، فروش و قاچاق انسان
اصل 13- حق امنيت اجتماعي و انواع ديگراقدامات حمايتي در اجتماع
اصل 14- حق برخورداري از استانداردهاي مناسب زندگي
اصل 15- حق داشتن مسكن مناسب
اصل 16- حق آموزش
اصل 17- حق دسترسي به بالاترين استانداردهاي سلامت و بهداشت
اصل 18- حق محافظت در برابر سوئ استفاده هاي پزشكي
اصل 19- حق آزادي عقيده و آزادي بيان
اصل 21 – حق آزادي فكر، عقيده و مذهب
اصل 22- حق آزادي تردد
اصل 23- حق درخواست پناهندگي
اصل 24 – حق تشكيل خانواده
اصل 25 – حق مشاركت در اجتماع
اصل 26 – حق مشاركت در فعاليت هاي فرهنگي
اصل 27 – حق ترويج حقوق بشر
اصل 28 – حق درمان و جبران خسارات
اصل 29 – پاسخگويي
از تاريخ 10 دسامبر 1948، زماني كه مجمع عمومي سازمان ملل متحد اعلاميه ي جهاني حقوق بشر را اعلام كرد، موضوعات و مسائل مختلف حقوق بشر به طور قابل توجهي گسترش يافته اند. امروزه حقوق اقليت ها يكي از گفتمان هاي در حال بالندگی در مطالعات حقوق بشري است. اما اين به چه معناست؟
حقوق اقليت ها يعني پذيرفتن انسان ها با تفاوت هايشان
حقوق اقليت ها و حقوق بشر از جنبش هاي اجتماعي جديد در زمان ما هستند. حقوق مدني اعضاي جامعه ي بين المللي همجنس گرايان با چالش هاي بسياري روبروست كه ديگر جنبش هاي اجتماعي با آن مواجه نيستند. آزادي در گرايش جنسي از مفاهيم نسبتن جديد در قوانين حقوق بشري به شمار مي آيد و مشخصن يكي از بحث برانگيزترين آن ها در سياست است. كليشه هاي جنسي و تبعيض عليه چيزي كه "هنجار" محسوب نمي شود عميقن در سيستم ارزش گذاري ها و الگوهاي رفتاري جاي گرفته است. از ايالات متحده تا آفريقاي جنوبي، از ايران تا صربستان، علي رغم حضور وجود قوانين "ضد تبعيض" براي افراد مختلف با هويت هاي جنسي مختلف، تعصبات ضد همجنس گرايي به طوري باقي مانده اند كه براي اقليت هاي قومي، نژادي و مذهبي غير قابل قبول هستند.
حكومت هاي ديني، مانند آنچه در ايران وجود دارد حقوق و حرمت اعضاي اقليت هاي مذهبي كه از پيرو مذاهب: بهائيت، يهوديت و يا حتا شاخه هاي مذهبي متنوعي از اسلام – مانند تصوف- نيز هرروزه مورد هتك حرمت قرار داده و نقض مي كنند. وضعيت اقليت هاي قومي از جمله كردها، عرب ها و آذري ها نيز چندان بهتر نيست. حقوق و منزلت آنها نيز به صورت آشكار يا ضمني تضعيف و نقض مي شود.
مركز و هسته ي اصولي كه رويكرد حقوق بشر را در زمينه ي حقوق اقليت ها هدايت مي كند مرتبط با عدم تبعيض و برابري است. مدافعان واقعي حقوق بشر به دنبال تضمين احترام و رعايت كرامت انساني اعضاي تمام اقليت ها در سراسر جهان، از جمله جامعه ي همجنسگرايان هستند. آن ها همچنين در تلاش براي گسترش نقش قوانين بين المللي حقوق بشر به عنوان دشمني عليه آزار و تبعيض در سراسر جهان هستند.
براي مدافعان حقوق بشر داشتن درك كاملي از مفهوم حقوق بشر، حقوق مدني و جايگاه تعلق آنها به افراد ضروري است. درك و دفاع از حقوق بشر ميتواند باعث رويارويي مدافعان حقوق بشر با چالش هاي آن شود. اين به اين دليل است كه تمام موارد نقض حقوق بشر و تمام اشكال تبعيض توجه و مراقبت يكساني را دريافت نمي كنند.
نه تنها مقامات دولتي در سطح بين المللي كه بسياري از سازمان هاي غير دولتي، گروه ها و مجامع عمومي يا خصوصي نيز مقصر هستند. بسياري از آن ها رفتاري مبني بر عدم پذيرش تنوع كامل گفتمان حقوق بشر را به نمايش مي گذارند. در حالي كه دولت ايران آشكارا حقوق اقليت هاي قومي، مذهبي و هويت اقليت هاي جنسي را زير پا مي گذارد، در ميان ايرانيان مخالف جمهوري اسلامي ايران و حتا در ميان روشنفكران مدعي سكولار نيز ، نياز مبرمي به آموزش و آموزش دوباره در مورد جنبه هاي مختلف نقض حقوق بشر و از جمله حقوق اقليت ها احساس مي شود.
دفاع از حقوق اقليت ها اغلب تحت عنوان بحث ها و مسائلي مانند " اين موضوع در اين برهه ي زماني اهميت ندارد" و يا " مسائل مهم تري براي پرداختن وجود دارند" ناديده گرفته مي شود. اولين حق بشر، حق در نظر گرفته شدن به عنوان يك انسان و برخورداري از رفتار انساني است. با وجود اين، گروه هاي اقليت سياسي، اجتماعي، اقليت هاي گرايش جنسي، مذهبي و قومي، توسط كساني كه به خودشان اجازه ي خلق فرهنگ ترس را ميدهند، شامل برخورد انساني نمي شوند. تهديد و ارعاب بر اساس " ناهنجار بودن" در سخنان مورخي به نام "سي. وان وود وارد" تحت عنوان " اجازه به نفرت" ديده مي شود.
همزمان با افزايش آگاهي جمعي دنيا در مورد موارد نقض حقوق بشر، هرروزه افراد بيشتري به دنبال حقوق و كرامت انساني خود هستند.حتا با اين وجود، خشونت و نقض حقوش بشر و شان انسان ها همچنان ابعاد گسترده اي دارد. اين موارد نقض، طيف هاي گسترده اي از شهروندان جهان ما را تحت فشار قرار داده است.
در سراسر جهان، گرايش ها و هويت هاي مختلف جنسي مورد سوء استفاده قرار گرفته است. سوءاستفاده در اشكال مختلفي مانند تبعيض، خشونت، زندان، شكنجه و حتا اعدام ظاهر مي شود. آزار و اذيت به خاطر گرايش و هويت جنسي ميتواند به شكل هاي مختلفي بروز كند و باعث نقض اصول اساس قوانين بين المللي حقوق بشر شود. ما از يك مقاله/گزارش از شبكه ي جهاني زنان ايراني متوجه اين مطلب شديم كه گروه ايراني"انجمن رنگين كمان" امسال بروشورهايي را در روز جهاني مبارزه با هموفوبيا توزيع كرده اند. بروشورهاي انجمن رنگين كمان در مورد هموفوبيا در تهران و شهرستان هاي مختلف ايران توزيع شده اند.
اين گزارش همچنين اظهار ميكند: ...رسانه هاي خارج از كشور كه آزادي بيشتري براي پرداختن به جنبه هاي مختلف موارد نقض حقوق بشر و تبعيض را دارند از اين فرصت و امكان براي آموزش عمومي در مورد همجنس گرا ستيزي استفاده ي كامل نمي كنند.
فعالان حقوق همجنسگرايان كه مدعي حقوق و شان انساني خود هستند، همراه با متحدانشان، توسط بسياري از زنان، فعالان حقوق بشر و فمينيست ها در طول دو دهه ي گذشته پشتيباني شده اند. موضوع حقوق همجنسگرايان يك مسئله ي تازه نيست. فعالان حقوق زنان در خارج از كشور نيز اين موضوع را در رادار فعاليت هاي خود داشته اند. در كنفرانس هاي سالانه ي بنياد پژوهشهای زنان ايران و همچنين در كنفرانس سالانه ي زنان ايراني در آلمان وضعيت تبعيض و نقض حقوق بشر جامعه ي همجنسگرايان در داخل و خارج از ايران مورد بحث و گفتگو قرار گرفت.
در سال 2005، بيانيه ي رسمي اي توسط تعدادي از وبلاگ نويسان و افراد وابسته به سازمان ها امضا شد با اين مضمون كه : "حل مشكلات اجتماعي نياز به مشاركت آگاهانه و مسئول تمام شهروندان دارد. سركوب، تعصب، تبعيض و بي عدالتي نسبت به همجنسگرايان يك مشكل اجتماعي است و حل آن نيازمند مشاركت تمام شهروندان صرف نظر از گرايش جنسي آنها است."
كمپين " ما همه جا هستيم" در مي 2011، بار ديگر اين صداها را از حاشيه به مركز عليه همجنسگرا ستيزي و تبعيض آورده است. شماري از جوانان ايراني ،كه بسياري از آن ها در ايران متولد و بزرگ شده اند، آشكارا و شجاعانه در مورد هويت جنسي خود صحبت كرده اند. در طي اين كمپين ضد تبعيض و برابري جنسي، فعالان ايراني در كنار هم در برابر همجنسگرا ستيزي ايستادند.
در يك ويدئوي جديد ارسال شده در شبكه ي يوتيوب یکی از این جوانان اظهار داشت: " سلام! نام من علي است. من اين فيلم را به خاطر 17 مي كه روز جهاني مبارزه با هموفوبيا و ترنس فوبيا است ضبط مي كنم. هوموفوبيا شامل تمام رفتارها، گفتمان ها و باورهاي تبعيض آميز بر عليه همجنس گرايان است، كساني كه باعث افزايش خشونت و سوء استفاده عليه همجنس گرايان، دو قطبي ها، ترنس سكشوال ها و افرادي كه تغيير جنسيت داده اند مي شود."
" من آرزوي زندگي در جهاني را دارم كه در آن افرادي كه خود را "علاقمند به جنس مخالف" نمي دانند، غير طبيعي، ناهنجار يا بيمار در نظر گرفته نمي شوند. من آرزوي زندگي در جهاني را دارم كه در آن هيچ كس به خاطر جهت گيري يا عملكرد جنسي خود مورد آزار اذيت قرار نمي گيرد."
" ما، همه ايستاده در كنار يكديگر، اعضاي يك جامعه ي رنگين كمان بدون مرز هستيم، و هميشه فرصت و امكان ابداع در عبارات و اصطلاحات جنسي وجود دارد." در جهاني كه گفتمان حقوق بشر در آن به طور كلي پذيرفته شده است و مورد استفاده و سوءاستفاده ي جنبش هاي انقلابي و ضد انقلابي قرار مي گيرد ايجاد يك جنبش شفاف، پاسخگو و با صداقت، به دور از استانداردهاي دوگانه و شعارهاي سياست مداران با چالش هاي بسياري مواجه است.
اين چالش ها را مي توان با مدافعان حقوق بشر و كشورهايي كه به اين حقوق تجاوز مي كنند پيدا كرد، با فشار نيروهاي اشغال گر و كساني كه كشورشان اشغال شده است، با قدرت هاي امپرياليستي كه جنگ ها را برپا مي كنند و فعالان صلح، با زناني كه به دنبال حقوق اوليه ي انساني خود هستند و ديكتاتورهاي پدرسالاري كه اين حقوق را انكار مي كنند.
پايه ريزي يك جنبش در ايران كه شامل تمام مجموعه هاي مرتبط به حقوق بشر شود، هماهنگ و بدون هيچ تمايز و برتري اي بين حقوق كارگران و حقوق همجنس گرايان، تا حقوق زنان و كودكان، حقوق معلولان و دانش آموزان، معلمان، روزنامه نگاران و زندانيان سياسي تنها اميد ما براي داشتن جامعه اي عاري از تبعيض است.
تعهد و تلاش مدافعان حقوق بشر و رنگين كمان فعالیتهای آنان براي حقوق و كرامت انساني تمام ايرانيان بايد عاري از هر گونه تبعيض باشد!
—
الهه اماني، فعال حقوق بشر، صلح و حقوق زنان در سطح بین المللی و در دانشگاه CSU Folerton به کار مشغول است.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
