در کدام شب
نطفه ی تو بسته شد؟
ای تو!ای که بوی ماه می دهی !
آسمانم از ستاره ها تهی
روزهای من کبود بود
رود هم برای برگهای من
حرف ِ تازه ای نداشت
ناگهان سرود ِ ناگهانه ات چه خوش نشست
برمن وُ همیشه های ریشه ام.
دانه های گندمم به خاک
سبز نیست ؟ چه باک
من به این خوشم که آرزوی آبی ِ مرا
زیر ِ سایه ـ روشنت پناه ،می دهی .
پیش ِ چشم ِ باغ ِ باورم
دوستی شکست و ُ ریخت
خنجری دوباره آمد وُ میان ِ کتف های من نشست
خواستم که بگذرم زسیب
وز کنار ِ هر انار ِ تازه ،تلخ بگذرم
دستت ای بها ر ِ بلخ !
سیب را به سمت ِ من گرفت .
عطر ِ سرخوشی ست در مشام ِ من
عطر ِ روشنای ِ صبحگاه.
درشبی که جان ِ عاشق ِ مرا فرو گرفته است
راه را به نور ِ تازه فرش کن !
ای تو ! ای که بوی ماه می دهی !
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
