logo





جنبش های اجتماعی در ایران - ضرورت اتحاد نیروهای اپوزیسیون

چهار شنبه ۴ دی ۱۳۸۷ - ۲۴ دسامبر ۲۰۰۸

دریادل توانا

با توجه به ضعف نهادهای اجتماعی و عدم توسعه جامعه ایران نقش و اثر نخبگان سیاسی در پیروزی و موفقیت این فرایند( گذار به دموکراسی) انکارناپذیر است ایفای شایسته این نقش و جایگاه ایجاب می نماید نخبگان سیاسی احزاب و گروههای سیاسی خواهان دموکراسی آژادی و حقوق انسانی را بدور از باورها و اختلاف در باره روش و رویه ای که بهتر از همه این آرمان را محقق می کند بر اساس روشی دموکراتیک متحد نمایند و نشان دهند که به آزادی و فهم و تصمیم عمومی ایمان دارند. دریادل توانا - ایران
افزایش کنش اجتماعی جنبش ها اعم از دانشجویان زنان معلمان کارگران و................... در عرصه عمومی جامعه ایران بهمراه تقویت انگیزش این جنبش ها بمنظور مطالبه انتظارات و خواسته های صنفی و اجتماعی بوضوع نشان می دهد اقشار و طبقات جامعه ایران که از انقلاب مشروطه تا کنون آرمانهای آزادی عدالت و توسعه اقتصادی- اجتماعی خویش را تحقق نایافته می بینند در همگامی با روندهای بین المللی برای تحقق جهانی بهتر مبتنی بر صلح آزادی دموکراسی و حقوق بشر با شور و شوقی مضاعف راهی مسالمت آمیز و متمدنانه در راستای گذار جامعه ایران به دموکراسی و آزادی را جستجو می نمایند.
جنبش ها و هویت طلبی های متنوع فرهنگی در پیوند با جنبش سیاسی- اجتماعی مردم ایران ضمن مبارزه و دفاع از هویت مستقل و حقوق فردی و اجتماعی بر ضرورت آزادی و حق مشارکت آزاد و داوطلبانه آحاد جامعه در ساماندهی قدرت به روش دموکراتیک اصرار دارند.
اگرچه کنش و انگیزش نیروهای اجتماعی عاملی اساسی در فرایند ( پروسه) گذار به دموکراسی است اما طی این فرایند مستلزم ایفای نقش برجسته احزاب و نخبگان سیاسی است که در مواجهه با واقعیت های اقتصادی – سیاسی نه فقط مسائل جامعه و جنبش ها را با نگاه جامعه شناختی و روانشناختی اجتماعی تبیین و راههای غلبه بر موانع پیشرفت را مشخص می نمایند بلکه با سازماندهی و بسیج نیروها توام با تقویت انگیزه های اجتماعی از مجموعه امکانات و منابع ملی و بین المللی بهره گیری نموده فشار فزاینده ای را به قدرت استبدادی و نیروهای حاکم وارد می نمایند . با توجه به ضعف نهادهای اجتماعی و عدم توسعه جامعه ایران نقش و اثر نخبگان سیاسی در پیروزی و موفقیت این فرایند انکارناپذیر است ایفای شایسته این نقش و جایگاه ایجاب می نماید نخبگان سیاسی احزاب و گروههای سیاسی خواهان دموکراسی آژادی و حقوق انسانی را بدور از باورها و اختلاف در باره روش و رویه ای که بهتر از همه این آرمان را محقق می کند بر اساس روشی دموکراتیک متحد نمایند و نشان دهند که به آزادی و فهم و تصمیم عمومی ایمان دارند .
ضرورت همنوائی و اتحاد عمل نخبگان سیاسی
اصرار حاکمان اسلامی و صاحبان قدرت بر استمرار روشهای گذشته و حفظ ساختارهای متصلب برامده از قانون اساسی نه تنها درخواست مسالمت آمیز و متمدنانه و مدرن آحاد جامعه را نادیده می گیرند بلکه با توسل به قوانین و قدرت فراقانونی شخص رهبر و نهادهای انتصابی وی بصورتی گسترده و خطرناک مدافعان آزادی صلح دموکراسی و حقوق بشر را سرکوب می نمایند با درخواست هرگونه تغییری به سختی مقاومت می کنند از سازمانیابی نهادهای مدنی با خشونت آشکار و پنهان ممانعت کرده بدون توجه به باورهای دینی و فرهنگی مردم بر اعمال دیدگاه مذهبی مورد نظر خویش اصرار می کنند اصل آزادی دین و مذهب را نادیده می گیرند از ورود اشخاص و گروههای اجتماعی و سیاسی در مناصب دولتی جلوگیری نموده شکل خاصی از نهادها و سازمانهای اجتماعی را به زیان بخش های وسیع جامعه تشکیل می دهند نابرابری را در ابعاد گوناگون بسط داده تاریخ و میراث ملی و میهنی را بصورتی غیر اخلاقی تحریف و مغشوش می کنند از دستیابی آحاد مردم به آزادی و حقوق بنیادین انسانی ممانعت و خواست و اراده شهروندان را نادیده می گیرند . درامدهای کلان حاصل از فروش منابع ملی را در راستای دستیابی به تکنولوژی هسته ای و کمک و سازماندهی گروههای دینی و خشونت طلب در مخالفت با روندهای منطقه ای صرف نموده و با سازماندهی و تجهیز محافل لابی در اروپا و امریکا بی وقفه بمنظور تغییر سیاست دولتهای غربی به نفع تضمین استمرار حکومت اسلامی و به زیان توسعه و پیشرفت و رفاه جامعه هزینه می کنند اینهمه حاصلی جزعقب ماندگی از قافله تمدن بشری افزایش تورم و به تبع آن گسترش فقر و فساد و تباهی و نابرابری اقتصادی نداشته است و مهمتر آنکه برای جلوگیری از رشد اعتراضات عمومی مراکز قدرت و تصمیم گیری با حمایت شخص رهبر تحت سیطره نیروهای نظامی و امنیتی قرار گرفت که با اتخاذ سیاست ابلهانه تهاجمی دولت احمی نژاد در مقابل جامعه جهانی همراه با تمسخر مناسبات بین المللی عملا کیان ملی را با تهدیدات خطرناک و ویران کننده ای روبرو ساخته است
این وضعیت همراه با توهم زدائی در اذهان عمومی جامعه و گسترش عدم مقبولیت و رضایت عمومی از حکومتگران موجبات تعمیق شکاف حکومت با ملت را فراهم ساخته است .اگر ضرورت تغییر بنیادین ساختارهای حقیقی و حقوقی حکومت اسلامی و بنای دولت مدرن مبتنی بر خواست جامعه بر بنیان دموکراسی به عنوان بدیل جمهوری اسلامی از طرف بخشی از اپوزسیون مطرح میگردید با شکست اصلاح طلبان حکومتی و تحول در نگرش مردم نسبت به جناحهای درون حکومت از سوی بخش های وسیعتری از جامعه با پذیرش سکولاریسم و نفی حکومت دینی مطرح میگردد. و با گذشت زمان دامنه و گستره این خواست وسعت بیشتری میگیرد.چراکه مردم ایران همراه با روندها ی جهانی بیش از همه تاریخ آزادی را مطالبه می کنند به برنامه های سیاسی- اقتصادی اجتماعی منطبق بر عدالت اشتیاق دارند و به حکم عقل و تجربه جوامع پیشرفته تحقق این اهداف را منوط به سازماندهی قدرت به روش دموکراتیک می دانند. و از نخبگان و شخصیت های سیاسی – اجتماعی انتظار دارند بدور از جزم اندیشی سیاسی و دگماتیزم ایدئولوژیک در مسیر اتحاد عمل و همنوائی گام بردارند
در این شرایط و وضعیت انتظار اتحاد عمل از نخبگان سیاسی شخصیت ها گروهها و جریانات مدافع دموکراسی ضرورتی انکارناپذیر دارد. تجارب گرانسنگ تائید می کند که نخبگان بجای اصرار بر ادامه حرکات پراکنده و بی ثمر یا حتی امید واهی به اقدام کشورهای قدرتمند باید بیش از همیشه گام در راه تفاهم و وحدت بگذارند. وحدتی که رمز موفقیت گذر از استبداد سیاسی و مذهبی حاکم و تحقق ارزشهای دموکراتیک و آزادیهای انسانی است . وحدتی بر بنیان خرد جمعی که مانع از تباهی و هرز رفتن تلاشهای وسیع مبارزان راه آزادی و عدالت است وحدتی که با جلب توجه افکار عمومی جامعه حمایت نهادهای بین المللی را با خود و مبارزات گسترده جامعه همراه می سازد هژمونی ملی را محقق می کند نگرانی و دلواپسی های عاشقان آزادی و عدالت را برطرف می کند
موانع عمده اتحاد عمل وهمنوائی نخبگان سیاسی در اپوزسیون
ضرورت اتحاد و همدلی نیروها همواره مورد نظر نخبگان و بزرگان عرصه سیاست بوده است و تلاشهائی نیز صورت پذیرفته اما عملا حاصلی در بر نداشته است . راقم سطور براین باورم که باید موانع و عواملی که علیرغم همه ضرورتها امر اتحاد و همنوائی نیروها را معوق گذاشته است مورد بررسی قرارگیرد.
یکی از موانع عمده در راه اتحاد عمل و همنوائی اپوزسیون درک نادرست از اتحاد است . هنوز بسیاری از بزرگان و فرزانگان جامعه ما یکی شدن از هر جهت اعم از باورها اهداف و .............. را عامل وحدت می دانند مهمتر آنکه هر نیروئی خود را محور قرار داده و انتظار دارد دیگران خود را با وی از هر نظر یکسان سازی نمایند.
عامل دیگر نگرش ذهنی در تحلیل شرایط و وضعیت موجود جامعه است که در مواردی مشاهده می کنیم نیرهای اپوزسیون بجای درک واقعیت ها و تبیین آنها بر تحقق آرمان خویش اصرار دارند و انتظار دارند تحولات مطابق آرمان آنها صورت پذیرد در حالیکه تحولات در واقعیت موجود آغاز و در یک پروسه تحقق می پذیرد
جدای از تضاد و درک های متفاوت از راههای رسیدن به اهداف مجموعه ای از رفتارهای ضد اجتماعی و صورت های مختلفی از جاه طلبی خود بزرگ بینی به همراه هژمونی طلبی بجا مانده از فرهنگ استبدادی ( انکار و نفی مخالفان بجای پذیرش و دفاع از حقوق آنها) اتحاد و همبستگی نخبگان سیاسی و به تبع آن نیروهای اپوزسیون را ناممکن نموده است . پیامد این وضعیت نه فقط یاس و سردرگمی بخش مهمی از نیروها و مردم را سبب شده است بلکه توان و قدرت اپوزسیون را بشدت کاهش داده است . ضمن آنکه حکومت اسلامی براحتی نیروهای اپوزسیون اعم از مدافعان حقوق بشر و جنبش های مختلف را سرکوب نموده است .
نخبگان و شخصیت های اپوزسیون اگر می پذیرند مردم ایران شایستگی آن را دارند که با بهره گیری از همه توان ملی و فناور یهای نوین جامعه ای آزاد و پیشرفته را سازمان دهند, باید همه تلاش خویش را معطوف به آن نمایند که همه نیروهای آگاه جامعه را بدور از خاستگاه طبقاتی و باور های ایدئولوژیک متحد نمایند و توان و قدرت عظیم نیروهای مدافع دموکراسی و آزادی را به نمایش گذارند


نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد