نامه ای از طرف مادر "محمد و عبداله فتحی"
به مناسبت قتل هاله سحابی!

خبر ناگوار قتل هاله سحابي توسط عوامل حكومت اسلامي در مراسم خاكسپاري دكتر سحابي را دریافت نمودم، نمی دانستم چه کار مي بایست كرد، ناراحت و پریشان شدم، وقتی بخود آمدم متوجه شدم هنوز چند صباحی از سربدار کردن دو جوان برومندم، محمد و عبداله نگذشته است، پس چگونه مي توانم از این جنايتكاران توقع دیگری را انتظار داشته باشم، مگر كارنامه رژيم اسلامي در نقض حقوق بشر كمتر از هيتلر، پول پوت، پينوشه، صدام و ديگران بوده است!

در زماني كه بربالين جنازه پرشكوه فرزندانم بر بيداد ضحاك زمانه فرياد و چنگ مي زدم، هیچ چیز نمی توانست تسلی خاطر من شود، نه تبریک و نه تسلیت!

اكنون که به دل دردمند خود رجوع مي كنم، ياد حمایتها و شجاعتهاي بدريغ مردم ديارم مي افتم، مردم عزیز شاهین شهر، ویلا شهر، بختیاریهای غیور جوی آباد اصفهان، مردم اصفهان، اهواز، تهران و دیگر هموطنانم در سراسر دنيا، كساني را كه نديده ام و يا نمي شناسم، آنهايي که با من همراه شده اند، بهترین تسلی برای دل دردمند من بودند و خاري در دل بيداد.

در زماني كه مردم همراه و ياور من بودند، در زماني كه فرزندانم از من شجاعت و سربلندي را طلب مي كردند، من وحشت و ترس را در چهره جلادان بارگاه ولايت مشاهده نمودم. من مي دانم جنايتكاران رژيم اسلامي، آينده اي را براي خود متصور نخواهند بود، آنها همچون قبل، بقاي خود را در ادامه جنايت جستجو مي كنند!

من همدلي و همراهي همه گروه ها و اقشار مردم ايران را در ارتباط با قتل فرزندانم بدست رژيم جمهوري اسلامي با تمام تفاوتهاي ديني،قومي، فرهنگي و سياسي ديده ام. من ميدانم آنها سعي دارند هركدام از ما را تحت هر نام و بهانه اي از هم جدا سازند تا همچون قبل ميهن ما را به تاراج برند.

در این بازار آشفته ولايت، هيچكس نخواهد توانست گلیم خود را از لجنزار رژيم اسلامي بيرون کشد و يا خود را مشمول ترحم و الطاف فقيه جنايتكار سازد، چرا که این رژیم پايبند هیچ منطق و قانون انساني نبوده و نخواهد بود.

رژيم از ترس خود و براي ايجاد وحشت در ديگران، هر لحظه و هر کجا ممکن است به عناوین مختلف گریبان هر کدام از ما را بگیرند ولو به جرم عقب رفتن یک روسری ، يك تار مو، برگزاري يك مجلس شادماني و يا عزا!

يقينا اگر ما بيش از گذشته همراه و ياور هم باشيم آنها همچون خس و خاشاک با یک نفس متحدانه ما به زباله دان تاریخ سپرده خواهند شد. بخود آئيم که اگر بيش از اين نجنبيم به حریم خصوصی تک تک ما به عناوین مختلف بيش از گذشته حمله ور خواهند شد!

من مطمئنم، مردم غیور و توانای ایران خانواده دکتر سحابی را تنها نخواهند گذاشت، آنها را همراهی خواهند كرد، زيرا همراهي و همدلي با خانواده هاي اين عزيزان بهترین تسلی براي بازماندگان و مشتي بر چهره كريه جلادان بارگاه ولايت خواهد بود.

به خانواده دکتر سحابی نه تبریک می گویم نه تسلیت، چون میدانم که همدلی و حضور بیدرنگ ما در همراهي با آنهاست که برای این خانواده محترم بهترین تسلی خواهد بود!

به خانواده محترم دکتر سحابی می گویم، شما تنها نیستید زيرا مردم ايران و ديگر ملل شريف دنيا با شما خواهند بود، به آنها مي گويم، هاله اولین ايراني آزاده اي نبوده است که بدست این جلادان کشته شده، اما امیدوارم که آخرین باشد.

این شعر از اقبال لاهوری را به ملت ایران خصوصا خانواده محترم مهندس سحابی تقديم می نمايم.

ساحل افتاده گفت / گرچه همی زیستم
هیچ نه معلوم شد / آه که من کیستم
موج زخود رفته ای / تیز خرامید و گفت
هستم اگر می روم / گر نروم نیستم

مهوش علاسوندی، مادر محمد و عبداله فتحی