روز- های زندگی

نگاه میکنم به آینه ی صبح
واژ ه های عادت
قاب شده روی لبانم
آغاز روز ست

.

این روزهای زمستان
شکلات تلخ تند دوست دارم
فنجان داغ قهوه
ماتیکی می شود

.

باچشمانی آفتابی
سردی زمستان
انتظار دشتی سپید
زمان و جهان
در هیبت خیالم گم میشوند

.

با حس سرخی از تو
لباس آبی نو
وچالش هروزه ی باورهایم
اینبار از سمت تو می اندیشم
چه گیرا بنقش
می بینم ترا

.

شاید تماشای رود مهر
صدای تخم گذاری ماهیان
جهت عکس موج آب را آرام کند

.

آ فتاب در خنده هایم
ذخیزه می شود
فردا آنها رابتو خواهم داد

.

درختانی برای عشق بازی
نجات برف زیر زنگولهای هنر
اویزان به پارک چایی
خالهای سپید برزمین کوبیده اند

.

اینجا درشیب سروها
آزاده ازسیزده
عکس یخزده بیرون می آید
درسیزده عکس نور وارد می شود
با من که بالای کوه نشسته ام
می نویسیم سیزده یادگاری برتابلوها

.

روزهای سوز وسرد
سرازیر وسربالا می گذرند
اما خاطره ها ساکن
در ذهنم ماندگارند

.

پیاپی بازیهای شطرنج زندگی
بدن روانم را ترجمه می کند
در دگر دیسی ها ی آهناک
مات و کیش می شوم

.

دفترهایم بار سنگینی به دوش دارند
انتخاب کلمه
واژه ی تازه رنگ
معنی کلمه
این حس عقیقی ست
پشت آن اندیشه ی دگر

.

می چرخد مسواک روبروی آینه
لیز می خورد شانه ی سیا ه
ماتیک صورتی یادم نمی رود

.

با تو شب بیدار می مانم
طنین آزادی می پیچد
مبادا غافل بمانم
لحظه دیداررویاست
ستاره ی شوق در چشمانم پنهان

شهلا آقاپور
2011.02.13