هدایت سلطانزاده :، جنبش فدائی حرکتی نوین و بیان گسست از فکر و نظر وابسته بودن به دیگران بود.این جنبشی، دراتکا به خود ،مبارزه قاطع علیه دیکتاتوری بود.این در حالی بود که از سوی شوروی نه تنها همزیستی مسالمت آمیز بلکه همکاری با رژیم های ارتجاعی تحت ارائه تز راه رشد غیر سرمایه داری تبلیغ می شد.
این انتقاد که جنبش فدائی اقتباس از چنین نسخه های دردیگر مناطق جهان است، بی پایه است.اصولا اندیشه ،فکر ،ایدئولوژی مهاجرت می کند. تئوری لیبرالیزم ،دموکراسی هم از خارج به ایران وارد شده است.همچنین نئولیبرالیزم.
در ایران زمان شاه فقط دستگاه سیاه دیکتاتوری و شبکه آزاد مساجد وجودداشت. همه تشکل های مدنی و سیاسی سرکوب شدند. بورژوازی تشکلی نداشت.از کدام بورژوازی لیبرال صحبت می شود که جنبش فدائی به آن بی اعتنا بوده است . این انتقادات بی پایه است .
در ایران، دادگاه نظامی شاه برای خواندن یک کتاب پانزده سال حکم زندان صادر می کرد.
پس از انفلاب درسال های اولیه، جنبش فدائی ازآزادی،دموکراسی و حقوق مردم دفاع می کرد.بخشی از جنبش فدائی پس از حادثه سفارت به جنبش فلجی تبدیل شد.جنبش فدائی امپریالیسم را پدیده بیرونی می انگاشت و از این زاویه چون خمینی را ضد امپریالیست می دانست،سرکوب رادر داخل توجیه می کرد و در کنار دیکتاتوری خمینی ایستاد.
این گفت و گو را بشنوید
