ماموستا شیخ عزالدین حسینی از میان ما رفت. انسانی آزاده، روحانی خوش فکر و استادی مهربان. برای ملت کرد او پدری بزرگوار و برای دوستدارانش مظهر آشتی جوئی و مدارا بود. ماموستا نه فقط برای جنبش ملت کرد، که در جنبش عمومی جامعه ما نیز همواره نقش برجسته ای داشت. ماموستا برای مردم کردستان مایه امید و برای دوستدارانش آموزگار دوستی ها بود. با ماموستا محیط مشاجرات حزبی، همیشه تلطیف می شد و نیروی تفاهم در رأس می نشست. در کردستان، آن جا که همه احزاب و سازمان های سیاسی خیمه و خرگاهی داشتند. خیمه ماموستا، خانه آشتی بود و وجود اش دنیائی از صمیمیت و محبت به ارمغان می آورد.
نبود ماموستا برای مردم ما ضایعه بزرگی ست، برای خانواده اش غمبار است و برای ما دوستان او تأثری بی پایان خواهد داشت.
در اندوه فقدان ماموستا خود را با مردم آزاده کردستان، خانواده و دوستداران او شریک می دانیم.
مصطفی مدنی – مسعود فتحی
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
