مرضیه ستوده متولد سال ۱۳۳۶ در تهران است. اوایل جنگ از ایران مهاجرت کرده است و ساکن کاناداست.
در کالج سنکا (Seneca) در رشته خدمات اجتماعی تحصیل کرده است و اکنون مددکار اجتماعی است.
به گفته ی خودش پنج شش سالی است که به داستان نویسی و گاه به ترجمه روی آورده است و داستانهایش در بسیاری سایت های اینترنتی فارسی زبان منتشر شده است ولی تاکنون کتابی به چاپ نرسانده است.
او می گوید: "به علت وجود ممیزی، در ایران حتی اقدام به چاپ کارهایم نکرده ام و چاپ کتاب در خارج از کشور هم برایم مایوس کننده است بنابر این اینترنت را ترجیح می دهم."
اولین داستانش"بابوشکا" بوده و از "بابوشکا" تاکنون هیجده داستان کوتاه نوشته است. در یک نگاه کلی، داستانهای او، داستانهای مهاجرت و نه فقط مهاجرت ایرانیان بلکه مهاجرت یک روس و یا یک افغان و در واقع می شود گفت داستان مهاجرت ملیت های مختلف از کشورهای درگیر جنگ و فقر به سوی کشورهای آرام و مرفه است. او راوی ناخانگی مردمان میهن باخته و پرتاب شدن و پراکندگی شان در آن سوی کره زمین است؛ او شاهدی آرام و تیماردار برای از دست رفتن تاریخ و خاطرات و حافظه تاریخی مردمان نسلی رو به انقراض است. مرضیه ستوده همچون پرستار و یا همدمی بردبار بر بالین بیمار در حال احتضار، تا دقایق آخر در کنار شخصیت های در به در شده اش می ماند ، نسیان آنان را درک می کند و در برزخ واپسین لحظات، آنها را با نغمه ای و گاه با ترانه ای کودکانه همراهی و بدرقه می کند تا با دمی تازه به آنها نیروی حیات و یا شجاعت مردن ببخشد.
مرضیه ستوده فرمالیست نیست و فرم و محتوا در داستانهایش مانند تار و پود قالی در هم تنیده شده است. حکایت و شخصیت و شکل واقعه است که به داستان فرم و محتوا می بخشد و محدوده ی آن را تعیین می کند و قصد نویسنده آزمایش و نمایاندن شگردهای نگارش داستان نویسی نیست؛ او حرفی برای گفتن دارد و حرفش شکل مناسب خود را از طریق لحنی شنیدنی پیدا می کند و روان می شود.
طنز در داستانهای مرضیه جایگاهی اساسی دارد و او با چشمانی شوخ به تلخی های جهان می نگرد. او پیش آمدها را آن گونه که می بیند و حس می کند با شوخ طبعی خاص خود می نویسد و از این رو حرفش به دل می نشیند.
فضای سازی قوی و غیر تصنعی، زنده بودن لحظات و مکالمات و توصیف شخصیت ها با زبانی ساده و غیرفاخر و بسیار روان از ویژگی های داستان های کوتاه و خواندنی مرضیه ستوده است.
تاکنون هیجده داستان کوتاه از مرضیه ستوده بر روی اینترنت منتشر شده است. پیشنهادم به او اینست که داستانهایش را از پراکندگی و اقامت استیجاری بر روی سایت های فیلتر شده نجات بدهد. گمانم دیگر وقتش رسیده است که در شرایط کنونی، او به راحتی می تواند حداقل یک وبلاگ مستقل ایجاد کند و داستانها و ترجمه هایش را یا در "اتاقی از آن خود" بگذارد و اگر مایل به چاپ کتابش در خارج از کشور نیست دست کم مجموعه ای از داستانهایش را به صورت کتاب اینترنتی و در یک جلد برای انتشار آماده کند؛ در این صورت طیف وسیعی از خوانندگان فارسی زبان، به مجموعه داستانش دسترسی مستقیم و ساده و بدون واسطه ای خواهند داشت.
_____________________________
داستانهای مرضیه ستوده بر روی اینترنت غالباً در سایت های سخن و کلمات و ترجمه هایش (از توبیاس وولف و هرمان هسه) در سایت دوات منتشر شده اند:
آهوی رمیده / چند پر پونه / ريو ريو رَ رَ ريو / بازنويسي‌ي بابوشكا / امروز چه خواهي شوي؟ /بمب ساعتی تیک تیک تیک تیک/ تاپ تاپ خمیر/ سنگ/ Stop Sign /زنگ شادی / یا مقلب القلوب و …/ پانتومیم/ عاشیق/ رقص شکوفه/ زياده قربانت صادق خان / خانه‌تکانی / خداحافظ تهران/ حال همه‌ی ما خوب است/
babooshkaxxx@yahoo.com ایمیل مرضیه ستوده
http://chachmanbidar.blogspot.com/2008/11/blog-post_893.html
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
