حيرت می‌کنم از اين باغ
که دستِ پاييز را
می‌بوسد !
حيرت می‌کنم از اين عطر
که خود را
بر جنازه می‌افشاند !
حيرت می‌کنم از اين رود
که به مرداب می ريزد !
من
در آينه‌ها تکرار نمی‌شوم
من از آينه عبور می‌کنم !
من از عاقبتِ خويش نمی‌ترسم
درختی که در اتاق می‌رويد
به سقف نمی‌انديشد!
نظرات خوانندگان:
وقوف
رهگذر 2010-10-30 20:48:02
|
شعرهای خانم رساپور وافعاً عالی و حرفه ای است. ايشان به زبان شعر وقوف دارند و ادبيات گذشته را هم خوب خوانده اند و مايه افتخار ما هستند.
اين شعر را چند بار بايد خواند تا فهميد. |
پر بار است
پروين فرين 2010-10-29 22:09:35
|
دوست دارم اين سروده را بشکافم. واژه ها و بيان بکارگرفته برای رساندن انديشه شاعر بسيار هدفمند بکارگرفته شده اند با شناخت کم نظير بار واژه ها. اين سروده ابعاد گوناگون دارد که در اين مجال کم نمی توان به آن پرداخت.
مهرانگيز رساپور شاعری است نوآور و توانا. |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
