تبعیض ضد اقلیت های قومی و مذهبی در ایران

پاریس، 19 اکتبر 2010 (27 مهر 1389): فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران امروز گزارشی را در باره تبعیض ضد جوامع قومی و اقلیت های مذهبی در ایران منتشر کرده اند. این گزارش با عنوان «رُویه پنهان ایران» به جنبه ناشناخته ای از ایران می پردازد: تبعیض شدید علیه جوامع قومی و اقلیت های مذهبی در تمام زمینه ها.
عبدالکریم لاهیجی، نایب رئیس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و رئیس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران گفت: «ایران یک موزائیک واقعی است: این کشور دارای اقلیت های زیادی است ـ آذری ها، کُردها، عرب ها و بلوچ ها و دیگران تمامی جمعیت در استان های مختلفی از ایران را تشکیل می دهند، گرچه هیچ آمار رسمی در باره ترکیب جمعیت در دست نیست؛ این موضوع برای دولتمردان تابو است.» او افزود: «اقلیت های مذهبی نیز علاوه بر این که از طریق بازداشت خودسرانه، اعدام های فراقضایی، تخریب گورستان ها و اماکن مقدسشان قربانی آزار و اذیت هستند، مورد تبعیض نیز قرار دارند.» قربانیان این اذیت و آزار هم پیروان آیین بهایی ـ اقلیتی مذهبی که قانون اساسی ایران به رسمیت نشناخته است ـ و هم مسیحیان، مسلمانان اهل سنت، دراویش و دیگران هستند.
رژیم ایران با سرکوب و ایجاد وحشت به خواست مسالمت آمیز پایان دادن به تبعیض ضد اقلیت ها پاسخ می دهد: با خشونت، دستگیری های خودسرانه، شکنجه، محاکمه های ناعادلانه و حتا اعدام.
فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران در این گزارش خود توصیه های مشخصی را به دولتمردان ایران ارائه کرده اند که شامل اصلاحات اساسی در قانون اساسی و قوانین ایران است. این قوانین همگی به شدت تبعیض آمیز هستند. فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران اقدامات مشخصی را به ویژه در زمینه های آموزش، اشتغال، دسترسی به خدمات عمومی و مسکن توصیه کرده اند تا تبعیض دائمی ضد جوامع قومی و اقلیت های مذهبی پایان یابد. به علاوه، دولتمردان ایران باید توصیه های کمیته رفع تبعیض نژادی سازمان ملل و توصیه هایی را که در بررسی عمومی ادواری سازمان ملل مطرح شده به طور کامل به اجرا بگذارند.
در شرایطی که اجلاس کنونی مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک باید قطعنامه ای را در باره شرایط حقوق بشر در ایران به تصویب برساند، فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و جامعه دفاع از حقوق بشراز جامعه بین المللی می خواهند تضمین کند که موضوع جوامع قومی و اقلیت های مذهبی در ایران بخش اساسی چنین قطعنامه ای را تشکیل خواهد داد. علاوه بر این، این سازمان ها خواست خود را تکرار می کنند که چنین قطعنامه ای باید سرانجام شامل یک راه کار نظارت بر وضعیت حقوق بشر در ایران باشد.