روزِ ول شهریور و/
دخترک / با دوچشم ا یلاتی اش
بر معبر/ بوی تر ا نه ایست که / پا ییزش/ چنین نبود
رنگ پرند ه و / نام کوچکی که / درهمین فا صله ها
گم شد
هنوز
یکشنبه های لعنتی / واژه ابلهانه ای ست!
یادم باشد
تالار خاکسترت را
به حجره ها ی خا ورا ن/ می سپا رم
گفتم :
درخنکای مرگ بود و/ گلوی کلماتی عریان
که به نجات تو / برمی خیزد
بخشنده باش !
دل به دریا
با ید زد
یادم رفت / نیلوفر / نام د یگرش چه بود!
محمود معتقدی
شهریور 89
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
