قاب عکس نسترن

شبای بارونی
به رنگ چشمای توئه
تو خواب سرد قصه هام
خالی فقط جای توئه

تو آسمون شعر من
خاطره هات رنگین کمون
دلم می خواست بهت بگم
با من بمون با من بمون

ستاره های ثانیه
خاموش شدن تو دست باد
نزدیکی دستا یمو ن
یادت میاد، یادت میاد؟

گرمای خورشیدم دیگه
با شعر من صمیمی نیس
توی اجاق دل من
اون آتیش قدیمی نیس

گلدون شمعدونی دیگه
بوی قدیمو نداره
اون " قاب عکس نسترن"
عکس تو رو کم می یاره

کسی لالایی نمی گه
این خوابای طلایی مو
کاشکی می شد میومدی
که پر کنی تنهایی مو

بیا که آسمون من
رنگ چشات یادش بیاد
ثانیه هام خاموش نشن
تو خاطرات و دست باد

بامن بمون تا همیشه
که قاب عکسو بشکنم
گلدون شمعدونی مونو
با قصه پیوند بزنم

گرمای خورشیدو با عشق
تو شعر من بخون بخون
دست های سر دمو بگیر
با من بمون بامن بمون!