جناح های سیاسی درون حکومت ایران، در یکی دو هفتۀ اخیر، در منازعه ای بی سابقه و در تدارک کارزار انتخاباتی برای دهمین دورۀ ریاست جمهوری چند رویداد کم سابقه آفریدند:
١ـ مجلس شورای اسلامی، وزیر کشور، علی کردان را که سخت مورد پشتیبانی رئیس جمهور، احمدی نژاد بود، استیضاح کرد و گویا هنوز یک یا دو وزیر دیگر در فهرست انتظار استیضاح قرار دارند. با این وجود، آیت الله خامنه ای در پیامی حمله به دولت را تقبیح کرد.
٢ـ محمود احمدی نژاد، پیام تبریکی برای رئیس جمهور منتخب آمریکا فرستاد. کشوری که به گفتۀ آیت الله خامنه ای، انزجار عمیق مردم ایران را متوجه خود کرده است.
٣ـ سی هزار افراد نیروی انتظامی، در اقدامی کم سابقه، "رزمایش امنیت و آرامش شهر تهران" را در پایتخت برگزار کردند. عملی که می توان آن را تقویت رویکرد نظامی تلقی کرد.
در میزگردی تلفنی با آقایان اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی، تقی رحمانی، فعال ملی- مذهبی و بهران براتی، تحلیلگر سیاسی در برلن به چند و چون این رفتارها و ارتباط یا عدم ارتباط میان آنها و ارزیابی معنا و پیامدهای آن پرداخته ایم.
اسماعیل گرامی مقدم استیضاع علی کردان را یک بازی باخت - باخت برای اصولگرایان می داند. " اصولگرایان مجلس نمی خواستند بار اشتباه اولیۀ خود را مبنی بر تأئید کردان بدوش کشند و دولت اصولگرا نیز با پافشاری در عدم برکنار کردان این بازی را باخت". او معتقد است که دولت با معرفی صادق محصولی بعنوان وزیر کشور جدید، سناریوی مشابهی را تکرار خواهد کرد.
تقی رحمانی می گوید:" در حال حاضر شاهد یک طناب کشی در میان تیم های مختلف جناح راست هستیم و اسن شاخصۀ کشورهای جهان سومی است که در فقدان احزاب سیاسی، تیم های یک جناح، در جهت کسب قدرت کامل و تمام، به طناب کشی می پردازند". او معرفی صادق محصولی و پیام تبریک احمدی نژاد را به رئیس جمهوری منتخب آمریکا در چهارچوب همین جدال تعریف می کند. او یادآوری می کند که محمد خاتمی حتی از دست دادن با بیل کلینتون خودداری کرد، حا آنکه خواستار تنش زدایی در سطح جهان بود و احمدی نژاد که سیاست کلامی تهاجمی در مقابل آمریکا را در پیش گرفته است، پیام تبریک هم می فرستد.
او معتقد است که در جناح راست، اجماعی بر روی احمدی نژاد در دور دوم وجود ندارد و جناح سنتی محافظه کاران روی یک کاندیدای روحانی در مقابل جناح نظامی تر محافظه کاران تأیید می کند.
مهران براتی معتقد است که مشکل اساسی در ایران ناروشن بودن سامانه های قدرت چه در سطح قانونگزاری و چه در سطح اجرایی است. او می گوید:" ساست در ایران یک امر کلنگی است و به دوام هیچ ساختاری نمی توان اعتماد یا تکیه کرد. سیاست های عمومی به شبکه های قدرت مربوطند و شخصیت های بزرگ این شبکه ها باید با هم به تفاهم برسند و خواست عمومی شان را به رهبری نظام سیاسی منتقل کنند.محمود احمدی نژاد تا بحال توانسته است توافق و تفاهم آیت الله خامه ای را بدست آورد".
او در ارتباط با آرایش نیروهای خودی و غیر خودی می گوید:" نیروهای خودی سیاسی هستند ولی همه با هم در نپذیرفتن نیروهای غیر خودی همرأی می باشند". او می گوید که تنها راه گشایش، برگزاری انتخابات با کمک احزاب آزاد است و گروههای خودی مجبورند از محدودۀ خود بیرون آیند و گروههای اصلاح طلب نیاز به یاری گیری در خارج از خود دارند.
میزگرد رادیوئی را بشنوید
