majidsedghi@yahoo.com
این روزها آسمان پاریس درمحدوده شمال شرقی این شهر شاهد حضور پر شورمشتاقان گشت و گذار در طبیعت سبز و نیز دوستداران سینما در یکی از مشهور ترین پارک های پاریس ( ویلت ) است . امسال بیستمین دوره نمایش رایگان فیلمهای سینمایی جهان از هفدهم ژوئیه با موضوع ( بیست سالگی ) آغاز شد ه که تا 22 اوت بجز دوشنبه شب ها ادامه خواهد داشت .
در این مدت مردم در حالی که هرکدام زیرانداز ویا پتویی به همراه دارند برروی چمن های پارک به طور نشسته و یا به شکل خوابیده فیلم هارا می بینند. د ر واقع می توان گفت یک نوع پیک نیک سینمایی است زبرا که پیش از آغاز نمایش فیلم تماشاگران که معمولا در گروه های دوستانه و یا خانوادگی هستند غذای خودشان که بیشتر ساندویچ های از پیش آماده شده است را می خورند و سپس چشم های خودرا به پرده بزرگی با ابعاد 26.5 در 12.5 که در روبه رویشان است می دوزند و تا زمان نمایش فیلم که معمولا حدود یازده شب است ترجیج می دهند با یکدیگر به گپ بزنند.
پارک 55 هکتاری ویلت توسط برنارد شومی معمارفرانسوی سوییسی الاصل پس از آن که وی در رقابت بهترین طراحی برای پارک برنده شد ساخته شد . ساخت آن ازسال 1984 تا 1987 در مکانی که قبلا کشتارگاه بزرگ پاریس و همچنین بازار ملی گوشت بود به طول انجامید و شومی برای طراحی این پارک از نظریه های فیلسوفی به نام ژاک دریدی بهره برد. کشتارگاه بزرگ پاریس درسال 1876 با راهنمایی های ناپلئون سوم ساخته شده بود اما درسال 1974 به جای دیگری منتقل شد.
از سال تکمیل پارک ویلت تاکنون این پارک به عنوان مکانی برای گردش و تفریج و نیز برگزاری نمایشگاه های گوناگون هنری در آمده است .در پیرامون پارک شهر دانش و صنعت قرار دارد که بزرگ ترین موزه علمی در اروپاست .
در این پارک فعالیت های هنری و فرهنگی به نحوی است که هر آدمی را باهرسلیقه ای خشنود می کند. برگزاری نمایشگاه های فرهنگی و هنری و به ویژه طراحی برنارد شومی جلوه خاصی به این پارک داده است .گفته شده یکی از اهداف ساخت این پروژه رونق بخشیدن به شرق پاریس که منطقه ای تهیدست نشین است بوده و شومی طراحی این پارک را به اصطلاح معماران برمبنای سه سیستم نقاط – خطوط و سطوح به انجام رسانیده است .
از بیست سال پیش که نمایش فیلمهای سینمایی در فضای آزاد به برنامه های پارک اضافه شده است پیشباز بازدید کنندگان افزایش پیدا کرده است به عنوان نمونه در سال پیش 200 هزار تماشاگر به دیدن فیلم ها رفتند.
زمانی که فیلم آغاز می شود پارک ویلت در سکوت فرو می رود . احیانا اگر کسی از فیلم خوشش نیاید یا در زیرپتو و رواندازی که آورده می خوابد و یا پارک را ترک می کند . البته امسال در نخستین روز هنگام نمایش فیلم ( وحشی ) با شرکت مارلون براندواکثر تماشاگران با دیدن نام براندو برروی عنوان بندی فیلم با دست و هورا یاد این بازبگرنامی را که پنج سال پیش در سن هشتاد سالگی درگذشت گرامی داشتند.
البته فیلم وحشی (1953)جزو فیلمهای مطرح براندو بشمار نمی رود و تنها می توان آن را به عنوان یادآوری از بازیگری که ستایش شده ترین بازیگر تاریخ سینمای جهان نام گرفته پذیرفت . این فیلم سیاه و سفید برمبنای داستان کوتاه ( تهاجم موتورسواران ) اثر فرانک رونی ساخته شد و داستان گروهی موتورسوار به سرکردگی جانی استابلر – مارلون براندو – است که به شهرکوچکی هجوم می آورند و باعث ناامنی می شوند .این فیلم نخستین بار در بیستم دسامبر 1953 در آمریکا به نمایش درآمد اما نمایش آن در انگلستان توسط اداره سانسور انگلستان به مدت 14 سال ممنوع شد ( احتمالا به قول جمهوری اسلامی ها جنبه بد آموزی داشته است! )
در سال پیش که برنامه نمایش فیلم از پانزدهم ژوئیه تا شانزدهم اوت ادامه داشت در مجموع دویست هزار تماشاگر به دیدن فیلم ها رفتند . امسال نیز پیش بینی چنین تعداد تماشاگرانی دور از ذهن نیست زیرا که در فهرست فیلمهای انتخاب شده آثار باارزشی از فیلمسازان نامدار دنیا بچشم می خورد .فیلم هایی مانند (چهار ماه سه هفته دو روز) ساخته کریستیان مونجوکارگردان رومانیایی که فیلمش در جشنواره کن 2008 نخل طلا گرفت و یا فیلم ( شهرخدا )محصول 2001 برزیل ساخته فرناندو مریلز و کاتیا لوند و (آیداهوی خصوصی من) ساخته گاس ون سن که در سال 1991 ساخته شد.
درمیان فیلمهای انتخاب شده در این برنامه همچنین می توان از اولین فیلم نیکلاس ری به نام (آنهادرشب زندگی می کنند) که فیلمبرداری آن درسال 1947 شروع شد وسرانجام با مشکلات بسیار در سال 1949 در آمریکا به نمایش در آمد نام برد که به عنوان یک( فیلم نوار) مطرح در تاریخ سینما شناخته شده است . فیلم جنجال برانگیز استنلی کوبریک به نام( پرتقال کوکی) نیز که در سال 1971 ساخته شد از دیگر فیلمهای مطرحی است که در برنامه نمایش فیلم در فضای آزاد گنجانیده شده است .
امسال برای نخستین باردر روزهای جمعه پیش از شروع فیلم سینمایی یک فیلم کوتاه نیز به نمایش در می آید.
