هرچند ما معتقدیم امکان تغییر و اصلاح جامعه زمانی متحقق خواهد شد که ما مستقل از حاکمیت و گروه‌ها و افراد وابسته به قدرت، پیگیرانه خواسته‌های‌مان را دنبال کنیم و حکومت را به پاسخ‌گویی بکشانیم. امید روزی بتوانیم تمامی مسئولان حکومتی شریک در جنایت را به پای میز محاکمه بکشانیم و راه تکرار بر جنایت را ببندیم و مسیر برقراری عدالت را هموار سازیم.

مقامات ایران در تمام دوران حیات جمهوری اسلامی گزارش‌های نقض حقوق شهروندان بهاییان را دروغ دانسته و انتشار اخبار مربوط به نقض حقوق بشر بهاییان را دسیسه و توطئه دشمنان خارجی قلمداد کرده‌اند. شهروندان بهایی در ایران به دلیل باورمند بودن به آیین بهایی از حقوق شهروندی برابر برخوردار نبوده و هر ساله تعداد زیادی از بهاییان بازداشت، احضار، منع تحصیل، پلمب محل کسب و دیگر موارد نقض حقوق شهروندی را تجربه می‌کنند با این حال مقامات ایران مدعی هستند بازداشت و زندان و آزار و اذیت آنان به دلیل مذهب آنان نیست .

برای ما دفاع از حافظه‌ی تاریخی و جدال با سکوت و دروغ بخشی از مبارزه‌ی همین امروزمان است، تنها در پرتو چنین نگرشی است که گذشته به مسئله‌ی مبرم امروز تبدیل می‌شود، به بیرقی در دستان پیکار رهایی‌بخش. به همین منظور ما برای هفتمین گردهمایی سراسری درباره‌ی کشتار سراسری زندانیان سیاسی در ایران با موضوع «حافظه‌ی تاریخی؛ در جدال با سکوت و دروغ» سه میزگرد در نظر گرفته‌ایم. در میزگرد اول: به مفهوم سیاسی حافظه‌ی تاریخی، تاریخ و گذشته خواهیم پرداخت و آن را به مثابه یک امر جمعی به یاد خواهیم آورد.

من عفت ماهباز زندانی سیاسی در سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹ و همسر یک اعدامی در فاجعه، تابستان ۶۷هستم . همسرم علی رضا اسکندری (شاپور)، همراه با صد ها جوان بی گناه دیگر که نه خودشان به مشی مسلحانه معتقد بودند نه سازمانشان، در شامگاه ۵ مرداد سال ۱٣۶۷ جزو اولین سری اعدام شدگان بودند؟. ایا می دانید همسر شما اقای ابراهیم رییسی که در ان زمان ۲۸ ساله بود حکم مرگ این صدها جوان را صادر کرد؟ اين عده از گروه های مختلف چپ در زندان بودند. هنوز تعداد کسانی که در اين روز و در اين سال اعدام شده اند، مشخص نشده است همسرم را در گورهای جمعی در خاوران به خاک سپرده اند . خاوران را می شناسید ؟