رسانه ها گفتند و نوشتند كه آقای رهبر رئیس انتصابی دانشگاه تهران با موافقت مقامات بالای حكومت خواب های جدیدی برای دانشگاه دیده اند و آن این كه پس از پذیرش جنسی دانشجویان و بومی سازی جنسیتی و احضار مرتب دانشجویان به حراست و دادگاه ها و باز نشسته نمودن جمعی از استادان فرهیخته و انجام آن چه به فكر علیلشان می رسید حال برای تسلط بر دانشگاه ها می خواهند لباس یك شكل (uniform) تن دانشجویان كنند كه در خیابان و كوچه و برزن آن ها مشخص باشند تا بتوان به آسودگی هر بلایی سر آن ها آورد. به ویژه مجبور كردن دانشجویان دختر به رفتن زیر حجاب برتر! تا آن ها را باز هم در پوشش، محدود و محدودتر نمایند. همه ی این اعمال از آن جا ناشی می شود كه جمعی از سرسپردگان رژیم به نام شورای عالی انقلاب فرهنگی هر روز مقرراتی برای محدود كردن دانشگاهیان وضع می كنند با این امید كه سنگر تسخیر ناپذیر دانشگاه را زیر سلطه در آوردند غافل از این كه تجربه ۳۰ ساله نشان داده دانشگاه سنگر آزادی است و این سنگر را دانشگاهیان و مردم با گوشت و پوست خود حفظ می كنند همان گونه كه تاكنون كرده اند.
شورایی كه نام انقلاب فرهنگی بر خود نهاده می پندارد با این تشبثات خواهد توانست دانشگاه ها را زیر سلطه حكومت بگیرد. یك روز فردی را كه جز كمی اطلاعات حوزوی دانش دیگری ندارد (شیخ عباس عمید زنجانی) را در رأس دانشگاه تهران می گذارد با این امید كه نفوذ حوزه را بر دانشگاه گسترش دهد و این مكان مقدس را به ابواب جمعی حوزه تبدیل نماید و پس از ناكامی در این امر فردی امنیتی را به مسؤولیت دانشگاه می گمارد با این پندار كه دانشگاه را محیطی امنیتی سازد و امروز سخن از پادگانی كردن دانشگاه می زند، همراهِ شعارهای نخنما شده كه دانشجویان ای میل بزنند كه آیا موافق این كار هستند یا نه و چند روز دیگر به دروغ بگویند اكثریت دانشجویان با این امر موافقند.
آقای فرهاد رهبر
پیش از شما بسیاری كوشیده اند مشكل دانشگاه را برای حكومت های استبدادی حل كنند اما ناموفق بوده اند، شما هم مطمئن باشید در این برنامه های مسخره شكست خواهید خورد و دانشگاه "سنگر آزادی" باقی خواهد ماند.
من به عنوان اولین رئیس دانشگاه تهران پس از پیروزی انقلاب از آقای رهبر می خواهم در مورد دانشگاه تهران و مبارزات دانشگاهیان علیه حكومت های استبدادی و نقشی كه در تحولات سیاسی كشور داشته اند مطالعه كنند تا متوجه شوند كه با دم شیر بازی می كنند و دانشگاه جایی نیست كه تسلیم كسانی چون رؤسای انتصابی دانشگاه ها گردد و مطمئن باشند كه برنامه هایی چون نصب دوربین در خوابگاه ها و دستگاه های كنترل كننده جلوی درب های ورودی دانشگاه تهران و اعمال محدود كننده دیگر جز رادیكال كردن بیش از پیش دانشجویان كار دیگری انجام نمی دهد. تا آن جا كه دانشجو خطاب به حاكمیت فریاد می زند "ما همه اهل جنگیم، به جنگ تا بجنگیم" و یقیناً شما در این جنگ شكست خواهید خورد. دانشگاه ها بیدی نیستند كه از بادهایی چون فرهاد رهبر بلرزند.
در اهتراز باد پرچم آزادی در سنگر دانشگاه ها
دكتر محمد ملكی
۱۳ آبان ۸۷
روز دانش آموز
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
