بيانيه کانون نويسندگان ايران به مناسبت
بيست و هشتمين سالگرد اعدام سعيد سلطانپور

مردم شريف و آزاده!
بيست و هشت سال پيش، در چنين روزهايی، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰، سعيد سلطانپور، شاعر، نمايشنامه نويس، منتقد، كارگردان تئاتر و عضو هيئت دبيران كانون نويسندگان ايران كه در رژيم گذشته نيز بارها زندانی شده بود، پس از تحمل شكنجه های سنگين، همراه با ۱۴ تن ديگر به جوخه اعدام سپرده شد. اما سعيد فقط يك شاعر، نويسنده يا نمايشگر ساده نبود. شايد به جرأت بتوان گفت كه او جلوه گاه تمامی ويژگی های برجسته يی بود كه در هر عصر، تنها در تنی چند از روشنفكران به نمود در می آيد؛ روشنفكری متعهد، انترناليست، فروتن در برابر مردم و خروشان در مقابل قدرت ستمبارگان؛ نويسنده و شاعری كه التزام اش به آزادی و برابری، حقيقت و همه ارزش های انسانی و پاك، تا دم مرگ با او بود. شك نداريم كه شاملوها، پوينده ها، مختاری ها و... در فضايی دم زدند و باليدند كه سلطانپور و سلطانپورها به وجود آورده بودند؛ با سنتی رشد كردند كه در آن نوشتن و گفتن جدا از انسان و سرنوشت و آيندهی او معنايی ندارد.
كانون نويسندگان ايران در بيست و هشتمين سالگرد اعدام تبهكارانه ی سعيد سلطانپور همچنان بر خواسته ی بر حقِ هميشگی خود پا می فشارد كه پرونده های كشتارهای دهه ۱۳۶۰ و از جمله پرونده سعيد سلطانپور را بگشايند.
آرزوی ما اين است كه شرايطی فراهم آيد كه بتوانيم بزرگداشتی شايسته ی اين روشنفكر آزاده و بزرگ برگزار كنيم، و از تشكل هايی كه در خارج كشور در تدارك مراسمی برای بزرگداشت ياد و خاطره سعيد سلطانپور و راه و روش اجتماعی او هستند قدردانی می كنيم.

کانون نويسندگان ايران
۱۷ خرداد ۱۳۸۸