|
عصر نو
www.asre-nou.net |
۸ مارس امسال هم مصادف با صدمین سالگرد گرامیداشت روز جهانی زن در کشور ما است و هم نخستين مناسب روز زن بعد از شکلگيری جنبش اعتراضی است. جنبشی که در آن زنان حضور چشمگير دارند و تا کنون دوشادوش مردان در خيابانها عليه کودتاگران مبارزه کردهاند. زنان کشور ما با شرکت گسترده و بیسابقه در جنبش اعتراضی نشان دادند که رهائی زنان از ستم جنسی در گرو رهائی مردم ايران از استبداد دينی حاکم بر کشور است. زنان در اين مباررزه مدنی و مسالمت آميز همانند مردان در مقابل سرکوبگران ايستادند، کتک خوردند، زندان رفتند، شکنجه شدند، قربانی دادند، ندا آقاسلطانها را از دست دادند ولی با مقاومت خود جنبش زنان را با جنبش اعتراضی مردم گره زدند. هم اکنون تعداد زيادی از زنان به خاطر شرکت در جنبش اعتراضی در اسارتگاههای رژيم به سر میبرند. دو تن از زنان زندانی کرد ـ شیرین علم هلو و زینب جلالیان ـ به اتهام محاربه به اعدام محکوم شدهاند. زنان بازداشتی در اسارتگاههای رژيم در شرايط سختی به سر میبرند: حبس طولانی مدت در سلولهای انفرادی نمور و تنگ، تحمل شکنجههای جسمی و روحی برای اقرار به "جاسوسی" و يا "روابط جنسی غیر اخلاقی" و تحمل بازجوئیهای طولانی مدت در شبها. در ماههای اخیر تعدادی از زنان زندانی و زنان زندانی سیاسی در زندانهای گوهر دشت، ارومیه، بوکان و همچنین بازداشتگاه پادگان عشرت آباد کشته شدهاند. زنان در بيرون از زندانها نيز از تبعيض گسترده رنج میبرند. با وجود گذشت سی سال از تصویب کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان در سازمان ملل، جمهوری اسلامی همراه با ۵ کشور دیگر همچنان از امضای آن سرباز میزند. جواد لاریجانی در گفتار خود در جلسه ژنو که بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران در دستور آن قرار داشت و در مصاحبه با خبرگزاریها، با وقاحت تمام از رعایت حقوق بشر و بهتر شدن وضعیت زنان در ایران سخن گفت. در حالی که مردم در سرتاسر جهان شاهد عکسها و فیلمهای کشتار زنان و مردان ایرانی توسط نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی در خیابان ها بودهاند. همزمان با سرکوب جنبش اعتراضی، مجلس در صدد تصویب لایحه "ضدخانواده" آمده است. این لایحه که جزء جزء آن با دید فرودستی نسبت به زنان و حمایت از "فساد مردان" در خانواده نوشته شده است، برگ سیاه دیگری از کارنامه این حکومت ضد زن است. اما با وجود فشارها و سرکوبها، زنان و مردان فعال در کمپین یک میلیون امضاء، در سازمان های غیر دولتی زنان و حقوق بشر و زنان روزنامه نگار بخصوص در ماه های بعد از ۲۲ خرداد توانستهاند صدای برابری‌طلبان و عدالت جویانه خود را در داخل و خارج از کشور به گوش همگان برسانند و نظر مساعد جامعه بین المللی را در حمايت از جنبش اعتراضی و حقوق زنان جلب نمايند. امروز دامنه مبارزه برای رفع تبعيض و تامين برابر حقوقی زنان گستردهتر شده است. اگر در ۸ مارس ۱۳۵۸ تنها زنان بودند که برای حقوق خود پا به خیابان نهادند، اکنون پس از گذشته سی سال از آن رويداد، ما شاهد این هستیم که مردان هم به اتهام فعالیت در کمپین یک میلیون امضاء دستگیر میشوند. اگر در سال ۱۳۵۸ شاهد شعار "هم روسری، هم توسری" نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی و سکوت مردان در مقابل آن بودیم، اکنون شاهد کمپین مردان روسری به سر هستیم که بدرستی پس از دستگیری مجید توکلی و انتشار عکس با مقنعه و چادر وی، نگاه تحقیرآمیز به زنان را زير ضرب گرفتهاند. مردانی که با انتشار عکسهای خود با روسری به ۳۰ سال مردسالاری، زنانه و مردانه کردن جامعه، به تبعیض و به حجاب اجباری زنان اعتراض میکنند. اگر در انقلاب بهمن ۱۳۵۷ زنان در حمایت از مردان به خیابانها آمدند، در ماههای بعد از انتخابات ۲۲ خرداد، زنان در کنار مردان هم خواستهای خود و هم خواستهای عمومی جنبش اعتراضی را در خیابانها فریاد زدند. هيئت سياسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) روز جهانی ۸ مارس را به زنان کشورمان تبريک میگويد و از مبارزه زنان عليه تبعيض، فرهنگ مردسالاری و قوانين ضدزن حمايت میکند و از همه ایرانیان که دغدغه حقوق زنان در ایران را دارند، میخواهد که در تظاهراتها و تجمعهائی که در سراسر جهان در رابطه با روز جهانی زن و برای تامين حقوق برابر زنان برگزار میشود، شرکت کنند و اعتراض خود را به قوانین ضدزن جمهوری اسلامی به گوش جهانيان برسانند. خجسته باد روز جهانی زن! زنده باد جنبش اعتراضی مردم و مبارزات برابرطلبانه زنان! هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) ۱۵اسفند ۱۳۸۸ (۶ مارس ۲۰۱۰) |
