ماندگار
Thu 26 06 2025
شهریار حاتمی
در هر تلاطم دریا،
ز باد تند،
چون قایقی رها،
میکوبدم به صخره،
مرا
موجهای سخت.
هر بار
میشکند صخره، استخوان؛
صدپاره میشود
تن درهم شکستهام.
هر پارهای،
به کاکل موجی روان بر آب.
در این کشاکش پیوسته ناگزیر،
من،
پارهپارههای تنم را،
با رشتهی امید،
دوباره به تن،
وصله میزنم.
شهریار حاتمی
استکهلم ۴ تیر ۱۴۰۴
|
|