اگر جمهوری اسلامی با زور و سرکوب در قدرت بماند – حمام خون حتمی است
بهروز اسدی فعال حقوق بشر
Mon 23 06 2025
در صورت تثبیت جمهوری اسلامی با تکیه بر جنگ، سرکوب و ائتلاف با قدرتهای مصلحتطلب، نتیجهای جز حمام خون نخواهد داشت. صدها و هزاران زندانی سیاسی، فعال مدنی، زنان معترض و اقلیتهای قومی در خطر اعدام دستهجمعی، شکنجه و تجاوز قرار دارند.
دستگیری های جمعی شکنجه و اعدام تجربه ۴۶ سال گذشته بویژه کشتارهای ۶۰ و ۶۷. اما اینبار باشدت بیشتر تحت نام امنیت ملی؟! انجام خواهند داد.عامدانه با ترفند های امنیتی وتوطئه و سناریو های ساختگی برای سرکوب و اعدام زندانیان بخشی از جنایات این قداره بندان میتواند باشد.
تجربههای تاریخی نشان دادهاند که در دوران جنگ، سرکوب داخلی به اوج میرسد، و "امنیت ملی" بهانهای برای نابودی کامل مخالفان میشود.
یک جمهوری اسلامی ضعیف با خارج یعنی یک حکومت ننگین تبهکار در داخل علیه مردم خودش.
در چنین شرایطی، آزادی بدون قید و شرط همه زندانیان سیاسی، پیش از آنکه قتلعام شوند، یک وظیفهی حقوق بشری و بینالمللی است.
بر اساس:
ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی:
حمایت در برابر بازداشت خودسرانه و خشونت دولتی.
بند ۱۲۸ حقوق بشردوستانه عرفی (صلیب سرخ جهانی - IKRK):
هیچ زندانیای نباید در مناطق جنگی فعال نگهداری شود.
ماده ۳ کنوانسیون ژنو
ماده ۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی
اصول بنیادین حقوق بشر و حقوق بشردوستانه
نگهداشتن زندانیان سیاسی در زندانهایی مانند اوین، فشافویه یا رجاییشهر...... در حالی که جنگ، حمله هوایی و یا درگیری های دیگر در جریان است، نقض فاحش حقوق بینالملل است.
باید به خیابانها امد و آزادی نه به اعدام ،زندانی سیاسی آزاد باید گردد را فریاد زد.
تنها راه رهایی ما، کف خیابان است
اکیداً و بدون هیچ تردیدی میگوییم:
تنها راه رهایی ما مردم ایران، حضور در خیابان، اعتراض سراسری و همبستگی ملی است.
نه وعدههای خارجی، نه بازیهای سیاسی پشت درهای بسته، نه سازش با جنایتکاران — هیچکدام آزادی نمیآورد.
امروز بیش از همیشه روشن است:
اگر در خیابان نباشیم، در زندان خواهیم بود.
اگر فریاد نزنیم، در سکوت سرکوب میشویم.
اگر متحد نشویم، تکتکمان را خواهند شکست.
️ آزادی، دموکراسی و کرامت انسانی هدیه نمیشود، بلکه باید آن را گرفت.
از زن تا مرد، از دانشجو تا کارگر، از پیر تا جوان —
باید امروز از این فرصت استفاده کرد، همین امروز، دست در دست هم بگذاریم و در خیابان بایستیم.
تا وقتی که آزادی محقق شود.
بهروز اسدی فعال حقوق بشر