بوسۀ رستگاری
Wed 25 12 2024
رضا بی شتاب
برای عاشقانِ مهربانِ روزگار
بوسۀ رستگاری ام گر نفرستی ای صنم
نم نمِ ابرِ چامه ام چاره کُنَد مرگِ قلم!؟
خود چه بُوَد قامتِ او قامتِ مغروقِ قلم
قُلزُمِ1 غم غرقه کُنَد دفتر وُ قاموس2 وُ رَقَم
دل چو شود صیدِ نگه در پیِ صیاد وُ دَوان
صیدِ خوشم من سَمَنَم بر تو وُ عشقِ تو قَسَم
شاعرِ عشق وُ شَمَنی کوهِ غمم چون پَرِ کَه
پرتو وُ پَر داده مرا پیرِهنِ یاسِ پِگَه
چون تو دِهی بال وُ پَرم قصه بُوَد اسمِ قفس
گُمشده از خویش مَران شارحِ3 افسونِ نگه
تا تو ز من جدا نشی نازِ غزل کشیده ام
رسم وُ رسومِ عاشقی سینه سپر پیشِ ستم
در پیِ صیادِ دلم بی خبر از پا وُ سَرَم
خار وُ خس وُ سنگِ رهش بر منِ آواره حَکَم
چشمِ تو افسونگرِ جان نامِ تو دزدیده دِلَم
عِطرِ تو دامِ دلِ گُل چهچهۀ کوچۀ دَم
جانِ من آن کبوتری جَلدِ نگاهِ ماهِ تو
نامِ مرا صدا بزن مهرِ تو وُ پناهِ تو
دزدکی عاشقت شدم سوخته جانِ بی زبان
دلشده را پند مَده عشقِ تو شد گواهِ تو
بانگِ رقیبانِ بلا چهره چروک ست وُ شَرنگ
میرغَضب قائدِ غم کُشته گُلان زیرِ قَدَم
آب؛ گِل آلوده کُنَد آینه آواره کُنَد
رَشک بَرَد غصه خُورَد حاسدِ دَریُوزه جَنَم
حوصله ای سوخته ام سایه وُ دلواپسی ام
بر تنِ تاریکِ زمان چون دَمَد آن شبنمِ غم
دی چه کُند برفِ درون آذرِ آزاده نَسَب!؟
دف زن وُ مطرب به طلب عشق برآمد به طرب
سبزه لباسِ نُوِ نُو بر تن وُ آمد به سخن:
رقص کُن ای جانِ دلم از لبِ او باده طلب
رفته زمستان وُ غَضَب آمده آهویِ بهار
چون غزلِ نابِ ازل چهرۀ گُلگُونِ نگار
چاوُشِ خورشیدِ نظر گوهرِ رقصنده قمر
هلهلۀ روحِ جهان خندۀ تابندۀ یار
سه شنبه 4 دیماه 1403///24 دسامبر 2024
ــــــــــــــــــــــــ
1-قُلزُم=دریای پُر آب.2-قاموس=کتابِ لغت.3-شارح=بیان کننده،تفسیر کننده.
|
|