ارکیده
Thu 14 11 2024
بهروز داودی
 این پرده را
کنار مزن
که
چهره به چهره
با
آفتاب شود
نورِ حریرِ پنجره مان
انگار
برایش کافی است
ریشْ ریشِ ریشه‌هاش
خو گرفته - اکنون
با
دَم و
با
بازدمِ ما
ارکیده ی گوشه ی اتاق
شمعدانیِ روی ایوان نیست
خو گرفته
با
هوای نمناکِ
اتاقِ کوچک ما
خو گرفته
در آن گوشه - آسوده
در جایش
زیبائیِ گلی
جوانه می‌زند
گاه ، گاه
در بینِ برگْ دست‌هایش
زیبائیِ گلی
که - انگار
معمٌا و معنای
زندگی است
ارکیده
اما
شمعدانیِ روی ایوان نیست
پاريس - نوامبر ۲۰۲۴
|
|