پیام هم دردی شماری از كنش‌گران كورد
بە مناسبت درگذشت «كاك یدی بیگلری»
Fri 5 04 2024
كاك «یدی بیگلری» دومین روشن‌فكر انقلابی كورد بود كە بعد از جناب «صارم‌الدین صادق‌وزیری» در هر دو عرصەی حقوق و سیاست با تاکید بر رویکرد حراست از حق و عدالت در جستجوی راهکارها بود. این انسان نادر، حقوق و سیاست را برای خدمت بە آرمان‌های ملت کورد بە هم گرە زد و از همان اوان جوانی و بەخصوص از دوران تحصیل در دانشکدەی حقوق دانشگاە تهران، در مقابل اجحاف و ستم‌های روا داشتەشدە بر کورد و کوردستان حساسیت ویژە داشت و خود را در مقابل ضرورت‌های تاریخی این ملت مسئول می‌دانست. در «کوردایەتی» انسانی پراحساس، در مبارزات طبقاتی مترقی و در انسان‌دوستی وظیفەشناس بود. در تمام طول زندگی‌اش یک‌بەیک این مفاهیم را همچو وظیفەای مقرر بە انجام می‌رساند؛ پاک و در اوج، دلسوز و صادق.
در دستگاە قضا بە عنوان یك قاضی پاك و عادل شناختە شدە بود، در میان مردم نیز جایگاە و احترامی ویژە داشت و برای استیفای حقوق تهی‌دستان و ستم‌دیدگان مجدانە تلاش می‌کرد. آخرین مسئولیت رسمی کاک یدی در داخل کوردستان، «دادستانی" سنندج بود. پس از انقلاب ٥٧ بە عنوان «دادستان انقلاب» تعیین شد، اما حتی یک لحظە نیز از اصول اعتقادی خویش پا پس نکشید. زمانی کە خلخالی برای انسان‌کشی بە کوردستان آمد، با کاک یدی ملاقات کرد و از او پرسید: «چند نفر را اعدام کردەای؟» اما این قاضی شریف دادسرای سنندج با شجاعت سوال را بە خود او بازگرداند: «چرا باید مردم را اعدام کرد؟» و با تهدید خلخالی مواجە شد: «تا برمیگردم باید یک لیست صدوپنجاە نفرە را برای اعدام حاضر کنی.» انسان‌دوستی و حق‌طلبی و وفاداری کاک یدی بە قانون و عدالت بە قدری نهادینە، درونی و اصیل بود کە در مقابل کوچک‌ترین خواستەی خلخالی سر خم نکرد و کار و قانون را ترک گفت و راە کوهستان‌های کوردستان را در پیش گرفت.
کاک یدی در عرصەی سیاست یکی از شخصیت‌های خوش‌نام کوردستان بود کە با نجابت، نزاکت، کاربلدی و پشتکار فراوان خود، در مسیر پیشبرد خواست مشروع مردم و تحقق آرمان‌های انسانی قدم برداشت و در راە باورها و مبارزات برگزیدەی خویش آوارەی غربت شد.
کاک یدی انسانی یگانە و نادر بود، زندگیش مملو از نزاکت و ادب و تلاش‌ها و مبارزات‌اش مالامال از وقار و بزرگی، اما با وجود همەی بزرگی و وقار کم‌یاب‌اش، نە مغرور بود و نە خودبزرگ‌پندار، او انسان‌مدار بود و میهن‌دوست؛ وفادار بە جامعە، بە ملت و بە طبقەی زحمت‌کش.
گرچە انسانی چنین بزرگ‌وار نە از دل بیرون می‌رود و نە از چشم غایب، اما از دست دادن‌اش بی‌تردید خلایی در تاریخ عدالت‌ورزی و سیاست و جامعە ایجاد خواهد کرد که پرکردن آن کاری است سخت و دشوار.
ما با همەی وجود و با همەی احساس و باور خود، کوچ کاک یدی را بە خانوادەی ارج‌مندش، همسرش عزیزە خانم و فرزندان دلبندش کاک حەمە و سوما خانم، و بە همەی مردم کوردستان در داخل و خارج میهن تسلیت گفتە و خود را در رنج و غم آنان شریک می‌دانیم.
امید داریم با كنش‌گری و تلاشهای پیگیرانە‌ی مردم كوردستان، اهداف بلند و والای این شخصیت فرهیختە محقق شود و در میهنی آزاد و آباد یاد و خاطرەی کاک یدی عزیز را گرامی بداریم.
هاشم احمدزادە، تاهر ادلان، مراد بتول (روحی)، عبدالە حجاب، عدنان حسن پور، عطا حسینی، خلیل حواری نسب، محمد خاکی، همایون شعبانی، مهین شكرالەپور، سنبل صادق وزیری، صلاح عباسی، خلیل غزلی، کویستان فتوحی، سهیلا قادری، حسن قاضی، عزیز ماملی، كامران متین، بایزید مردوخی، صالح نیك‌بخت، عباس ولی.