گیدئون لوی
عملیات «کامل» نجات گروگان ها: مرتبه جدیدی از انسانیت زدایی اسرائیل از فلسطینیان در غزه
برگردان: بهروز عارفی
Sat 17 02 2024
هآرتس، ۱۴ فوریه ۲۰۲۴
هم چون روزهای خوب گذشته، اسرائیل یک بار دیگر ارتش خود را می ستاید. عملیات تهاجمی که لوئیس نوربرتوهار و فرناندو مارمن را آزاد کرد، شادمانی برانگیحت که با تهییج غرور ملی همراه بود. کلیپ‌های ویدیویی «مجاز برای انتشار»، ما را به زمانی برمی‌گرداند که داستان ارتش مثل یک فیلم هالیوودی بود، برای ستودن گردانِ ضدترورِ «یامان» و شین بت (سرویس امنیتی)، همه با هم رقابت می‌کردند. کارشناسان اطلاعاتی، هم صدا اعلام کردند که این عملیات، بی نظیر بود جرا که هیچ تلفاتی نداشت.
این در واقع یک عملیات چشمگیر و شادی آفرین بود، اما بی عیب نبود و مطمئناً "تلفات [آن] صفر" نبود. این واقعیت که دست کم ۷۴ فلسطینی از جمله زنان و کودکان در جریان این عملیات کشته شدند، در اسرائیل کمتر شنیده شد. احتمالاً آن مرگ ها اجتناب ناپذیر بود. شاید حتی اگر تعداد کشته‌شدگان فلسطینی هفت برابر بیشتر هم بود، جشن را خدشه‌دار نمی‌کرد. دو اسراییلی-آرژانتینیِ بسیار مهربان آزاد شدند و بقیه اهمیتی ندارند.
گزارش های تصویری که در روز نجات این دو گروگان از بیمارستان های رفح دیدم از وحشتناک ترین صحته هایی بود که در این جنگ دیده بودم. کودکان تکه تکه شده اند، دچارتشنج اند و نومیدانه به مرگ خود می نگرند. وحشتناک است. نیازی نیست در دوراهی اخلاقی وارد شویم که آیا آزادی دو گروگان، مرگ ۷۴ نفر را توجیه می‌کند؟ - این سوال در چنین جنگ بی‌رحمانه‌ای معنایی ندارد – نگر نیازی است که بی‌اعتنایی کامل اسرائیل به تلفات جانبی یادآوری شود. در روز عملیات، اسرائیل ۱۳۳ نفر را در سراسر غزه به قتل رساند که بیشترشان به عنوان معیاری دراین جنگ، غیرنظامیان بیگناه و شمار زیادی کودک بودند.
ما همگی خوشحالیم که آنها آزاد شدند و این عملیات فی نفسه، اخلاقی و موجه بود. اما بی‌توجهی به مرگ ده‌ها نفر که گویی انسان نیستند، هولناک است. هر چه بیشتر گروگان ها را آزاد کنید. شگفتی به بار آورید، مغرور باشید و افتخار کنید - اما دست کم به هزیته وحشتناکی که غزه ای ها برای این عملیات درست شما پرداختند، اشاره کنید. کودکانی که تکه تکه شده بودند هیچ نقشی در دستگیری گروگان ها نداشتند. تقدیرشان این بود که بهای کار بی رحمانه حماس را بپردازند. در کنار شادی ما، نمی توان به آنها و سرنوشت شان فکر نکرد. اگر هزینه ی عملیاتی چنین سنگین باشد، حتماً بی عیب نیست.
بی توجهی به ۷۴ نفری که در عملیاتی چنین درست، کشته شدند، نباید هیچ کس را شگفت زده کند. انسانیت زدایی از مردم غزه در این جنگ بیش از اندازه ای است که می دانستیم - حتی پس از دهه‌ها انسان نشمردن فلسطینیان زیر اشغال.
اکثر رسانه های اسرائیلی به صورت ننگینی این رویدادها را پوشش ندادند، این رسوایی تا ابد در خاطره ها به یاد خواهد ماند، دست کم امیدوارم که چنین شود. در نتیجه اکثر اسرائیلی ها فلسطینی ها را غیرانسان و حتی غیر حیوان می دانند. در اسرائیل، بیش از ۲۸۰۰۰ کشته در غزه را صرفاً یک عدد به حساب می آورند، نه بیش از آن. کشتار و انتقال میلیون ها انسان از جایی به جای دیگر به گونه ای که گویی گله ی گوسفند بودند و تصویر غیرقابل باور و گستاخانه این اقدام به عنوان یک "اقدام بشردوستانه"، نشانه این است که مردم غزه را بیش از پیش، انسان به شمار نمی آورند. اگر باور داشتند که آن ها انسان هستند، مطمئناً چنین رفتاری با آنان نمی کردند. نمی توان برای زمانی طولانی یه مردم تجاوز کنید، اگر باور داشته باشید که آن ها انسان هستند.
نخست وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو پرهیاهوترین سیاستمدار جکومت نیست – حتی دادگاه بین المللی دادگستری در لاهه نیز نتوانست در مورد نسل کشی او را متهم کند (برخلاف مورد هزتزوگ رئیس جمهور اسرائیل). با این حال، هنگامی که جنگ اسرائیل با حماس را با جام شیشه‌ای مقایسه کرد که اسرائیل پیش تر، آن را شکسته است، به بهترین شکلی این فقدان انسانیت را بیان کرد. او گفت: اکنون تکه خورده هایی باقی مانده و ما له شان می کنیم تا هیچ چیزی باقی نماند.
منظور نتانیاهو حماس بود، اما همه می دانند که غزه یعنی حماس. شیشه غزه را شکستیم، حالا تکه های آن را زیر پا له می کنیم تا به دانه های شن، به هوا، به هیچ چیز – به گرد و غبار انسانی، غبار مادون بشر – بدل شود.
|
|