«باید شکست را بپذیریم تا فلسطینی ها ما را به رسمیت بشناسند»

ترجمۀ حماد شیبانی
Mon 1 01 2024

برگرفته از هاارتز:

حق ما برای داشتن یک خانه در سرزمین اسرائیل از تاریخ ۷ اکتبر از بین رفته است. هر یک روز اضافی در مانور زمینی، شکست را حتی عمیقتر می کند. هنگامی که این نبرد وحشتناک، همانطور که انتظار می رود، در چند هفتۀ آینده، در نتیجۀ فشار بین المللی به پایان برسد، اسرائیل در موقعیت دشوارتری نسبت به روز حملۀ وحشیانۀ حماس قرار خواهد گرفت. آیا احتمال دارد که از قلب شکست جوانۀ خوبی بروید؟ شاید پایان درگیری؟

در ۱۶ اکتبر، شورای جنگ اسرائیل اهداف جنگ را اعلام کرد: از بین بردن اقتدار حماس و نابودی توانائیهای نظامی آن، از بین بردن تهدید ترور از جانب نوار غزه علیه اسرائیل، بکار بردن حداکثر تلاش برای حل مسئلۀ گروگانها و حفاظت از مرزهای دولت و شهروندانش. در پایان نبرد به هیچیک از این اهداف نخواهیم رسید.

در حال حاضر نظرسنجیها نشان می دهد که عملکرد ما در غزه جایگاه حماس را در میان فلسطینی ها، نه تنها در غزه بلکه در کرانۀ باختری، تقویت کرده است. هرکس وجود حماس را در غزه نپذیرد، آنرا در تشکیلات خودگردان فلسطین خواهد دید. آنچه که به نظر بسیاری، تلاش برای آزادی زندانیان بود، تنها موفق به آزاد کردن کمتر از نیمی از آنها شده است و هر یک روزی که این نبرد ادامه داشته باشد، بنوبه خود خطری برای جان اکثریت کسانی است که در اسارت باقی مانده اند. اگر توافقی برای آزادی آنها شکل بگیرد، لازم است تمام زندانیان فلسطینی که توسط ما زندانی شده اند، با یا بدون "دستهای خونین"، آزاد شوند، ما نیز مجبور به عقب نشینی از نوار غزه و تعهد به خاتمه دادن به جنگ خواهیم شد. رهبران حماس احمق نیستند. آنها به کمتر از این راضی نخواهند شد. کشورهای دوست ما که حمایتهای مالی خود را از این توافق تمدید خواهند کرد، باید تضمین کنند که اسرائیل بعداً به حمله دست نخواهد زد.

موقعیت بین المللی اسرائیل به پایین ترین و بیسابقه ترین حد خود رسیده است و این تهدیدی نه تنها برای روابط آن با کشورهای دوست و در درجۀ اول ایالات متحده، بلکه برای جوامع یهودی در سراسر جهان و اسرائیلی های خارج از کشور است. جایگاه ما در بین کشورهای منطقه نیز بطور چشمگیری تنزل یافته است. بر خلاف این " توهم " که حزب الله از حمله به اسرائیل خود داری می کند، اسرائیل قدرت بازدارندگی دارد. ضعف ما در برابر حزب الله زمانی برجسته شد که جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، واقعیت این وضعیت را درک کرد و به سرعت یک نیروی نظامی بزرگ را به مدیترانه فرستاد.البته با وجود حضور نیروهای بازدارندۀ آمریکا، نیروهای نیابتی ایران موفق به عملیات ایذائی می شوند. حزب الله ده ها هزار نفر از ساکنان شمالی اسرائیل را در کشور خود به پناهنده . آواره تبدیل کرده است و حوثی ها موفق به قطع دسترسی دریایی اسرائیل به جنوب شده اند. بنابراین اسرائیل مجبور است آنچه را که در سالهای 1956 و 1967 به عنوان دلیلی برای اعلان جنگ می دید، اکنون بپذیرد.

اسرائیل باید حل اساسی معضل مخالفت فلسطینیان با موجودیت خود را به عنوان هدف استراتژیک اصلی سیاست خود تعریف کند، نه با پیش گرفتن سیاست اخراج آنها از سر زمینشان.

بدون هرگونه توجیه حملۀ وحشیانۀ حماس به شهرکهای نقب غربی در کمربند غزه ، باید آن را اوج مبارزۀ خشونت آمیز ملی فلسطین علیه موجودیت دولت اسرائیل به عنوان خانۀ ملی مردم یهود در سرزمین تاریخی اسرائیل به حساب آوریم. اسرائیل در طول ۷۵ سال تأسیس خود توانسته است جاه طلبی های فلسطینی ها را در زمینه از بین بردن این دولت و تعیین سرنوشت فلسطین به عنوان یک کشور مستقل در منطقه بین دریا و رودخانه سرکوب کند. اول، با تحمیل حکومت نظامی بر فلسطینی ها در خط سبز، هم زمان با دفع حملات از پشت خطوط آتش بس، و بعد با کنترل نظامی بر ساکنان مناطق اشغال شده در جنگ شش روزه،( در کرانۀ باختری و نوار غزه.)

گذر مشقت باراین سالهای طولانی نه تنها فلسطینی ها (را نسبت به ادامه مبارزه و مقاومتشان)دلسرد نکرد بلکه روحیۀ آنها را نیز پائین نیاورد . قدرت مخالفت آنها با موجودیت اسرائیل، هر دو طرف را به پرداخت بهای خونین انسانی و هزینه اقتصادی هر دم فزاینده ای مجبور می کند.

برای اینکه نبرد فعلی مقدمه ای برای انفجارهای خشونت آمیز بسیار بزرگتر نباشد و بقای خانۀ ملی مردم یهود در سرزمین اسرائیل را تضمین شود، اسرائیل باید ازاله و میان برداشتن مخالفت همراه با نفرت فلسطینی را، نسبت به اساس موجودیت خود، به عنوان هدف استراتژیک اصلی سیاست خویش باز تعریف کند.

جنبش یهودیان مسیحایی در اسرائیل امیدوار است با "کمک خدا" به هدف اخراج همۀ فلسطینیان از کرانۀ باختری و نوار غزه دست یابد. به نظر آنها، کشتار گسترده در غزه و حملات شهرک نشینان در کرانۀ باختری، که تحت نظارت پلیس و ارتش اسرائیل انجام می شود، با هدف "تشویق" فلسطینی ها به رفتن به مکانهائی فراتر از مرزهای مناطق تحت کنترل اسرائیل است، حرکتی که به معنای پاکسازی قومی حدود پنج میلیون فلسطینی است. جهانی که به زودی اسرائیل را مجبور به متوقف کردن این جنگ "پرشکوه" با افتخار به ده ها هزار کشته، دهها هزار زخمی و تخریب مادی و انسانی در مقیاسی وحشیانه بنماید، دشواراست تصور کنیم که اجازه این عملی شدن این راه حل را خواهد داد.

شکست یوم کیپور و دستاوردهای مصری ها در عبور از کانال، کرامت مصر را بازگرداند و منجر به امضای توافقنامۀ صلح شد. به رسمیت شناختن شکست اسرائیل در نبرد فعلی، همانطور که در بالا ذکر شد، چه بسا به بازگرداندن کرامت ملی فلسطینی ها که 56 سال است پایمال شده است کمک خواهد کرد. به نظر می رسد این یک مرحلۀ اجباری در فرایندی است که منجر به توقف خصومتها در غزه و توافقی می شود که بر اثر آن تمام زندانیان فلسطینی در اِزای همۀ ربوده شدگان آزاد شوند. سرنوشت آن اسیران بستگی به این دارد که اسرائیل این واقعیت را چه وقت به رسمیت بشناسد. اسرائیل مجبور خواهد شد حق فلسطینیان برای داشتن یک کشور مستقل را به رسمیت بشناسد و با هر رهبری که برای پایان دادن به درگیری بر اساس قطعنامه های سازمان ملل و ابتکار سعودی انتخاب می کند، مذاکره کند. آیا فاجعه 7 اکتبر چشم انداز جدی در خاورمیانه خواهد گشود؟

هاارتز-25 دسامبر2023
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*هیلل شوکن، استاد معماری است که به عنوان رئیس دانشکدۀ معماری در دانشگاه تل آویو در سالهای 2004 و 2008 خدمت کرده است. او پسر "گارشوم شوکن"، بنیانگذار و سردبیر ارشد روزنامه، هاارتز است.