ویرجینیا وولف
ترجمه علی اصغرراشدان
Fri 10 11 2023
Virginia Woolf
ویرجینیا وولف، با نام ادلین ویرجینیا استفن، در۱۸۸۲در کنزینگتون لندن انگلیس متولد شد. پدرش، لسلی استفن، یک مرد محترم ادبی بود. ویرجینیا به عنوان دختری جوان، به خیلی شخصیت های ادبی، از جمله هنری جیمز معرفی شد. وولف از کتابخانه وسیع خانوادگی خود به نحو احسن استفاده و به عنوان دختری ۱۸ساله، کارش را درون خیلی از کانون‌های ادبی دنبال کرد. تابستان هایش در کارناوال سنت آیوز می گذشت که بعد صحنه رمان معروفش، به سوی فانوس دریائی، میشود.
در۱۸۹۵، که وولف هنوز سیزده ساله بود، مادرش مرد، اولین محرک درهم ریختگی های فراوان روحیش شد. علیرغم این مقوله، بین سالهای ۱۸۹۷و۱۹۰۱، ویرجینیا نوانست دوره هايی از یونانی، لاتین، آلمانی و تاریخ را در دپارتمان بانوان کینگ‌کالج لندن، بگذراند. حتی با ضمیمه ی تایمز ادبی، شروع به چاپ کارهایش کرد. گرچه در۱۹۰۴، با رخداد مرگ پدرش، دوباره گرفتار رنج درهم ریختگی روحی شد و مدت کوتاهی در بیمارستان بستریش کرد.
به دنبال ترخیص از بیمارستان، وولف و خواهرش، از خانه خانوادگی شان به خانه ای جدید در بلومزبری نقل مکان کردند. در اینجا بود که وولف لیتون استراچی و جان مایناردکینس را ملاقات کرد ودر۱۹۱۲باهم مجموعه بلومز بری را تشکیل دادند، وولف با لئونارد نویسنده ازدواج کرد، مردی که در طی یک درهم ریختگی روحی و اقدام به خودکشی، از وولف پرستاری کرد. وولف اولین رمانش « سفر به خارج » رادر۱۹۱۵ چاپ کرد. برپایه ی مقالات گوناگون چاپ شده درباره این رمان، وولف جایگاهش را به عنوان یک روشنفکر، با سرعت تثبت کرد.
در فاصله ی دهه بیست، وولف رمان‌هائی از جلمه : اطاق ژاکوب (۱۹۲۲)، خانوم دالوی (۱۹۲۵)، بسوی فانوس دریائی (۱۹۲۷) و اورلاندو ( ۱۹۲۸)، چاپ کرد که او را به عنوان شخصیت رهبر مدرنیسم و یکی از بزرگترین رمان نویس های قرن بیستم انگلیس، تثبیت کرد. وولف نوشته هایش را با یک جریان روائی سیلان ذهنی غنایی تجربه کرد که اکنون مورد پذیرش قرار گرفته است- به اتفاق همراه مدرنیستش، جیمز جویس- یکی از بهترین مبتکران نوآوری درزبان انگلیسی. نوشته های وولف به پنجاه زبان ترجمه شده و رمان های پایه ایش، هیچوقت از دور تجدیدچاپ خارج نشده‌اند.
پس از به پایان بردن آخرین رمانش( بین اعمال )، وولف گرفتار یک برهه ی فشار عصبی شدید شد- با شروع جنگ جهانی دوم و ویرانی خانه‌اش در تشدید شعله‌های جنگ. درسال ۱۹۴۱، ترس از یک فروپاشی روانی کامل، وولف ۵۱ساله را وادار به خودکشی کرد...
|
|