دوری
Thu 17 08 2023
بیژن باران
من از کودکیم دورم.
از فضای آن در راه آبشار ۲قلو، ۱۰ هزار فرسخ
از زمان آن، بازار وکیل ۴۰۰ سال
از مهر مادر بزرگ، ماچ آبدار خاله عهد ناصری،
نان و پنیر و چای شیرین صبح الطلوع، گرگ و میش هوا،
عطر آبگوشت بزباش با لیمو عمانی، صلات ظهر،
قاضی سیبزمینی پیازداغ شام؛
خواب زیر باران ستاره، پشت بام تابستان؛
پرواز کبوتران علی آقا، کور نوازنده نی لبک حزن غروب.
ردیف اقاقیای شیرین عطر کوچه درختی.
و باز شب پرستاره، گرد سوز و کورسوی چراغ موشی،
تاریک پنجره ها، درهای قفل خانه.
شهر قرق.
من از کودکیم دورم.
۶دهه پیش در ساحل سبز،
تخته پاره ۴ راه حوادث مرا به گذر کف و موج سپرد.
ماکیان دریایی برگشت به لانه خود را برخم کشند.
درختان نخل و نارگیل در غرور غروب،
ماندن را به رخم کشند.
به رخ پیر عینکی در غبار غربت
با خاطرات ویران هجرت.
در دلمی، دور از دیده- ای میهن.
160823
|
|
