الف- آشنا
بازتاب مخرب سیاستهای دین حکومتی بر باورهای مردم.
Mon 31 07 2023
سیاستهای رژیم همانگونه که تاثیر مخرب خودش را در تمام زوایای تاریک و روشن زندگی مردم بر جاگذشته، تاثیر این سیاست ارتجاعی و ضد مردمی در حوزه های فرهنگ، اقتصاد، معیشت، روابط اجتماعی و مدنی و حتی در زندگی شخصی مردم، باعث تنفر و خیزش های مردمی بر ضدرژیم شده است که نمونه آشکار آن در سال گذشته جنبش زن، زندگی، آزادی بوده است. در همین رابطه دین حکومتی به نام دین، جنایتهایی در ارتباط با سرکوب جنبش اجتماعی، صنفی، مدنی نیز مرتکب شده، بسیاری از فعالان را به جوخه های اعدام سپرده و زندانها را از مبارزان زنان و مردان پر کرده که خواستار آزادی و عدالت اجتماعی هستند، مشگلات اقتصادی مانند رشد سرسام آور قیمتها، بالا رفتن بی حساب تورم ، رشد فزاینده بیکاری و مشگلات عدیده اجتماعی دیگر و...شکاف عظیمی را در بین مردم و حکومت و نیز مردمی که باور به مراسم و ایینهای مذهبی دارند ایجاد کرده و دیدگاه و رویکرد آنان را به باورهای دینی دستخوش تغییر قرار داده است. تاثیر دین حکومتی بر باور و اعتقاد دینی مردم عموما به سه شکل مشخص در جامعه کنونی ما شکل گرفته است.
نخست، دینمداران بسیاری در طول سالهای گذشته از دین بریدند و رویکرد لاییک داشته و به اصطلاح دین گریز شدند. این دسته از مردم بخاطر عملکرد ارتجاعی رژیم با نام دین از اصلِ و بنیاد دین بریدند، اما گفته و شنیده میشود در بین آنها هنوز اندیشه منسجم و دقیقی شکل نگرفته است، تمایلات حاکمیت سکولایسم و یا حکومت غیر دینی، در سالهای گذشته بصورت آشکاری در بین این گروه از مردم از رشد چشمگیری برخوردار بوده است.
دسته دیگر باورهای دینی خود را حفظ کردند و در مناسک مذهبی مثل محرم هم شرکت میکنند اما بخاطر بیزاری و نفرت از دین حکومتی که اعتقادات آنان را به بازی گرفته، مضامین نوحه خوانی اینان مخالفت آشکاری با سیاستهای رایج رژیم دارد. این گروه از مردم مرزبندی خود را با مراسم عزاداری حکومتی آشکار کردند. مثلا دربین آذریهای اردبیل، تبریز، زنجان و شهرهایی مانند کرمان، یزد، شهرهای جنوبی کشور، نوحه سراییها علنا بر ضد حکومت وسیاستهایِ مردم ستیز آن است.به نظر می رسد اینان معتقدند دین شان دستاویز حکومت استبدادی قرار گرفته و از آن استفاده تبلیغی و ابزاری می کند و از این رو مخالف آن هستند.
دسته سوم کاری با هیچ کس ندارند و طبق سنوات گذشته فقط در روز محرم عزاداری میکنند و با تصور اشتباهی که دراینان بصورت موروثی شکل گرفته می خواهند بار گناهان خود را در این روز با زنجیر زنی و سینه زنی و گریه برای حسین و یارانش، کم کنند. از این گروه رژیم در برنامه های تبلیغی خوداستفاده میکند، در خبرها آمده بود جمهوری اسلامی مبلغ ۶۰۰ ملیون تومان کمک مالی به مساجد و تکایا اختصاص داده که در ماه محرم هزینه نذری و برگزاری ماه محرم کنند. امسال رژیم تدارک وسیعی برای راه انداختن دسته های سینه زنی و عزاداری دیده بود و با نصب بنرها، بیلبوردها و پوسترهای تبلیغاتی و سیاه پوش کردن برخی میادین، پخش نوحه سرایی در خیابانها و معابر و با دادن نذری و شربت در صدد آن بود سالگرد جنبش مردمی را تحت الشعاع عزاداری ماه محرم قرار دهد، اما سالها ست مردم متوجه شدند که ماه محرم یکی از ابزارهای مهم تبلیغی رژیم است که در پس زمینه آن بهره برداری سیاسی برای کسب مشروعیت از دست داده و تداوم بقا رژیم آشکارشده است. از این رو بسیاری با عدم حضور خود امسال نشان دادند که باور به این گونه نمایشهای مضحک حکومتی ندارند و در ماه محرم آشکارا مردم حضور بسیار کمرنگی نسبت به سالهای گذشته داشتند.