نارسایی رسانه های ما در اکنونیت زمانی
Thu 20 07 2023
مهدی استعدادی شاد
این یادداشت را بیش از همه برای دوست نادیده ولی فیسبوکی نوشته ام که اینجانب را برای صحبت پیرامون مرگ کوندرا در رسانۀ بریتانیای کبیر دعوت کرد و من نپذیرفتم.
آموزش مردم در جهت رشد میل و ارادۀ مداخله در امور سیاسی، یکی از آماج و اهداف اصلی دمکراسی آزادیخواهانه است. در کشورهای پیشرفته در کنار مدرسه و دانشگاه، آن امر مُهم آموزش را امروزه رسانه های جمعی بعهده دارند که روشنفکران متعهد و فعالین احزاب مترقی را دعوت به بیان میکنند.
یکی از معظلات کنونی روشنفکر ایرانی، فارغ از این که در کجا بسر میبرد، در وضعیّت رسانه هایی خوابیده که خبر و اطلاع رسانی میکنند. اینان ، یعنی رسانه های دیداری، در خارج با یک مشکل شما را روبرو میکنند و در داخل با مشکلی دیگر.
در داخل "صدا و سیما"ی ملی، ولی در واقع میلی، فقط خواست و رغبت بیت رهبری را لحاظ میکند؛ تا صدایی دیگر تک صدای حاکم را مخدوش نسازد و خدای ناکرده کسی بالای حرف احکام حکومتی رهبر در نیاید. از این رو تعجب ندارد که دگراندیش مستقل در این فضا اساسا" آفتابی نشود.
در خارج، ظاهرا، اوضاع فرق میکند. چرا که تعدد رسانه دیداری وجود دارد. اما آنها که از نفوذ بیشتری برخوردارند غالبا از بودجه بیشتر ی برخوردارند. اما این تلویزیونهای دفتر و دستک دار یا منافع گروه سیاسی خاصی را پیگیری میکنند و یا منافع سرمایه گزاران خود را که در مجموع کشورهای ناهمنوا با جیم الف هستند. مثل اسرائیل، عربستان، امریکا یا سر آخر بی بی سی. در کنار اینها که البته جنبه تبلیغاتی شان بر انصاف ژورنالیستی شان میچربد، تلویزیونهایی هم داریم که مُبلغ خواسته های اقلیتهای مذهبی مثل سُنییان و یا بهائیان هستند.
در هردو قسم و بخش رسانه های دیداری، یعنی چه خارجی و چه داخلی، مدیران برنامه گماشته صاحب کار خویش هستند که حرفی بیرون از دایره خواست و منافع ایشان ابراز نگردد. هر کسی که دعوت میشود پیشاپیش رعایت خط قرمز ایشان را میکند والا بر صفحه ظاهر نخواهد گشت.
بگذریم که از برنامۀ ضبط شده، حق گزینش برای رسانه از قبل معلوم است. بنابراین دگراندیش مستقل فقط با گزینش سخنش روبرو نیست که سلیقه مدیر تلویزیون آن را رقم میزند بلکه همچنین با منافع طمعکارانه دولت بیگانه هم رو در رو است که از روشنفکر پیشاپیش کُرنش طلب میکند.
با این توضیحات روشن است که تعداد روشنفکران مستقل در رسانه های دیداری این چنین پائین باشد. بطوری که یکسری آدم "همه کاره و همیشگی" بصورت برنامه ساز ولی همزمان تحلیلگر و سخنگو و رهنمود ده و صاحب سخن مثل آچار فرانسه بخواهند هر پیچی را باز کنند و به بینندگان آموزش سیاسی دهند.
|
|
