ائتلاف و اتحاد پادزهرِ حکومت اسلامی
از"پیمان همکاری" سه جریان سیاسی حمایت کنید
Thu 2 03 2023
مسعود نقره کار
۱
شورای مدیریت گذار، حزب مشروطه ایران ( لیبرال دموکرات) و شورای ملی تصمیم سه جریان سیاسی دموکراسی خواه و مطرح در سپهر سیاسی میهنمان با پشتوانۀ تجربه و درس گیری از مبارزه ای طولانی و با اتکا به نقاط اشتراک برنامه ای و عمل سازمانی، پیمان بسته اند تا هنگامۀ سرنگونی حکومت اسلامی و بنای ایرانی آزاد، آباد و مرفه همراه و همگام به تلاش و مبارزه ادامه دهند." پیمان همکاری" رخدادی پراهمیت و امید ساز در شرایط حساس و سختی ست که میهن ما در آن قرار دارد. این سه جریان سیاسی دست یاری و همراهی تمامی نیروها و شخصیت های دموکراسی خواه را می فشارند و از آنان درخواست و دعوت به همکاری و همراهی می کنند. (۱)
۲
چندین حزب، سازمان، جمعیت، گروه و محفل سیاسی، شخصیت ها ی سیاسی و فرهنگی مستقل و منفرد، رسانهها و تشکل های گونه گون، اپوزیسیون حکومت اسلامی در خارج از کشور را شکل داده اند. علی رغم زندگی طولانی درفضائی آزاد و دموکراتیک و کسب تجربهها و دانستههای جدید، اپوزیسیون متاسفانه از پراکندگی و تفرقه آسیب های بسیار دیده و حتی قادر به برپائی و سازمان دادنِ یک ائتلاف گسترده و پایدار حول خواست های مشترک نشده است. نزدیکی ها و ائتلاف های سیاسی بر پا شده بسیار شکننده بوده اند و به هدف های خود دست نیافته اند. از دلایل این ناکامی غلبه ضعف فرهنگ همکاری و همگرائی، خودمحوری و خودخواهی بیمارگونه، خود حق پنداری ِمطلق گرایانه در میان مدعیان هدایت و سازمانگری سیاسی بوده است.
پوشیده نمانده است که اپوزیسیون حکومت اسلامی در این ۴۴ سال از اختلال های متعدد از جمله فرقه گرایی - سکتاریسم بازیگران سیاسی و فرهنگی آسیب دیده است، اما نمی توان نادیده گرفت که پس از جنبش آبانماه سال ۹۸ به ویژه در روند جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی شاهد کاهش لغزش ها و اختلال ها بوده ایم.
۳
اپوزیسیون حکومت اسلامی طی ۴۴ سال گذشته فعالیت های ارزشمند و تاثیر گذاری در مبارزه با مانع اصلیِ دستیابی به آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران، یعنی حکومت اسلامی، داشته است.
الف - روشنگری درباره افکار، عقاید و کردار ارتجاعی و ضد انسانیِ رهبران حکومت اسلامی در ایران و جهان، و در محافل مختلف بین المللی. نشان دادنِ خصلت فاشیستی، تروریستی و تروریست پرور این حکومت، و افشای تلاشهای جنگ افروزانه و صدور تروریسم اسلامی در سطح منطقه و جهان.
ب - جلب حمایت محافل و تشکل های دموکراتیک حقوقی و حقوق بشری، شخصیت های سیاسی، فرهنگی و علمی، برخی دولت ها و مجلس ها در سطح جهان از حرکت های دموکراسی خواهانه در ایران و خارج از کشور، و نیز از مردم ایران.
ج - حمایت و تقویت فرایندهای مدنی و جنبشهای آزادیخواهانه، دموکراتیک و حقوق بشری در ایران ازراههای گوناگون، از تماس و ارتباط مستقیم با این فرایندها و جنبشها تا بهره گیری از طریق رسانهها و دیگر ابزارهای ارتباطی. اپوزیسیون در خارج ازکشور صدای بی صدایان وبازتابندۀ خواستهای هردَم سرکوب شوندۀ جنبش مدنی، و حق طلبی قربانیان ستمگریهای حکومت اسلامی در سطح جهان بوده است.
د: تبلیغ و ترویج، و سازمان یابی حولِ مفاهیمی همچون سکولاریسم، دموکراسی، حقوق بشر، محیط زیست و...
شناخت ارزشی وپذیرش پدیده هائی همچون تحمل دیگری و دگراندیشی، پیشبرد دیالوگ دموکراتیک و گفتمانهای سیاسی و نظری، با عمق و دامنهای امیدوارکننده، شناخت و پذیرشی که سبب کاهش و زدایشِ کینه ورزی نسبت به دگراندیشی و مخالفت نظری و سیاسی، و جریانهای سیاسی ناهمسو و مخالف دراپوزیسیون شده است.
۴
تلاش هائی برای تشکیل ائتلاف و اتحاد ازسوی نیروها و افراد مختلف حول یک برنامه (پلاتفورم) طی این ۴۴ سال صورت گرفته است اما بی نتیجه ماندهاند. سخن از تلاش برای شکل گیری و تقویت " اردوها یا بُلوک " هائی از جریانهای یک طیف خاص سیاسی مطرح شده است، به ویژه بلوک های مشروطه خواهی و جمهوری خواهی و...، تا در نهایت پس از توافق ها و همگرائی ها در بلوک سیاسی و فکری شان، با اتکا به نقاط توافق و اشتراک با بلوک ها و طیف های سیاسی دیگر بتوانند در کنارهم ائتلافی فراگیرشکل دهند، اما این ایده و فکر نیز" ایده" باقی مانده است. وجود اشتراک نظر و چشم اندازها در حوزه سیاست، اقتصاد، فرهنگ و عرصههای مختلف اجتماعی، برای پیشبرد کار جمعی و اجتماعی مطرح شد اما کار پیش نرفت. در عمل در ساختار ائتلافی و" اتحاد"ی، شیوه سازماندهی احزاب سنتی، یعنی ساختار متمرکز و هرمی به جای ساختارهای دموکراتیک و مدرن نشستند، و کار را خراب کردند. اگر در ظاهر حجابی رنگین و "مدرن" براین ساختارها کشیده شد در خفا اما " باند"های کهنه کار بر آن شدند تا سیاستها و خواستهای خویش را پیش ببرند. تجربه تبدیل همایش به نمایش، و تقلیل و دفورمه کردنِ جمهوری خواهی تا حد حمایت و تقویت "جمهوریت"حکومتِ ارتجاعی "جمهوری اسلامی"، از تجربههای تلخ بخشی از"اپوزیسیون" است.
۵
جنبش زن، زندگی، آزادی خونی تازه در رگ های پیکرِ کم خون و نیازمند اپوزیسیون حکومت اسلامی در خارج از کشور به جریان انداخته است. پشتوانهای عظیم و تاثیر گذار همچون نیروی جوانِ سنی، ذهنی و عملی گام به میدان گذاشته است، نیرویی که بارقه های خرد و کاردانی را می توان در آن دید. تمایل نسل جوان به همکاری و پیوستن به اپوزیسیون خارج ازکشور در روند جنبش زن، زندگی، آزادی یکی از بزرگترین موفقیت های اپوزیسیون خارج از کشور است. نسل جوان و آگاهی که موتور اصلی جنبش زن، زندگی، آزادی ست توانسته روانشناسی شکست و ارعاب، بی اعتمادی نسبت به عملکرد سیاسی نسلهای گذشته را پشت سر بگذارد، این نسل عزم جزم کرده است تا بساط حکومت اسلامی را برچیند و ایرانی آباد، آزاد و مرفه برپا کند. این نسل، و همه مبارزان دموکراسی خواه در میهنمان نیاز به حمایت های فکری، سیاسی، تبلیغی، سازمان گرانه، مالی و تدارکاتی از سوی اپوزیسیون دموکراسی خواه در خارج از کشور، به عنوان پاره ای از پیکره این جنبش، دارند.
میهن ما، و عزیزان ما در داخل کشور در شرایط حساس و سختی قرار دارند. اپوزیسیون خارج از کشور اگر امروز نتواند متحدانه پاسخگوی نیازها و خواست های مبارزان داخل کشور باشد، اگر نتواند متحدانه و قدرتمند در کنار مبارزان و مردم آگاه میهنمان قرار بگیرد، در پیشگاه مردم و تاریخ، بخاطر کم توجهی و تعلل مجبور به پاسخگوئی خواهد شد. بیش ازاین تعلل قابل پذیرش و توجیه نیست.
اگر اشک ها و اندوه هایمان برای عزیزان از دست رفته، برای جگر گوشه های جنبش، برای تحقق خواست ها و آرزوهای ژیناها و محسن ها لحظه ای و گذرا نبوده و نیستند، اگر به رهایی میهن از از سیطره و چنگالِ بختک و کابوس حکومت جهل و جنون و جنایت فکر می کنیم، اگر به دنبال تحققِ آزادی و آبادی و رفاه در میهنمان هستیم، راهی جز این نداریم که " به هم بپیوندیم" .
*****
|
|