یلدا روزبهان
قتل مهسا امینی: آغازِ پایان جمهوری اسلامی ایران!
Tue 27 09 2022
نگاهی گذرا به جنبش اعتراضی مردم ایران در ۱۵ سال گذشته نشان می‌دهد که
۱. فاصله‌ی زمانی میان جنبش‌های اعتراضی هر بار کمتر و کمتر می‌شود؛
۲. اعتراضات بعدی نسبت به اعتراضات قبلی گسترده‌تر و رادیکال‌تر می‌شوند؛
۳. هر چه جمهوری اسلامی بیشتر بر مردم فشار می‌آورد، مردم مصمم‌تر شده و جمهوری اسلامی بیشتر در باتلاق سقوط خود فرو می‌رود؛
۴. گرچه جمهوری اسلامی می‌کوشد خود را در داخل و خارج مقتدر نشان دهد، در عمل اما نشان داده که موجودیت اش به "مویی" بیش بند نیست.
۵. دگردیسی جنبش اعتراضی مردم ایران هر بار کامل‌تر و روشن‌تر می‌شود. جنبش اعتراضی مردم ایران می‌رود که شکل نهایی خود را به‌عنوان جنبشی رهایی‌بخش، سکولار و دموکراتیک به دست آورد و در این میانه، زنان نقش پیشرو و تعیین‌کننده را دارند. شعار "زن، زندگی، آزادی" به نماد و اسم رمز این جنبش درآمده است.
اما در کنار همه‌ی این ویژگی‌های آشکار و نیرومندِ جنبش مردمی ایران، پایداری و سخت‌جانی جمهوری اسلامی را نیز نباید نادیده و دست‌کم گرفت. دلایل این پایداری و سخت‌جانی را می‌توان این‌گونه برشمرد:
۱. ویژگی دینی حکومت که به‌طور عام، ریشه‌ای چندین هزارساله و به‌طور خاص، پیشینه‌ای چند صدساله در سرزمین ما دارد.
۲. حمایت‌های قدرت‌های خارجی هم‌جنس جمهوری اسلامی، مانند چین و روسیه و مماشات دولت‌های اروپایی؛
۳. بی‌رحمی و خوی ددمنشانه‌ی آمران و عاملان سرکوب؛
۴. و مهم‌تر از همه، پراکندگی و ضعف اپوزیسیون و نبود رهبری متمرکز و انسجام دهنده.
تجربه‌ی بیشتر جنبش‌های اجتماعی، ازجمله انقلاب ۵۷ در ایران نشان داده است که یک اپوزیسیون متحد و نیرومند می‌تواند جنبش را در مسیر درست خود هدایت نموده و به جنبشی هماهنگ، پیوسته و پایدار بدل کند. مشکل اساسی اپوزیسیون ایران این است که درحالی‌که اپوزیسیون خارج از کشور از خودمحوری رنج می‌برد، اپوزیسیونِ (مستقل و برون حکومتیِ) داخل هنوز شکل نگرفته و به انسجام نرسیده است. این‌ها همه نشانه‌ی آن است که عاجل‌ترین وظیفه‌ی نیروهای مخالف جمهوری اسلامی وحدت بر سر هدفی مشترک است. این هدف مشترک خود را در تازه‌ترین جنبش سراسری اعتراضی مردم ایران در شعار"زن، زندگی، آزادی" به‌روشنی نشان داده است. گرچه این شعار، شعاری کلی است، اما در خود، ویژگی‌های مشخصی را نهفته دارد: "زن" به‌عنوان محروم‌ترین و ستمدیده‌ترین شهروند جامعه و نماد رهایی و آزادی‌خواهی از بند هرگونه تبعیض، تحقیر و ستم شرعی و قانونی؛ "زندگی" (با کرامت و عزت) به نشانه‌ی "کمترین و بنیادی‌ترین حق و مطالبه‌ی انسانی" و "آزادی" از قید هرگونه ستم سیاسی، اقتصادی، دینی و ایدئولوژیک، به‌مثابه‌ی فراگیرترین خواسته‌ی مردم ایران.
اینک که جمهوری اسلامی موجودیت خود را به "مویی" گره زده‌است، چرا مردم ایران این "مو" را بر گردن او نپیچانند و طومار هستی او را در‌هم ننوردند؟
جمهوری اسلامی با قتل وحشیانه و ددمنشانه‌ی مهسا امینی‌ها و حبس و سرکوب هزاران زنان و دختران آزاده‌ی این سرزمین، مُهری تاریخی بر جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران زده و شمارش معکوس خود را آغاز کرده است.
هرچه رساتر باد شعار: زن، زندگی، آزادی!
شهریور ۱۴۰۱
|
|