|
عصر نو
www.asre-nou.net |
یکشنبه شب، آقای ایمَن عوده، رهبر فراکسیون لیست مشترک، ویدئوئی را در صفحه فیس بوک خود منتشر کرد. در این ویدئو، او که در مقابل دروازه دمشق، در شهر قدیمی بیت المقدس، ایستاده است، خطاب به عربهائی که در پلیس اسرائیل خدمت می کنند حرف می زند و از آنها می خواهد که سلاحهای خود را به زمین گذاشته و شغل خود را ترک کنند. او با این کار، او چرت بسیاری از شیاطین را پاره کرد - البته هیچیک از آنها هرگز واقعاً خواب نیستند. بلافاصله پس از این که رسانه های اسرائیلی اظهارات عوده را منتشر کردند، سیاستمداران یهودی، در این زمینه که چه کسی می تواند شدیدترین محکومیت را برای او پیشنهاد کند، به رقابت با یکدیگر پرداختند. "آیلت شاکد" وزیر کشور مدعی شد که عوده "علیه دولت اسرائیل و نهادهای آن تحریک می کند" و "جای او در کنست اسرائیل نیست." "Israel Katz " گفت جای عوده در زندان است، همچنین نماینده ای از حزب لیکود، تا آنجا پیش رفت که خطاب به دادستان کل و دفتر دادستان ایالتی درخواست فرستاد که تحقیقاتی علیه وی آغاز شود. در همین حال، "شلومو کرهی"، باز هم از لیکود، در تلاش برای جمع آوری ۷۰ امضاء از همتایان خود در کنست است که برای به تعلیق درآوردن عوده از منصب نمایندگی مردمش لازم است.  بازداشت یک فلسطینی در جریان تظاهرات در دروازه دمشق، اورشلیم، توسط پلیس عرب ـ اسرائیل. ۲۸ فوریه ۲۰۲۲ سیاستمداران چپ صهیونیستی نیز در این روند محکوم سازی شرکت کردند. "یائیر گولان"، از حزب لیبرال مارتض، اظهار داشت که سخنان عوده "درها" را بر روی احتمال پیوستن لیست مشترک به دولت، پس از انصراف از ائتلاف "یدیت سیلمان" و متعاقب آن، از دست دادن اکثریت پارلمانی در هفته گذشته، بکلی بست. خانم "ابتسام مارانه"، از حزب کارگر، در مصاحبه با رادیو ارتش اسرائیل، بعنوان یک شهروند فلسطینی ـ به عوده گفت: "برو در پاریس آفتاب بگیر و خفه شو". هرچند حمله به سیاستمداران فلسطینی در اسرائیل همواره یک سرگرمی ملی بشمار می رود، اما بررسی زمینه ای که عوده بر بستر آن این اظهارات را بیان کرد، بسیار مهم است: شهروندان فلسطینی - اسرائیلی، ساکن دروازه دمشق، به او گزارش دادند که پلیسهای عرب شاغل در اسرائیل چگونه از آنها سوءاستفاده می کند و با آنها رفتاری خشونت آمیز دارد. در واقع، هرکسی که در تظاهراتی در شیخ جراح یا هر محله دیگر در بیت المقدس شرقی شرکت کرده باشد، می تواند به خشونتی که افسران عرب در آنجا علیه ساکنان و تظاهرکنندگان معترض به شمول همتایان یهودی خود مرتکب شده اند، شهادت دهد.  پلیس اسرائیل فلسطینیها را، در جریان مراسم رمضان در دروازه دمشق، بیت المقدس، متفرق می کند . ۳ آوریل ۲۰۲۲ عوده با اشاره به نقش خشن این سربازان در ممانعت از ورود نمازگزاران مسلمان به الاقصی گفت: "شرم آور است که یک جوان عرب یا پدر و مادر یک جوان عرب بپذیرند که یک عرب به صفوف نیروهای امنیتی اسرائیل، که نیروهای اشغالگر هستند بپیوندد". اما، علیرغم تلاشهای موجود، نسبت دادن سخنان عوده، به وضع کلی، در مورد خدمت شهروندان فلسطینی، عادلانه نیست، عوده در سخنرانی خود به وضوح به درآوردن لباس سرکوب پلیسهای عرب در سرزمینهای اشغالی از جمله بیت المقدس شرقی اشاره داشت. هیچ فراخوانی مشروعتر از این وجود ندارد، عوده می خواهد گروهی از مردم او شریک دستگاهی نباشند که به طرز وحشیانه ای دیگر جوامع فلسطینی را سرکوب می کند. البته تهمتهای بی اساس دیگر مبنی بر تحریک و دعوت به شورش که منتقدان راستگرا و افراطی عوده به او وارد کرده اند، اصلاً تعجب‌آور نیست. از نظر آنها، صرف خودداری عوده از به رسمیت شناختن ساختار برتری نژادی یهودیان در کشور، او را گناهکار می کند. آنچه حتی ناامیدکننده تر است، واکنشهای راست میانه و چپ میانۀ اسرائیل است که سخنان عوده را بعنوان یک مانع در برابر همزیستی خیالی یا همان "ادغام شهروندان عرب در جامعه" تفسیر می کنند که قرار است خدمات عرب در پلیس اسرائیل مظهر آن باشد. "پس طرفدارجدایی نژادی هستی!؟ نیروی پلیس فقط از یهودیان". این را شخصی که نمی توان او را به دست راستی بودن متهم کرد، در پی توییتی که در این زمینه منتشر کردم، از من پرسید. برداشتن موانع دستیابی شهروندان فلسطینی به حق دریافت تکه ای از کیک ملی وعامه (و نه فقط "یکپارچه سازی") قطعاً یک هدف مهم است و دستیابی به آن دقیقاً وظیفه دولت و نهادهای آن در یک کشور است نه شهروندانی که باید از این حق بهره مند باشند. به هرحال هیچ ارتباطی بین هدف یادشده و خدمت در پلیس یا ارتش، که دو جزء جدایی ناپذیر از کل یک نهاد در سیستم اِعمال ظلم علیه فلسطینیان در دو سوی خط سبز است، و پاسدار برتری یهودیان در تمامی جغرافیای مابین رودخانه و دریا ـ اردن و دریای مدیترانه ـ وجود ندارد.  ایمن عوده، ریاست جلسه هفتگی حزب در کنست را به عهده دارد. ۱۲ اکتبر ۲۰۱۵ درست است، کنست - پارلمان رژیم آپارتاید اسرائیل - نیز یکی از این نهادها و چه بسا مرکزی ترین آنهاست. اما برخلاف پلیس، پارلمان یک حوزه غیرنظامی است و تلاش برای فعالیت در آن، به معنای ابراز رضایت از ماهیت نژادپرستانه رژیم نیست، بلکه بیانگر اینست که فلسطینیها در اسرائیل چقدر شهروندی خود را جدی می گیرند. همچنین بیانگر امتناع آنان است از محروم کردن خود از یکی از معدود ابزارهای مبارزه، با درجه مشخصی از خودمختاری، که در محدوده ای که مدام در حال کوچک شدن است، به نفع جامعه خود اقدام می‌کند. اما در نیروی پلیس، افسران عرب چنین خودمختاری ندارند. علاوه بر این، با توجه به حداقل نسبت افسران پلیس عرب (حدود ۳.۵ درصد) از یکسو، و حضور پررنگ آنها به نسبت جمعیتشان در تظاهرات یا رویدادهایی که پلیس به شدت فلسطینیها را سرکوب می کند، از سوی دیگر، این تصور تقویت می شود که نوعی جهت گیری و سیاست مرکزی وجود دارد. آنها یعنی پلیسهای فلسطینی تبار، در شرایط درگیری با مردم فلسطینی، بجای اینکه در خدمت همزیستی و مشارکت به جهت یکپارچگی باشند، دارند در خدمت دستکاری هویت عربی به منظور تثبیت برتری یهودیان، و از طریق اعمال سرکوب و خشونت علیه آنها عمل می کنند. ازجمله انتقادات دیگری که به عوده وارد شد، نیاز به حضور یک گروه عربی در پلیس این کشور در بخش مبارزه با جنایات سازمانیافته و توزیع غیرقانونی اسلحه در محلات عرب، را ذکر کردند، با این توجیه که این سلاحها در برخی از حملات و تیراندازیهای اخیر در شهرهای اسرائیل مورد استفاده قرار گرفته است.  تصویری از اسلحه های توقیف شده در راهات، جنوب اسرائیل، ۶ دسامبر ۲۰۲۱ این بسیار بدبینانه است که ادعا کنیم فقدان افسران عرب عاملی است که پلیس را از برخورد با این پدیده مرگبار باز می دارد ـ پدیدۀ وجود غیرقانونی سلاح در دست مردم اسرائیل، چیزی است که عمدتاً شهروندان فلسطینی دارند بهای آن را می پردازند و این درست بدلیل بیتفاوتی جنایتکارانه مسئولان است. مردم فلسطینی ساکن اسرائیل سالهاست که از مقامات می‌خواهند این سلاحهای غیرقانونی را جمع کنند، اما تا زمانی که این سلاحها فقط عربها را می‌کشتند، برای کسی جالب نبود . این شاید نکته اصلی در این داستان باشد: برای این که خدمات پلیس یک کشور واقعاً بیانگر منافع شهروندی و احساس مشترک باشد، باید نیروی پلیس در خدمت همه شهروندانش باشد ـ نیرویی باشد که امنیت همه را بطور یکسان تضمین کند. اما در کشوری که دولت، دولتِ همه شهروندانش نیست، چنین پلیسی وجود ندارد. اگر دولت همه اتباع خود را دارای سهم و حقوق مساوی در نظر نگیرد و از نظر ساختاری برای یک گروه امتیاز ویژه قائل باشد در حالی که برای همیشه به گروه دیگر مشکوک است، گروه دوم نمی تواند با ساختار برتری یهودیان کنار بیاید و در یک پلیس واحد "ادغام" شود و لباس نظامی را بعنوان وسیله ای برای اثبات وفاداری پذیرا باشد. ایمَن عوده یکی از رهبران فلسطینی است که به درد دل هموطنان فلسطینی خود در باره آزار و تحقیر اعمال شده از سوی فلسطینیهای دیگری که به خدمت اشغالگر درآمده اند گوش فرا داده است و به همینها پاسخ داده است. در محیط مسموم و نژادپرستانه حاکم در اسرائیل، او به پاس شجاعتی که از خود نشان داده، سزاوار احترام بسیار است. ۱۳ آوریل ۲۰۲۲ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * "اورلی (مژگان) نوی" نویسنده و دبیر نشریه اینترنتی Local Call، یک فعال سیاسی و مترجم شعر و ادبیات فارسی در اسرائیل است. او یکی از اعضای هیئت اجرایی B'Tselem (تشکلی حامی حقوق فلسطینیها در اسرائیل، بویژه مناطق اشغالی) و از فعالان حزب سیاسی (بلد) است. نوشته‌های او به مسائلی می پردازد که هویت او را بعنوان یک فعال جنبش زنان در اسرائیل موسوم به "میزراهی" بیان می کند. او یک زن چپ‌گرا، یک مهاجر موقتی در اسرائیل است که در درون یک گروه مهاجر دائمی زندگی می کند، و چالشهای تمام ناشدنی بین آنها را تعریف می کند. |
