خانه
Tue 27 04 2021
محمد احمدیان(امان)
(ترجمه قطعه چاپ شده در پشت کتاب »در میان ما فرشته هم هست!« مجموعه حکایات ۱۹۹۶-۲۰۰۶ م. امان، تاریخ انتشار آوریل ۲۰۲۱ )
از خود خانه ای نداشتم. و چند تایی واژه داشتم که نمی دانستم با آن ها چه کنم. به این سو، به آن سو. به این سو، به آن سو. به این سو، به آن سو. بنظرم رسید با آن ها خانه ای بسازم.
نگرشی پایه ای به وازژه ی لذت دارم. پایه های خانه را با واژه ی لذت می سازم. دیوار ها می بایست محکم باشند. آن ها را با واژه ی خودسری می سازم. پنجره ها مرا با جهان پیوند می دهند. آن ها را با واژه ی رویا می سازم. سقف خانه تازه به خانه معنا می بخشد. آن را با واژه ی معنا می سازم. درب خانه می بایست در من شادی بر انگیزد، وقتی از خانه خارج می شوم یا به خانه باز می گردم. آن را با واژه ی شادی می سازم.
خانه تمام است و واژه ی خوشبختی روی دست من باقی مانده است. آن را به شما می بخشم!
|
|
