نوری که در مه گم شد

Fri 7 08 2009

مرگ کاظم برای دوستانش بس تلخ و غم انگیز است. هنوز بدرستی کسی مرگش را باور نمی‪کند. در سکوت و انزوایی دهشتناک، و هم‪هنگام در قلب شهری بزرگ و پرهیاهو جان سپرد و کسی رفتنش را خبردار نشد.
زندگی و مرگ او همچون داستانی است، که فصل پایانی اش با وسواس و دقت نگارش نشده، همچون تصویری ناتمام، و یا سازی گرانبها اما درهم شکسته.
روح بی‪قرارش در کجروی‪های سیاسی مکدر شد، اما اسیر تزویر و بی‪مایگی آن نگشت. پس از دوره‪ای کوتاه سرگردانی، به پهنه فرهنگ گام نهاد و دغدغه‪های ذهنی‪اش هر چه بیشتر با ادبیات مدرن پیوند یافت.
تحصیلات دانشگاهی‪اش، نقد ادبی او را بیش از پیش استوار و جذاب ساخت. بیش از ده‪ها مقاله، ترجمه و مصاحبه از او بر جای مانده، که در آن میان آثار درخشانی به چشم می‪خورند. آگاهی، جدیت و نوآوری در نوشته‪هایش مخاطب را به اندیشه‪ورزی فرا می‪خواند و راه نوینی را برای فهم ادبیات معاصر ایران و جهان پیش رو می‪نهاد.
طبع شخصی و فراز و نشیب‪های زندگی، کاظم را به افسردگی روحی و عزلت‪جویی کشاند، و سرانجام او را در رشته‪های ذهنی زوال به بند کشید. کاظم نوری تابنده بود، که به آرامی در مهی نابهنگام گم شد.

ما، دوستان کاظم امیری، در مرگ او سوگواریم و یاد او را گرامی می‪داریم.
گلرخ جهانگیری. غ حقشناس. محمود رفیع. لیلا اصلانی. فریده زبرجد. شکوه محمودزاده. جواد کاراندیش. حمید حقدوست. شهین نوائی. رحیم آذران. بهرام مرادی. اسفندیار امیری. میترا سادات گوشه. افسر جوادی. حمید نوذری. الاهه بقراط. سیروس محمدی. مجید روشنزاده. رحمان افشاری. جمشید رازبان. نسرین حسینی. حمید احمدی. آرش سرحدی. مهدخت انصاری. ابوالفضل جاریانی. محسن کیهانی. پرویز دستمالچی. مهدی روسفید. ناصر کنعانی. مهران پاینده. شهرام اسلامی. شهروز رشید. مهدی استعدادی شاد. آذر شهاب. بهروز شیدا
Esra Cakmaz-Lahusen
Andereas Lahusen