|
عصر نو
www.asre-nou.net |
این قتل عام که در چند سال نخست پس از فاجعه، با سکوت و انکار سردمداران حکومت مواجه بود، به تدریج بر اثر ایستادگی فداکارانه و همت و تلاش خستگی ناپذیر و شجاعانه خانواده جانباختگان و با پشتیبانی سازمان های سیاسی و نهادهای دموکراتیک انعکاس قابل توجهی در سطح جامعه و جهان یافت. در نتیجه فشار افکار عمومی، مسئولانی از حکومت وادار به شکستن سکوت شدند. خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی، در دفاع آشکار از کشتار جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷، با برگماری ابراهیم رئیسی، یکی از همان اعضای هیئت مرگ، بر راس قوه قضائیه نظام، نشان داد که در این سیستم پوسیده و فاسد جنایتکاران چه جایگاهی دارند. شکسته شدن سکوت حکومت و اعتراف یکی از اعضای هیئت‌مرگ– پور محمدی- به آن جنایت، پیروزی دادخواهان، "مادران خاوران" و همه ایرانیانی است که حرمت انسان را پاس می دارند. جمهوری اسلامی به شهادت چهار دهه عملکرد سرکوبگرایانه خود نشان داده است که می‌خواهد با قتل و کشتار مخالفان به حیات خود ادامه دهد. تابستان ۱۳۶۷ نقطه اوج کشتار زندانیان دگراندیش توسط حکومت بود که در آن عموم زندانیان مخالف نظام حاکم که در برابر هیئت مرگ ایستادگی کردند، به وحشیانه‌ترین شکل اعدام شدند. در حال حاضر نیز رژیم می خواهد با سرکوب و اعدام جو ارعاب و وحشت را حاکم کند اما تیغ سرکوب آن در قیاس با دهه شصت چنان کند شده که نمی تواند بدانگونه عمل کند که سردمدارانش آرزو دارند. امروز در درون همان زندان هائی که در گذشته روزانه ده‌ها و گاه حتی صدها تن به جوخه مرگ سپرده می شدند، زندانیان سیاسی با شجاعت غیر قابل توصیفی حاکمان مستبد و در مرکز آن رهبر نظام را بدرستی مورد حمله قرار داده و افشاء می کنند. زندانیان در دفاع از حقوق خود چنان استوار در برابر حکومتیان قد برافراشته و از حق خود دفاع می کنند که صدای دادخواهی آنان از دیوارهای بلند زندان عبور کرده و در گوش مردم ایران و جهان طنین انداز می‌شود. طی بیش از سه دهه بعد آن کشتار وحشیانه، پیگیری امر دادخواهی به اشکال مختلف ادامه داشته و مبارزه برای دستیابی به حقیقت نتایج ارزشمندی بار آورده است. اما میزان انرژی و وقتی که برای پیگیری امر دادخواهی صرف شده هنوز هم با نتایج مطلوب همخوان نیست. اهمیت دارد کار پراکنده این مجموعه به ویژه جریانات سیاسی هماهنگ گردد و در وهله نخست بانک اطلاعات واحد و مشترکی ایجاد شود. کشتار تابستان ۶۷ فاجعه ای بود در ابعاد ملی. جانباختگان آن نیز از همه جریانات سیاسی مخالف حکومت بودند که چشم در چشم هیئت مرگ به جمهوری اسلامی نه گفتند. امر دادخواهی در این فاجعه ملی اگر بخواهد به ثمر بنشیند، باید در گستره ملی پیگیری شود. هماهنگ کردن و مدیریت مشترک اقداماتی که با هدف دادخواهی صورت می گیرد به سود خانواده جانباختگان و همه دادخواهان و مردم ایران است. حزب ما مدافع فعالیت مشترک همه جریاناتی است که برای دستیابی به حقیقت خواهان اجرای عدالت اند. در شرایط کنونی می‌توان در گام نخست با تشکیل سمیناری برای مشاوره در این زمینه، مشارکت همه تشکل ها و نیروهای دادخواه جنایات جمهوری اسلامی و مشخصاً قتل عام زندانیان سیاسی دهه شصت هستند، تامین کرد. این، گامی دیگر در جهت بسیج ملی برای دادخواهی است و ادامه روند شکستن سکوت حکومت نسبت به این جنایت و یک پیروزی فراتر در امر دادخواهی. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) در سی و دومین سالگرد فاجعه ملی، یاد جانباختگان راه آزادی را گرامی می دارد و به همه یاران سرو قامتی که از جان خود پرچمی علیه بیداد برافراشتند، درود می فرستد. ما اعلام می کنیم که در کنار و همراه خانواده های قربانیان کشتارهای جمهوری اسلامی و دیگر رهروان عدالت خواه برای کیفر جنایات جمهوری اسلامی از پای نخواهیم نشست. ما از هر تلاشی که در جهت همکاری و هماهنگی احزاب و سازمان های سیاسی، فعالان حقوق بشر و همه آزادیخواهان برای به ثمر نشستن جنبش دادخواهی، صورت بگیرد، استقبال می کنیم. چنین اقداماتی بدون تردید در خدمت مبارزه برای دستیابی به حقیقت و اجرای عدالت قرار خواهد گرفت. هیئت سیاسی- اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق) دوشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۷ اوت ۲۰۲۰ |
