سُروده ای از آبتین آیینه
برگرفته از دفترِ آماده ی چاپِ واپسین شکست
هُشدار به ایرانخوارانِ سران و دست اندرکارانِ رژیمِ اسلامی
که کوهِ دماوند و جنگلِ های هیرکانیِ (گرگانیِ) مازندران:
پایه های پایندگیِ ایرانیان را
از فُروزشِ فَرِ کُهنِ ایران تا فَرِ فَردای آزادگان
خوانِ خوراکِ خویش گردانیده اند.
دماوند خواری
چسان آژیدهاک از بند رها گشت
سَرِ سَنگِ سیاه، شهسوار گشت
پس از جَنگِ نهاوند، خوابِ الوند
همین سَنگبرفِ پاینده دماوند
ز بامش پر کشید سیمرغ به دل بند
بِریختند دامنش دیوان، هزار چند
ز خاموشی فراموش گشت خیزش
ز ایران رخت بربست هر فُروزش
چِنان بر جَنگل و کوه برکِشیدند
دژِ اسلامیان بر کوه کِشیدند
بدادند به دشمن، تاجِ ایرانشهر*
فروشند پارس، تختِ دریا گوهر
خورند مار بردوشان کوهِ دماوَند
همی هیرکانیِ*۲ جَنگلِ مازَند*۳
اگر ایرانیان زار، در پَدافند
بِبوسَند گورِ کُشتارِگر پای بند
نَبَرخیزند از خاموشیِ و از بند
خُروشان راهپرین فرهنگِ این پند
بِریزند بر البرز بسی بی شُمار
بِکوبَند مازَندران، زین کارِزار
ای بسا بر دماوند، دیوار کِشند
سَربداران را شِکار، بردار کِشند
ای بسا کُشتار بِگردد چون شِکار
کوهِ الوند را گشتانند، مُرده زار
ای بسا جَنگِ نهاوندی دیگر
در رسد بر ما با تَرفندی دیگر
پیش از آوردگاه آری ای بِکار
کاشتِ همبسستگی را، خود بِکار
ای بسا ایرانیان خیزند ز خواب
خوابِ خاموشیِ، فراموش آفتاب
ای بسا آن دیوِ سپیدِ پای بند
سَربداران را گِرد آرد بر گزند
آتشِ شورش ببارند بر رَوند
آن پلیدان را کمند آرد به بند
ای بسا ایرانیان رَزم آورند
بر یگانه سرزمین بَزم آورند
ای بسا دادگر، دلاور کاوه وار
جَنگ را پیروز بگردانند از گذار
ای بسا کاوه، فریدون رَهنما*۴
پُر دل و پُر دان توانا گاهنما
آذرخشِ آزادی، آی! روزگار
شَهروندان شَهریاران شَهسوار
چون بدینسان آرزو فَرهنگ شَود
آفرینش شَهرِ فرهنگشَهر شَود
آرزو شَهر، گهواره دادِ زمین
شادِمان با آسمان چونان چنین.
امرداد ماه ۲۵۵۹ ایرانی
آکُست ۲۰۲۰ ترسایی (میلادی)
گوتنبرگ ـ سوید
پانویسها:
* نگینِ نگاه به دریاچه ی کاسپین؛ تاج ایرانشهر است که سرانِ رژیمِ اسلامی
بخشِ ۵۰٪ ایران را به روسیه و همسایگانِ تازه کشور گردیده واگذار کرده اند.
*۲ نگینِ نگاه به جَنگل های کاسپی هیرکانی (گرگانی) است
که در زیست بومِ کهن ترین جَنگلهای جهان، جَنگلِهای پهن برگان
میانِ دریاچه ی کاسپین و رشته کوهسارانِ البرز ۵۵،۰۰۰ کیلومتر مُربع
از تالش؛ خاورِ اران (آذربایجانِ شمالی) تا میانه ی خُراسانِ بزرگ گسترده
یکی از بنیادی ترین زیست بوم ها، مانداکِ (میراثِ) جهان می باشند.
*۳ نگینِ نگاه به واژه ی مازَند: کوتاه شده ی مازَندران است.
*۴ نگینِ نگاه به نگارشِ سُروده های پهلوانی
به شیوه ی شاهنامه ی استادِ توس می باشد
تا شاید بتوان دلِ دلاوری و
دادِ دادگریِ مردمانِ ایران را
از زیرِ خاموشیِ فراموشی برون آرد.
فریدونِ فرخ منش فرشته نبود
ز مُشک و عَنبر سِرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکویی
تو داد و دهش کن فریدون تویی
فردوسی
