دزدان ایران - ۲
Sat 18 07 2020
شهاب طاهرزاده
همه دزدند بجز مردمی بیچاره و تهیدست
بهار شد و دزدان سرزند بر گل مست
آنچه گفت بد است نصیب مردم شد
کوچهء تاریک چه داند کس به ما پیوست
قبول نمی کنم راز دزدی در احتیاج باشد
بدیدند دست تو را در جیب او می شوند پست
این طناب بریده شد همه ترس از افتادن
هزاران افتادند آنچه ماند صداقش بود نشست
دزدان در ماه می نگرند شاید بیافتد به سفره اینان زر
چنین بود که خیال رفت به پستی و در انسان شکست
چه باید گفت از دست اینان ؟ غارتگران زندگی ؟
بر روی میز پروانه ای ست عقل می کشند با شست
با پا می زنند درستی را آغاز دزدی و غارتگر
دزد نمی داند که راه سیاهش جای انتقامی هست .
2017 07 28
شهاب طاهرزاده
|
|
