عصر نو
www.asre-nou.net

چریکهای فدایی خلق ایران

۸ مارس، روز جهانی زن، گرامی باد!


Mon 9 03 2020

روز جهانی زن برای زنان مبارز در اکثر کشور ها فرصتی است تا در تجمعات گوناگونی که به این مناسبت برگزار می کنند ، ضمن فریاد مطالبات برحق شان در راستای برابری کامل زن و مرد، قدرت رزمندگی خود را به نمایش بگذارند. اما در ایران و زیر سلطه دیکتاتوری لجام گسیخته جمهوری اسلامی، رژیم زن ستیزی که از هرگونه تجمع مردمی وحشت دارد ، چنین امکانی به زنان داده نمی شود.
عدم امکان برگزاری آزادانه روز جهانی زن در زیر سلطه دیکتاتوری حاکم خود نشان دهنده آن شرایط ظالمانه ایست که این دیکتاتوری در طول چهار دهه سلطه اش برای زنان در ایران به وجود آورده، مطالبات آن ها را پایمال و مبارزات شان را سرکوب نموده است.
رژیم جمهوری اسلامی با روش های سبوعانه گوناگون از فعالیت های اجتماعی آزادانه زنان در جامعه جلوگیری می کند. این رژیم سیاست جدا سازی جنسی در محیط های کار و تحصیل و حتی وسائل نقلیه ی عمومی را به زور به زنان و از این طریق به کل جامعه تحمیل نموده است. جمهوری اسلامی با سلب حق آزادی پوشش از زنان، ماهیت ضد خلقی و زن ستیز خود را با برجستگی تمام به نمایش گذارده و بیش از 40 سال است که میلیون ها زن ایرانی را با وحشیگری تمام مجبور به استفاده از پوشش اسلامی مورد نظر خود نموده است. این رژیم در حالی که کاملا آگاهانه و قانونمند، صدها هزار تن از زنان شاغل را از فرصت های شغلی یکسان با مردها محروم کرده است ، با اعمال ارتجاعی ترین قوانین استثمارگرانه، حق دستمزد برابر زنان با مردان در مقابل کار برابر را پایمال قوانین زور گویانه خود نموده است. تحمیل همه این ستم ها به زنان به ویژه در شرایط تشدید بحران اقتصادی، تماماً در خدمت تسهیل استثمار کارگران و پر کردن جیب های گشاد سرمایه داران دندان گرد وابسته کشور قرار دارد.
این تضییقات ، تحقیر ها و سرکوب ها بطور طبیعی مقاومت زنان را شکل داده و به همین دلیل هم یکی از ویژگی های صحنه سیاسی ایران در دوران سلطه طولانی جمهوری اسلامی مقاومت وقفه ناپذیر زنان بوده است. اغراق نیست اگر گفته شود که در طول همه سال های سلطه جمهوری اسلامی روزی نبوده که زنان در مخالفت با قوانین و تبعیضات زن ستیزانه این رژیم با دیکتاتوری حاکم نجنگیده باشند.
مبارزه وقفه ناپذیر زنان در اشکال مختلف و برای خواست های گوناگون ، همواره ادامه داشته و از مقاومت ها و اعتراض های فردی علیه حجاب اسلامی گرفته تا بر پائی تظاهرات و یا شرکت در تظاهرات و تجمعات توده ای، جلوه های مبارزات زنان بوده است. شرکت پر شور زنان کارگر و زحمتکش و دیگر زنان آزاده در شورش های گرسنگان از جمله در قیام خونین آبان 98 و در قیام دی ماه 96 و نقش آن ها در مبادرت به عالی ترین اشکال مبارزه که کشته شدن بیش از 200 زن در جریان قیام آبان خود جلوه بارزی از آن می باشد، بروشنی نشان داد که زنان مبارز ما به عینه دریافته اند که با قهر ضد انقلابی جمهوری اسلامی جز با توسل به قهر انقلابی نمی توان مقابله نمود. شرکت وسیع زنان در این قیام ها همچنین نشان داد که به رغم تبلیغات فمینیست ها که می کوشند مبارزات زنان را از مردان و طبقات و اقشار دیگر جامعه جدا نمایند این گرایشات جایی در میان زنان کارگر و زحمتکش ندارند. چرا که زنان مبارز ما خواهان نابودی نظم ظالمانه ای می باشند که جمهوری اسلامی با دار و شکنجه از آن حفاظت می کند، همان نظمی که تبعیض و نابرابری را بر زنان تحمیل نموده است. یکی از جلوه های این واقعیت در مبارزات دانشجوئی و نقش فعال و پیشرو دانشجویان زن خود را آشکار ساخته و همگان شاهد بوده اند که زنان مبارز و شجاع دانشجو در حرکت های مبارزاتی در دانشگاه در صف مقدم مبارزه به پخش آگاهی مشغول بوده اند.
تجربه نشان داده که رهایی زنان از قید همه قوانین و تبعیضات کنونی وابسته است به نابودی نظم سرمایه داری حاکم بر کشور، امری که با قهر انقلابی زنان و مردان انقلابی تحت رهبری طبقه کارگر امکان پذیر می باشد.
پیروز باد مبارزت زنان برای رسیدن به رهایی!
جمهوری اسلامی، دشمن زحمتکشان، نوکر غارتگران، نابود باید گردد!

چریکهای فدایی خلق ایران
18 اسفند 1398 – 8 مارس 2020