برای سالگرد اعدام گلسرخی و دانشیان

Tue 18 02 2020

برای سالگرد اعدام گلسرخی و دانشیان:

برای او که می گفت اگر یک با یک برابر بود و برای آن یک که سرود:
برای مردان تیزخشم که پیکار می کنند، بهاران خجسته باد.
برای او که نگاه نافذش هنوز در یادها زنده است.
چهره دو مرد جسور و محکم و با خشمی توفنده و مشت گره کرده در مقابل دوربین و ژنرال های شاه، راه گشای من بود که یاد بگیرم این خدا نیست که یکی فقیر و آن یکی ثروتمند می شود.

که در شهر باران های نقره ای
یکی از پشت پنجره ی بخار گرفته
به تماشای باران و رقص برف می نشیند،

و دستفروشی در کنار خیابان
با دستان سرخ شده از سرما،
قطرات باران را از صورت پاک می کند.

کودکی در ناز و نعمت
و کودکی با‌ پای برهنه در کوچه می دود.

دختری با هزاران ناز و تنعم،
بر فرش نرم می رقصد
و شمع تولد خاموش می کند،

و دختری با دستانی زبر شده،
در یک زیرزمین دار قالی می بافد!

یادشان گرامی و مانا
شفق
یکی از مادران پارک لاله ایران
۲۹ بهمن ۱۳۹۸