برای اوکرایینیان
Mon 3 02 2020
رسول کمال
نمی دانم
تپش قلب تو بود
یا باران که می بارید
بر سقف خاطرم
یا
ترنم بوسه هایت که می برد مرا
به تماشای کبوتران سپید
شاید
تن پوش ترس بود
یا آخرین آغوش تو در خیالم
که
هراسان می رفت در باد
هرچه بود
سرودند سوز حسرتم را
مرغان دریایی بر بال موجها
و
عطر تنت که نشسته
تا همیشه ها
بر پیرهن سیاه من
13/01/2020
|
|
