عصر نو
www.asre-nou.net

منشورحزب چپ ایران (فدائیان خلق ) :
نبود شفافیت درباره خشونت های اجتماعی


Fri 1 03 2019

پیمان نعمتی

حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) در دو سند منشور و سند سیاسی در تعریف استراتژی خود، درباره موضوع اساسی خشونت های اجتماعی دارای شفافیت نیست و راه مشروعیت بخشیدن به خشونت های اجتماعی ناشی از شورش های کور اجتماعی را باز گذاشته است.

شورش های کور اجتماعی بدون وجود نهادهای مدنی قوام یافته و سازمان ها واحزاب سیاسی دموکراسی خواه در رابطه و تاثیر گذاری قابل توجه در حرکت های مردم، بدون تردید به خشونت های اجتماعی با وزنه اصلی راست های افراطی و امکان فروپاشی نهاد های اجتماعی کشور، همراه خواهد شد.

این نوشته با بررسی منشور و سند سیاسی حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) در 1- توصیف اوضاع سیاسی کشور و 2- سیاست های گذار به دموکراسی، پرسش کلیدی زیر را مورد ارزیابی قرار می دهد:

در شرایط کنونی با وجود امکان شورش های اجتماعی و وزن ناچیز نهاد های مدنی و نیروهای دموکراسی خواه و وزن قابل توجه راست افراطی درون و بیرون حاکمیت در بهره برداری از شورش های اجتماعی، آیا این حزب استراتژی روشن و شفافی در برابر این امکان دارد.

اوضاع سیاسی کشور، حزب چپ ایران (فدائیان خلق )

منشور و سند سیاسی حزب چپ ایران وضیعت کنونی جمهوری اسلامی را چنین ارزیابی می کند:

جمهوری اسلامی با بحران مشروعيت، ناپايدار و شکننده  و کشوربا فرآيند بحران سياسی همراه است .

جمهوری اسلامی قادر نيست بر بحران اقتصادی غلبه کند. غلبه بر بحران اقتصادی در کشور در گرو تغيير ساختار سياسی کشور است.

کشور با با خطرات بزرگی مواجه است. خطر رودروئی مستقيم و فروپاشی کشور وجود دارد.

دخالت دولت های خارجی برای تغيير رژيم در ايران، همانند عراق می تواند به جنگ داخلی و جان گرفتن جريان های افراطی بر بستر زمينه های مساعد منجر گردد.

سیاست های گذار به دموکراسی، حزب چپ ایران (فدائیان خلق )

با در نظر گرفتن اوضاع سیاسی که حزب چپ ایران عرضه کرده است می باید سیاست های گذار متناسب با وضعیت سیاسی را در نظر گرفت .حزب سیاست های گذار خود را با توجه به ضرورت " طرح و برنامه " نيروهای آزاديخواه و دموکرات برای مديريت گذار دموکراتيک ، را چنین مطرح می کند:

"ما برای همکاری و اتحاد نیروهای چپ و جمهوری خواهان دموکرات و سکولار و پيوند يافتن آن با خيزش اعتراضی مردم تلاش می کنيم".

"ما طرفدار مبارزه مسالمت آمیز هستیم و از ابتکارات مردم با توجه به شرایط و سطح رشد مبارزات مدنی آن ها حمايت می کنيم".

" چگونگی گذار از جمهوری اسلامی و کاربستِ اشکال گوناگون مبارزاتی، به نحوه برخورد جمهوری اسلامی با اراده و خواست مردم برای تغيير ساختار سياسی بستگی دارد".

"همراهی نیروهای سیاسی آزادی خواه می‌توانند با تغيير توازن قوای کنونی، گذار به یک جامعه آزاد و عادلانه را هموار سازند".

"گذار به دموکراسی با اتکاء به جنبش فراگير و نيرومند مردم و نافرمانی مدنی گسترده ممکن است".

"سياست ما تقويت جنبش های مدنی مردم، پيوند خوردن جنبش های اجتماعی با همديگر و فراروياندن آن به جنبش سراسری و قدرتمند است. ما برای تحقق پيوند خيزش تهيدستان با طبقه کارگر و طبقه متوسط جديد و اعتصابات سراسری کارگران، معلمان و کارمندان با اعتراضات مردم تلاش می کنيم".

سیاست های گذار حزب چپ ایران را می توان چنین جمعبندی کرد:

در شرایط بحران سیاسی، شکننده، ناپایدار،بحران اقتصادی، مواجه با خطرات بزرگ برای کشور، خطر فروپاشی کشور، امکان دخالت های خارجی، جان گرفتن جریانات افراطی ، حزب چپ ایران سیاست های گذار از طریق اتکاء به جنبش فراگير و نيرومند مردم، فرارویدن جنبش های اجتماعی به جنبش سراسری و نیرومند، خیزش تهیدستان و تغيير توازن قوای کنونی، است.

واقیعت کنونی در برابر شرایط ایده آل آینده

نقطه کلیدی در شناخت استراتژی حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) این است که چگونه سیاست های گذار حزب برای اوضاع سیاسی کنونی عملی می شوند. به عبارت دیگر چگونه تاکتیک ها می توانند اهداف استراتژیک حزب را واقعیت بخشند.

آیا نیروهای اجتماعی دموکراسی خواه در کشور مورد نظر در " طرح و برنامه " حزب چپ ایران در شرایط کنونی توان تغيير توازن قوای کنونی برای گذار به یک جامعه آزاد و عادلانه را دارند و یا سیاست های گذاراین حزب برای عملی شدن به توازن جدیدی از نیروها و زمان طولانی در آینده نیاز دارند؟

در واقعیت کنونی ،کدام جنبش مدنی و نیروهای سیاسی مورد نظر حزب می توانند خطرات بزرگ، فروپاشی کشور و جان گرفتن نیروهای افراطی و دخالت خارجی را مانع شوند؟

کدام نیروی سیاسی دموکراسی خواه در شرایط کنونی باعث پیوند با خیزش های اعتراضی مردم می شوند؟

آیا سیاست های گذار "راه حل های " حزب چپ ایران در شرایط کنونی عملی می شوند و یا برای یک سیاست گذار طولانی مدت هستند؟

به عبارت ساده اینکه در صورت امکان خیزش های اعتراضی مردم و خطرات فروپاشی که منشور حزب چپ ایران توصیف کرده است، آیا سیاست های گذار حزب با توجه به امکانات نیروهای افراطی درون و بیرون حاکمیت و دخالت خارجی، امکان عملی شدن دارند؟

آیا تقویت و حمایت از خیزش های مردمی بدون رابطه وتاثیرگذاری قابل توجه نهادهای مدنی و نیروهای دموکراسی خواه در واقعیت مورد استفاده نیروهای افراطی درون و بیرون حاکمیت نخواهد بود؟

چه عاملی در استراتژی حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) وجود دارد که مانع استفاده افراطی ها از خیزش های مردم جهت عملی شدن خطراتی که منشور حزب تائید کرده است، می شوند؟

درنتیجه:

منشور حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) برای توصیف اوضاع سیاسی کشور، سیاست های گذار به دموکراسی را انتخاب کرده است که چگونگی عملی شدن آنها در شرایط و واقعیت کنونی، روشن و شفاف نیست و از این جهت قابل تفسیر هستند. حمایت از خیزش های اعتراضی تهیدستان در شرایط کنونی که در واقعیت بدون رابطه قابل توجه با نهادهای مدنی و نیروهای دموکراسی خواه هستند،می تواند جهت یک انقلاب خشونت آمیز و یا دخالت خارجی و فروپاشی کشور مورد استفاده قرار گیرد.

چگونه سیاست گذار این حزب می تواند مانعی در برابرسیاست های افراطی و مشروعیت راه حل آنها برای غلبه بر بحران سیاسی کنونی و استفاده از خیزش ها و شورش های مردم تهیدست به جان رسیده بدون رابطه با نهادهای اجتماعی و نیروهای دموکراسی خواه،شوند؟

سیاست های گذار حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) مانعی در جهت مقابله با خطرات امکان گسترش خشونت های اجتماعی از طریق جان گرفتن نیروهای افراطی درون و بیرون حاکمیت، مطرح نمی کنند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق ) همانند بسیاری از نیروهای دموکراسی خواه با ضرورت شفافیت در طرح سیاست های عملی برای شرایط کنونی مواجه هستند. نمی توان هنوز حسرت زده شیفته سیاست های خیزش های تهیدستان و انقلاب خشونت آمیز بود و همزمان خواهان تقویت نهادهای مدنی و جنبش های اجتماعی شد.

اگر روزی انقلاب مفید باشد، آن روزی است که جامعه مدنی و احزاب دموکراسی در یک دوره طولانی مسالمت آمیز رشد و قوام یافته اند و آن روز دیگر انقلاب نیاز و معنای امروزیش را از دست می دهد.