عصر نو
www.asre-nou.net

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر

موج دستگیری رانندگان اعتصابی کامیونها در سراسر ایران
با اعتصابات حمایتی از رانندگان اعتصابی پشتیبانی کنیم


Thu 4 10 2018

سومین دور از اعتصاب سراسری رانندگان کامیون های حمل بار و سوخت در یکسال اخیر، در حالی وارد دومین هفته خود می شود که گزارشات حکایت از برخوردها و تهدیدات شدید امنیتی علیه اعتصابیون دارد. تا کنون حدود ۱۸۰ تن از فعالین این اعتصاب عمومی توسط نیروی انتظامی و یا وزارت اطلاعات دستگیر شده اند. برخی ائمه جمعه با رجوع به احکام شرعی چهارده قرن پیش، اقدام رانندگان را مصداق "منع طریق" ( راهبندان و راهزنی) دانسته که مجازات آن میتواند حتی حکم اعدام باشد.

در اعتصاب قبلی، مقامات رژیم با اندکی افزایش در اجاره بهاء سعی کردند حرکت رانندگان اعتصابی را خاموش کنند اما موج سقوط ارزش ریال و گرانی سرسام آور لوازم یدکی و لاستیک، و نیز نقش دلالان و شرکتهای حمل و نقل در بالا کشیدن درآمد رانندگان و صاحبان کامیونها، سبب شده که راهی جز برپایی مجدد اعتصاب عمومی و سراسری برای این بخش از زحمتکشان کشور باقی نماند.

سازمان ما در کنگره ۲۳ خود (مرداد ۱۳۹۷) بر ضرورت تدارک و سازماندهی اعتصاب عمومی سراسری تاکید ورزید. حرکات سراسری معلمین و بازنشستگان در سالهای اخیر و نیز اعتصاب عمومی مردم و کسبه در کردستان ایران در پی اعدام جنایتکارانه سه زندانی سیاسی کرد و اکنون دور جدید اعتصاب سراسری رانندگان کامیون نشان میدهد که چقدر تاکید بر ضرورت اعتصاب عمومی حقانیت داشته است. اما در کنار این بارقه های مثبت، مبارزات کارگران و زحمتکشان ایران هنوز از دو کمبود بزرگ رنج میبرند: نخست فقدان اعتصاب عمومی سراسری در بخش صنایع و معادن ایران و دوم فقدان اعتصابات حمایتی یک بخش از اردوی کار و رنج در همبستگی با مبارزه و اعتصاب دیگر بخشهای طبقه کارگر و زحمتکشان.

اگرچه سندیکای شرکت واحد تهران و حومه با صدور اطلاعیه مشترکی به همراه چهار تشکل مستقل کارگری دیگر از اعتصاب رانندگان کامیون حمایت کرده اند اما در بخش صنایع و معادن ایران شاهد هیچ اعتصاب عمومی و نیز اعتصاب حمایتی نیستیم. این بخش از طبقه مزد و حقوق بگیر اگر چه بطور روزانه چند اعتصاب و تجمع برپا میکنند اما هنوز به این فاز فرا نروئیده که در کل یک صنف و یا در مقیاس سراسر کشور دست به اعتصاب عمومی بزنند.

کارگران و زحمتکشان ایران باید بدانند که "این درد مشترک، هرگز جدا جدا درمان نمی شود!"
رژیم اسلامی سرمایه داری ایران را باید با زنجیره ای از اعتصابات سراسری و از جمله اعتصاب در همبستگی با اعتصابات دیگر بخشهای زحمتکشان تحت فشار قرار داد. ابعاد فقر و فلاکت و بحران عظیم اقتصادی کشور به گونه ای است که با اعتصابات پراکنده و جدا از هم نمیتوان موجبات پیشروی جنبش کارگری را فراهم کرد. مادام که بخشهای مختلف اردوی کار و زحمت، مجزا از یکدیگر به مصاف این رژیم درمانده و غارتگر میروند هرگز نخواهند توانست حتی به خواستهای حداقلی خود دست یابند تا چه رسد به اهداف کلانی چون استقرار آزادی و عدالت اجتماعی و سرنگونی انقلابی رژیم جمهوری اسلامی.

تردیدی نیست که این حد از هماهنگی نیاز به سازماندهی و تشکل یابی کارگران و ارتباط مداوم کارگران پیشرو و فعالین کارگری بخشهای مختلف کشور دارد. تاکید بر ضرورت تشکل های مستقل کارگری در محیط کار و زیست و نیز پای فشردن بر ضرورت تشکل سراسری و البته اهمیت ایجاد یک شورای هماهنگی میان تشکلهای کارگری موجود، از وظایف مبرمی هستند که بر دوش کارگران مبارز و فعالین کارگری ایران سنگینی میکند.

پیش بسوی اعتصابات عمومی سراسری
سرنگون باد رژیم اسلامی سرمایه داری ایران
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم

کمیته مرکزی سازمان راه کارگر
۱۱مهر ۱۳۹۷