گردهمایی ايرانيان در بروكسل، پايتخت اروپا
شنبه ۴ ژوئیه ۲۰۰۹

من اگر ما نشوم تنهایم، تو اگر ما نشوی، خویشتنی
رضا علامهزاده: با توایم، چه ساکت باشی چه در خروش
ايرانيان ساكن بلژيك: اتحاد تنها راه پيروزي است!
Fri 3 07 2009
اطلاعیه مطبوعاتی شماره ۲
هموطن عزیز!
کشور ما ایران به فرزندان خود در همه نقاط جهان نیاز دارد تا بلكه از اين طريق بتواند صدای حق طلبانه ای را که از این سرزمین برخاسته است، در سراسرجهان پژواک دهد. روز شنبه چهارم ژوئيه، ساعت چهار بعد از ظهر در مقابل شوراي اروپا، به صورت مشترك صداها، خواست ها و دل ها را يكدست و متحد كرده و براي حقوق پایمال شده مردم كشورمان گرد آييم و نگذاریم که آب خوش از گلوی کودتاچیان فرو رود، نگذاریم که سرزمین ما همچون خوشه انگوری در زیر پاي غارتگران و چکمه نظامیان له شود، نگذاریم که جنگ طلبان و خشونت طلبان کودتای مهندسی شده خود را به سامان برسانند.
در چند هفته گذشته همدلی و همبستگی ایجاد شده در میان ایرانیان دستاورد ارجمندی است که باید با تمام توان پاسداری اش کرد. من اگر ما نشوم، تنهایم. تو اگر ما نشوی، خویشتنی. در گریز از فرهنگ تک صدایی و تک رنگی، در هم آمیزی رنگ هاست که زیبایی رنگین کمان را می آفریند و هم نوایی سازهای گوناگون است که سمفونی دلنواز پدید می آورد. می کوشیم چند گانگی سخن را در یگانگی گام ها، تجلی بخشیم و فریاد هموطنانمان در داخل کشور را پژواکی نیرومند تر دهیم که: "ما همه با هم هستیم!"
در گردهمایی فردا چهار ژوئيه شخصیت های سیاسی، اجتماعی و هنري بلژیکی و ایرانی همبستگی خود را با مردم ایران اعلام خواهند کرد. در زیر مشخصات میهمانان شرکت کننده را مشاهده می کنید:
* بهرخ بابایی، هنرمند تئاتر و خواننده، آلمان
* رضا دقتی، عکاس و دارای جایزه«لژیون دونور» از رئيس جمهور فرانسه و بنیانگذار دانشکده سینمای زنان در افعانستان، فرانسه
* ایزابل دوران نماینده و معاون پارلمان اروپا و از رهبران حزب سبزهای بلژیک
* نسیم خاکسار، نویسنده، هلند
* بارتس ستاس، نماینده پارلمان اروپا – حزب سبز هلندی زبان ( گرون)، بلژیک
* گروه شنبه زاده، موسیقی فولکلوریک جنوب ایران ( بندری)، فرانسه
* رضا علامه زاده، کارگردان سینما، هلند
* پرویز قلیچ خانی، کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران و سر دبیر مجله آرش، فرانسه
* استفان گالون ـ مسئول دپارتمان بين المللي بزرگترين سنديكاي كارگري « اف. ج. ت. ب. »، بلژيك
* ونسان لورکن، وکیل خانواده های قربانیان رژیم جمهوری اسلامی ایران در سی سال گذشته، بلژیک
* محسن مخملباف، کارگردان سینما، فرانسه
* پاتريك موريو نماينده پارلمان و شهردار از حزب سوسياليست فرانسه زبان، بلژيك
* شاهين نجفي، خواننده معروف رپ، آلمان
* آرنو وان پرات، رئیس سازمان سراسری دانشجویان لیبرال ، بلژیک
* دومینیک ویرتس، از کادر رهبری حزب « ث. د. هاش» (مركز دموکراتهای اومانیست) ، بلژیک
ایرانیان ساکن بلژیک
شماره های تماس برای کسب اطلاعات بیشتر
0477.744.714 یا 0475.716.925
iranianbelgique@yahoo.fr
******
با توایم، چه ساکت باشی چه در خروش
چه فکر کردی؟ دارد سه دهه میشود که از دردی که تو میکشی ما هم نالانیم. این طور نیست که وقتی میخروشی و با ندایت، ندای تو و ندای ما، آزادی را فریاد میکنی، و به ما دور ماندگان از وطن حیثیت میبخشی از تو یاد میکنیم. نه عزیزتر از همهی عزیزان، با توائیم همین حالا که بغض کردهای و گوشه گرفتهای. حتی بیشتر از دیروز که در خیابان بانوم و گلوله میخوردی با توایم. مگر نمیدانیم که امروز که غمی بدین سنگینی بر چشمانت نشسته است به دست نوازشگر ما نیازمندتری؟ چرا، میدانیم عزیز، خوب هم میدانیم. این همه سال منتظر مانده بودیم تا تو، فقط تو، عزیزترین عزیران، چیزی از ما بخواهی. شرم بر ما اگر این دم را در نیابیم و از بازتاب فریاد خاموشت سر بزنیم.
حالا خواهی دید. به چشمان غمگینت سوگند که فردا، شنبه چهارم جولای، در مقابل پارلمان اروپا در بروکسل وعده کردهایم تا هم «ندا» با تو فریادت را تکرار کنیم. باش تا ببینی.
زضا علامهزاده
****
اتحاد تنها راه پيروزي است!
ميليونها ايرانی در داخل و خارج از کشور به خيابانها آمدند و يکصدا فرياد زدند که انتخابات ۲۲ خرداد را باطل اعلام کنيد. اما قدرت حاکم با خشونت تمام به مقابله با مردم و تظاهرات مسالمت آميز آنها برخاست. ارگانهای سرکوب و لباس شخصی ها با باطوم و تفنگ به جان مردم افتادند، سينه ندا و نداها را با گلوله شکافتند، از پشت بام قرارگاهها مردم را به گلوله بستند، شبانه به خوابگاه دانشجويان يورش بردند، چند تن از دانشجويان را با شقاوت تمام کشتند و دسته دسته جوانان کشور را از خيابانها و خانهها ربوده و به اسارتگاه بردند. با اين وجود اعتراضات تا کنون ادامه يافته است. تداوم اعتراضات نشان می دهد که ترس مردم از چکمهپوشان رژيم ريخته و مردم در "باهم بودن" قدرت خود را باز يافته و قدرت جامعه مدنی را در مقابل قدرت حاکميت برافراشت. حاکميت که در تمام حيات خود مانع سازمان يابی جامعه مدنی شده بود، امروز در خيابانها شاهد شکل گيری قدرت مردمی است. قدرتی که در مقابل ارگانها سرکوب ايستاده و اراده و عزم خود را برای گرفتن حق رای به حکومتگران نشان میدهد. آنها رای خود را میخواهند.
جريان حاکم حق رای را از مردم گرفته است و به همين خاطر امروز آنها برای گرفتن رای خود به ميدان آمدهاند. در جمهوری اسلامی همواره انتخابات غيردمکراتيک و غيرآزاد بوده و نيروهای اپوزيسيون از حق مشارکت برخوردار نبودند. اما انتخابات جايگاهی بوده است برای چالش جناحهای حکومتی. و امکانی بوده است برای جابجائی قدرت بين جريانهای درون حکومتی. برای مردم اين امکان وجود داشت که از بين کانديداهای حکومتی که به جناحهای مختلف حکومت تعلق داشتند، دست به انتخاب بزنند و گاه مهر خود را بر انتخابات بکوبند. اما جريان بنيادگرا اعتقادی به رای و انتخاب مردم ندارد. رای مردم را تنها برای مشروعيت حکومت میخواهد. لذا اين جريان از زمان روی کار آمدنش تمام امکانات دولتی را به کار گرفته است تا انتخابات را به صورت مديريت شده برگزار کند و سرنوشت انتخابات را به صندوقها نسپارد. اين امر در انتخابات دوره هفتم و هشتم مجلس شورا و دور نهم رياست جمهوری پيش برده شد. اما اين بار به جهت رويکرد گسترده مردم به انتخابات، امکان مديريت انتخابات از آن ها سلب گرديد. لذا آنان گستاخانه در آرای مردم دست برده و احمدی نژاد را پيروز انتخابات اعلام کردند.
بدين ترتيب قدرت حاکم با تقلب گسترده در انتخابات و با انتصاب احمدی نژاد به عنوان رئيس جمهور، حق رای را از مردم کشور ما گرفت. اکنون مردم کشور ما نه حق کانديدا شدن را دارند و نه حق انتخاب کردن از بين کانديداهائی که از غربال شورای نگهبان گذشته اند. از اين رو آنچه امروز در کانون چالش بين مردم معترض و رژيم حاکم قرار دارد، همانا بطلان انتخابات و ستاندن حق رای مردم است.
جنبش اعتراضی مردم برای بطلان انتخابات و ستاندن حق رای گرچه به هدف خود تاکنون نائل نيآمده است، با اين وجود دستآوردهای آن بسیار است. اولين دستاورد آن دگرگونی مناسبات بين حکومتگران و مردم است. رژيم حاکم مشروعيت خود را در بين اکثريت مردم کشور ما از دست داده است. اکنون برای مردم مشخص شده است که تکيه گاه اصلی رژيم نيروی قهر و سرکوب است و رژيم تنها با زور سرنيزه و پول نفت قادر به ادامه حيات است. دومين دستآورد اين حرکت جلب حمايت بی سابقه بين المللی و پشتيانی گسترده ايرانيان خارج از کشور از جنبش اعتراضی است. سومين دستآورد اين جنبش حضور طيف گسترده ای از نيروهای اجتماعی از جمله جوانان، زنان، استادان، هنرمندان و نويسندگان، روزنامه نگاران و کارگران در آن است. اکنون همبستگی بی سابقه ای بين مردم، بين داخل و خارج از کشور، بين نسل های قبلی و نسل جوان شکل گرفته است.
لازم است که همبستگی شکل گرفته را ارج گذاشت و بر پايه آن:
ـ برای همکاری و نزديکی جريانها و نيروهای آزاديخواه در خارج از کشور حرکت کرد.
ـ رابطه بين نيروهای دمکراتيک در داخل و خارج از کشور را تحکيم بخشيد.
ـ بر موانع موجود در راه تشکيل اتحاد گسترده نيروهای آزاديخواه و دمکراتيک غلبه نمود.
اوضاع سياسی کشور ايجاب میکند که نيروهای اپوزيسيون با همراهي مردم و بويژه جوانان و زنان، دست در دست هم بگذارند و يکپارچه عليه جريانی که حق رای را از مردم ستانده، خون ده ها تن از مردم کشور ما را ريخته وهزاران تن از جوانان و فعالين سياسی را به گوشه زندان ها انداخته است، به مبارزه برخيزند و اجازه ندهند که جريان بنياد گرا به مقاصد شوم خود که استقرار حکومت تماميت گرا در کشور است، دست يابد.
iranianbelgique@yahoo.fr
ايرانيان ساكن بلژيك