عصر نو
www.asre-nou.net

پایان دادن به خشونت خانگی پدیده ­ای لوکس به نظر می‌آید، درست مثل استفاده از تامپون

اِلی هاچینسن[*]/ برگردان پرستو قربانی
Tue 26 12 2017



بیدارزنی: زمانی که جورج آزبِرن (از اعضای پارلمان بریتانیا) در سال ۲۰۱۵ اعلام کرد که افزایش سالانه ۱۵ میلیون پوند حاصل از فروش کالاهای مربوط به قاعدگی به­ طور مستقیم صرف خیریه­‌های کمک به زنان و دختران می­شود، خشم بسیاری را برانگیخت. مبارزه با خشونتِ مبتنی بر جنسیت باید دغدغه کل جامعه باشد و نیازهای قربانیان و نجات­‌یافتگان اساس هدایت این مسئله و دولت نیز حامی آن باشد. این مبارزه و صرف هزینه برای آن نباید صرفاً محدود به زنان شود.

اما برای من، به‌عنوان مدیر خیریه­‌ای کوچک که بر خشونت مبتنی بر جنسیت متمرکز است، هر جریان سرمایه‌ای با این رسالت هم­ جهت با کاری است که انجام می­دهم. به­‌ویژه که به دلیل سیاست‌های ریاضت اقتصادی سازمان‌های مستقلی مانند سازمان ما به سمت نابودی پیش رفته‌اند.

معیارها به نظر ساده می‌رسد: برای آنکه شایستۀ دریافت این بودجه باشی باید در زمینۀ خشونت علیه زنان و دختران کار کنی، خلاق باشی، شکاف­‌ها را پر کنی و از سلامت روان و رفاه حمایت کنی.

پروژۀ توانمندسازی سازمانی مردم‌نهاد واقع در اسکاتلند است که برای بررسی واکنش­‌های عمومی مردم نسبت به خشونت مبتنی بر جنسیت در فضاهای دیجیتال تأسیس شده است. ما از درون یک نیاز پدید آمدیم؛ نیاز به ایجاد فضاهایی برای جوانان به­‌منظور مشارکت در این مباحث. ما قصد داشتیم ببینیم جوانان از رابطۀ جنسی و به­‌طور کلی از روابط در عصر دیجیتال چه در ذهن دارند و یاد بگیریم که چگونه می‌توانیم به حمایت تمایلات مثبت جنسی و مقابله با سوءاستفادۀ و خشونت جنسی، بپردازیم. همچنین قصد داشتیم از پاسخ‌های قضاییِ محض به مسائل حول خشونت فاصله بگیریم و کشف کنیم عدالت و پیشگیری در جوامع چه شکلی دارد. نُه نفر از ما در این پروژه برای کار داوطلب شدند؛ ما میزبان گروه­‌های گفت­‌وگو بودیم و دربارۀ موضوعاتی چون پورنوگرافی انتقامی[۱] و روابط جنسی در عصر دیجیتال و نیز اَشکال خشونت آنلاین آموزش می­دادیم.

با این حساب، ما خلاق بوده­‌ایم. به موضوع خشونت علیه زنان و دختران پرداخته­‌ایم. کاری را انجام می­دهیم که نظیرش در هیچ کجای کشور انجام نمی­شود. همچنین از سلامت روان حمایت می­کنیم. پس قاعدتاً باید برای دریافت وجوه حاصل از مالیات بر تامپون ایده­‌آل باشیم. قطع نظر از مشکلات دیگر، دست­‌کم به ۲میلیون پوند گردش حساب نیاز داریم تا بتوانیم متقاضی استفاده از این بودجه باشیم.

بله درست خواندید. در سال ۲۰۱۷ دولت به­‌طور مشخص اعلام کرد که فرم­‌های تقاضا باید برای مبالغ ۱میلیون پوند یا بیشتر باشد و اینکه ارزش کمک­‌هزینۀ درخواستی نباید بیشتر از ۵۰ درصدِ درآمد سالانۀ آن سازمان باشد. این قواعد در تضاد مطلق با کمک­‌هزینه­‌های اهدایی به ۷۰ سازمان در سال ۲۰۱۶ است که مبلغ آن از ۱۶۵۰۰ پوند به خیریۀ اسکاتلندیِ Forth Valley Disability Sport تا ۱ میلیون پوند به مؤسسۀ Standing Together Against Domestic Violence متغیر بود. در آن سال همچنین ۲۵۰۰۰۰ پوند به خیریۀ Anti-abortion Life Charity اعطا شد.

این ایده که سازمان­‌های حرفه­‌ای گردش حسابی حدود ۲ میلیون پوند داشته باشند خنده­‌دار است. خانه­‌های امن زنان بسته شدند. کارکنان تعدیل نیرو شدند. منابع مالی به­‌ندرت هزینۀ پروژه­‌ها را پوشش می‌دهند، چه برسد به هزینه­‌های کارکنان مازاد. ملاحظات ما افزوده شده است. در حقیقت پرداخت دستمزدها متوقف شده است. ما، تقریباً همیشه رایگان کار می­کنیم. ما مهارت­‌ها، ایده­‌ها و کارمان را داوطلبانه انجام می‌دهیم تا خدمات جریان داشته باشد چون می­دانیم اگر این کار را نکنیم چه می­شود.

به گمان ما، این حرکت کارهای جمعی را در پی خواهد داشت، اما در اسکاتلند هیچ سازمانی با گردش مالی به این بزرگی وجود ندارد تا رهبری دیگر سازمان­ها را به عهده گیرد. در این صورت چرا دولت تصمیم می­گیرد بسیاری از مؤسسات خیریه را حذف کند؟ برخلاف آنچه در راهنمای تقاضای استفاده از این کمک هزینه‌ها آمده است این بودجه به گروه‌های زنان و دختران اختصاص ندارد.

این بی­‌اعتنایی آگاهانه به خدماتی است که بخش­‌های شبیه به ما انجام می­دهند. خدمات مقابله با خشونت علیه زنان و دختران همواره در سطح مردمی کارکرد داشته است. ما گوش می­دهیم، آموزش می‌دهیم و حمایت می­کنیم. ما بخشی متشکل از خیریه­‌های عظیم نیستیم. ما از گروه­‌های کوچک و اجتماع­‌محور با حامیانی اندک تشکیل شده­­‌ایم. ما بودجه‌ای نزدیک به ۲ میلیون پوند نداریم.

این بودجه به زنان و دختران اختصاص نداشته است. بودجۀ حاصل از مالیات بر تامپون چیزی نیست جز منحرف کردن منابع مالی محدود از مسیر خدمات ضروری که سازمان‌هایی چون ما انجام می‌دهند… پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت، به طرز مضحکی پدیده­ای لوکس به نظر می­رسد، درست مثل کالاهای مربوط به قاعدگی.

منبع:‌https://www.theguardian.com/



۱-نوعی آزار یا اخاذی از طریق انتشار یا تهدید به انتشار تصاویر جنسی یا برهنه از افراد، بدون رضایت آنها، است –م.

۲-مدیر پروژۀ توانمندسازی در اسکاتلند