برای گورخواب‌های پایتخت
Wed 28 12 2016
آرش اسلامی
دیگر هیچ شباهتی به انسان ندارم
وقتی گور خانه می‌شود
زیبایی
دشنامی‌ست بر پیشانی من
و ماه
باران
آینه
شرم دیماه روزگار است
خوابم نمی‌برد
برادر!
خوابم نمی‌برد
دیگر از شب
از خواب
از رؤیا
بیزارم
دیگر هیچ اسمی
دیگر هیچ شباهتی
به انسان ندارم
وقتی گور
خانه می‌شود
دیماه 1395 – تهران