بيانيه مشترک
با رويگردانی از حوزه های رای،
انتخابات حکومتی را به شکست کشانيم!
Thu 11 06 2009
دهمين دوره انتخابات رياست جمهوری اسلامی نيز همانند انتخابات دوره های قبل در جمهوری اسلامی، آزاد و دمکراتيک نيست. انتخابات در جمهوری اسلامی، انتخابی بين کارگزاران حکومت است که معتقد به مذهب شيعه دوازده امامی، مطيع ولی فقيه و ملزم به مبانی تلفيق دين و دولت هستند. دراين انتخابات نيز، چهار چهره شناخته شده حکومت که سالها مسئوليتهای اجرايی مهمی در حکومت اسلامی داشته اند، به عنوان کانديدای رياست جمهوری در اين دوره معرفی شده اند.
اين انتخابات، در شرائطی برگزار میشود که بحران های همه جانبه اقتصادی،سياسی واجتماعی، و به ويژه بحران پرونده هسته ای،تحريم های اقتصادی و تنش در مناسبات بين المللی، بيش از پيش تأثيرات و تبعات زيان بار وويران کننده خود را بر کار و زندگی و آينده اکثريت توده های مردم برجای می گذارند. دولت احمدی نژاد نه تنها زندگی روزمره را با دشواری فراوان روبرو کرده، بلکه بخش بيشتری از مردم را به زير خط فقر کشانده است و نارضايتی به شکل وسيعی در ميان قشرهای جامعه گسترده شده است. شکاف های طبقاتی عميق تر، تبعيضات اجتماعی، جنسی، فرهنگی، مذهبی، نقض آشکار حقوق مردم و مليت ها شديدتر، و تحديد آزادی ها و فشارهای استبداد مذهبی بيشتر شده است. حکومت با تشديد سرکوب ها و بگير و ببندهای مداوم، تلاش می کند تا صدای نارضايتی مردم را خاموش کرده و آ نها را به تمکين وادارد.
عليرغم تشديد سرکوب ها، جنبش های اعتراضی اقشار و طبقات مختلف مردم رشد کرده و جنبش های زنان، کارگران، مليت های تحت ستم، معلمان، دانشجويان و ديگر قشرهای جامعه با طرح خواستهای خود و تاکيد بر پيوند و حمايت از يکديگر، رژيم را به چالش کشيده و شکافهای درون حکومتی را عميقتر ساخته اند.
موضوع روابط ومناسبات ميان ايران و امريکا، بدنبال انتخاب اوباما به رياست جمهوری اين کشور، عاملی شده تا شکاف بين جناح های حکومت تشديد شده و در اين دور انتخابات، در کنار „اصولگرايان“ و „اصلاح طلبان“، „اصولگرای اصلاح طلب“ و“ اصلاح طلب اصولگرا“ هم بوجود آيند. انتخابات دهمين دور رياست جمهوری، عرصه نزاع جناح های رژيم برای کسب و تقسيم قدرت بين „خودی“ها و مشروعيت تراشی برای حکومت از طريق صندوق های رای می باشد. اگر چه خود اين کانديداها بهتر از هر کس ديگر می دانند که تا چه حد در جمهوری اسلامی،“ ارگان های انتخابی „ حوزه عمل محدودی داشته و در عمل قدرت اصلی در دست ارگان های غير انتخابی است.
جمهوری اسلامی به رای مردم باور ندارد و تنها می کوشد تا با رای مردم به رژيم خود مشروعيت بخشد. برای حکومت اسلامی فقط ميزان شرکت مردم مهم است و نه نتيجه انتخابات، چرا که نتيجه را خود از پيش و به صورت کنترل شده، هدايت می کند. کانديداهايی که پس از عبور از صافی شورای نگهبان به صف اول مسابقه انتخابات میرسند، از „خودی“ها هستند و در نهايت هم نقش آن ها غالبا در حد „تدارکاتچی“ و مجری "حکم حکومتی“ باقی خواهد ماند.
حضور در پای صندوق های رای جمهوری اسلامی، خواست همه جناح ها و وابستگان حکومت بوده و تنها به سود رژيم حاکم است.
هم ميهنان گرامی
شرايط برگزاری يک انتخابات آزاد و دمکراتيک در جمهوری اسلامی وجود ندارد و شرکت شما در اين انتخابات و رای شما، تاثير تعيين کنندهای در شرايط زندگی شما نخواهد داشت. کانديداهای منتخب حکومت چنين تبليغ می کنند که گويا با جلوس آنان به صندلی رياست جمهوری، تحولی کيفی در جامعه رخ خواهد داد، که تاراج و چپاول ثروت های ملی خاتمه خواهد يافت، که همه مردم از اين ثروت ها بهره مند خواهند شد، که آزادی و حقوق اوليه انسانی هر فرد ايرانی تامين خواهد شد،.... در طول سی سال گذشته، خود شما به تجربه دريافته ايد که تا چه حد اين تبليغات بیپايه و فريبکارانه بوده است. اين فکر که با تغيير چهره ها در صندلی رياست جمهوری، تحولی در جامعه رخ خواهد داد، توهمی بيش نيست. رای „مفيد“ و“مصلحتی“ در جمهوری اسلامی فايدهای ندارد و تنها در خدمت پر کردن صندوق های رای و مشروعيت بخشيدن به حکومت است.
با تحريم انتخابات و عدم حضور در پای صندوقهای رای، اين تلاش رژيم را خنثی کنيم و اجازه ندهيم که جمهوری اسلامی باری ديگر رای مردم را در انظار جهانيان، خرج مشروعيت بخشيدن به نظام استبدادی خود کند و در داخل کشور از آن برای ارعاب و فريبکاری استفاده نمايد. خلوت نگهداشتن حوزه های رایگيری و خالی گذاشتن صندوق های رای، به سود آزادی و به سود حاکميت مردم و به زيان استبداد است.
ترديدی نبايد داشت که مبارزه مستقل مردم و رشد و پايگيری جنبشهای مردمی با تکيه بر خواسته های حقطلبانه شان، مهم ترين عرصه مبارزه با رژيم است. عدم شرکت در بازیهای سياسی اين رژيم، که تنها خود از آن بهره میبرد و بايکوت انتخابات فرمايشی، راهی است که پايه های رژيم اسلامی را سست کرده و اجازه خواهد داد تا سرانجام آلترناتيوی مردمی در برابر حکومت قد برافرازد.
ما همه نيروهای چپ،مترقی و آزادی خواه را دعوت مي کنيم تا با تحريم فعال اين نمايش انتخاباتی،تلاش برای برآمد صف مستقل،اپوزيسيون چپ ودموکرات را گسترش دهند
ما از همه مردم، زنان، جوانان، کارگران، دانشجوبان، معلمان، و همه کسانی که دل درگرو آزادی و دمکراسی دارند، دعوت می کنيم تا با رای „نه“ به کليت رژيم حاکم، با تقويت و تحکيم پيوندها و صفوف متحد خويش و گسترش هر چه بيشتر جنبش های اجتماعی، ايستادگی و مبارزه برای تحقق خواست ها و مطالبات آزاديخواهانه و عدالت طلبانه خود را گسترش دهند.
حزب دمکرات کردستان ايران،
حزب کومه له کردستان ايران،
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران،
شورای موقت سوسياليست های چپ ايران
۱۹ خرداد ۱٣٨٨ - ۹ ژوئن ۲۰۰۹