(شارل بودلر)
ایده ال
برگردان از مانی
Wed 22 07 2015
" شب " از میکل آنژ
مَه رُخانی را که در هر قابِ عکس بینی کنون،
میوه ی آفت زده، محصولِ این قرنِ جنون،
چَرمِ رقصیدن به پا، بُشقابکِی چوبین بدست
چون منی را قلب کی آرام و تسکین بوده است؟
نِه " گاوِارنی(1) " را کُند تصویرِ این گلهای زرد،
گله ی نالان مهمانخانه های رَنج و درد!
قلب من از جمع این گلهای بی روح و نفس
می نیابد رنگِ سُرخی را که ش دارد هوس
چون توئی را قلبِ چون چاهم عمیق جوید مُدام
" لیدی مکبث(2) "، روحِ بی همتای قتل و انتقام!
طفلِ وادی های پر باد، دُخت رویای " اِشیل(3)" .
یا تو را که آسوده ای با این غرابت، این سبیل،
" شب(4)" ، تو دُختِ " میکل آنژ ،ای آنکه پیچانی چُنان
آن دو پستانت که " تیتان ها" مَکیدند با دَهان!
__________________________
(1) طراح و کاریکاتوریست فرانسوی معاصر بودلر
(2) زن جاه طلب و خونخواه تراژدی شکسپیر: مکبث، که شوهر خود را از سر جاه طلبی به کشتن پادشاه اسکاتلند ترغیب کرد.
(3) تراژدی نویس نامدار یونان باستان
(4) کنایه از مجسمه ی پر ابهت و جذبه ای است که میکل آنژ برای عبادتگاه خصوصی خانواده اشرافی و با نفوذ "مد یسیس" (مدیچی) در فلورانس تراشید. در اساطیر قدیم یونانی " شب " نام مادر غولهای اساطیری موسوم به " تیتان ها" است.
|
|